Ákveða að deita...

Nýjustu fréttir herma að Sigmundur Davíð og Bjarni Ben hafi ákveðið að byrja saman, alla vega að deita. Nú er að sjá hvort þeim tekst að fara alla leið og á endanum upp í hjónasæng. Eins og  hjá öðru nútímafólki kann það að taka nokkurn tíma fyrri þá að ganga úr skugga um að þeir séu réttir fyrir hvern annan. - Þeir þurfa að máta sig , eins og kallað er.

En það boðar aldrei gott þegar nákomnir eru mikið á móti sambandinu. Þegar hafa nokkrir af andlegum skyldmennum Bjarna lýst yfir efasemdum um ráðahaginn tilvonandi. Einkum setja þeir það fyrir sig að Sigmundur sé ekki nægilega þroskaður fyrir Bjarna. Að heyra á endemi!!!

Það er gömul saga og glæný í svona samböndum að oft er það annar aðilinn sem er hrifnari en hinn, elskar meira. Það á berlega við í þessu tilfelli og kristallast í þeirri yfirlýsingu Sigmundar að þessar þreifingar verði á hans forsendum, enda mikill prinsipp maður. Hann sýnir þó Bjarna talverða umhyggju því hann segist ætla að taka tillit til hans eftir föngum. Það var samt ekki tillitsamt af Sigmundi, svona í upphafi tilhugalífsins með Bjarna að segjast alveg eins hafa áhuga á þríkanti.

 

Byggja viðræður á stefnu Framsóknar

Hið undarlega mál varðandi biluðu kaffikönnuna

Sigurður Ingi Jóhannsson segir að Sigmundur hafi átt í óformlegum viðræðum við Sjálfstæðismenn í dag. Þær hafa þá farið fram við einhverja aðra en Bjarna því hann man ekki eftir því að hafa talað við Sigmund. 

Bjarni er alveg klár á þessu því hann fór að ná í kaffikönnu úr viðgerð. 

Ótal spurningar brenna nú á vörum landsmanna.

Við hvern talaði Sigmundur ef hann talaði ekki við Bjarna?

Var Sigmundur kannski líka að ná í kaffikönnu úr viðgerð.

Kannski voru viðræðurnar svo leynilegar að hvorki Bjarni eða Sigmundur vissu af þeim.

Eða var Sigmundur að ræða við einhverja aðra í Sjálfstæðisflokknum.

Og voru það e.t.v. ekki óformlegar viðræður? 

En hversvegna veit Bjarni ekki við hverja hann talaði í Sjálfstæðisflokknum?

Er e.t.v. verið að ýta Bjarna út úr viðræðunum.

Eru stuðningsmenn varaformannsins þarna að verki eina ferðina enn, án vitundar hennar að sjálfsögðu.

En ef Sigmundur var ekki að tala við neinn sjálfstæðismann, af hverju segir Sigurður Ingi vara-aðal hann hafi verið að því.

Eða var Sigurður ekki að segja satt.

Eða vildi Sigmundur að Sigurður héldi að hann væri að tala við Bjarna?

Og þá, hvers vegna?

Og hvenær bilaði kaffikannan? 

Og hversvegna þurfti Bjarni að ná í hana, akkúrat í dag?

Og hvar var vélin í viðgerð?

Hjá Össuurri eða hvað? 

 

Bjarni kannast ekki við viðræður

Lán fyrir lánum

Ha, að taka lán til að borga lán heimilanna í landinu. Ég hélt að það ætti að greiða lánin þeirra niður með peningum sem Sigmundur Davíð var búinn að finna. Þetta átti að vera svona fé án hirðis sem hann ætlar að forða frá því að lenda í klónum á voðalega vondum köllum í útlöndum sem reyndu að hagnast á veseninu sem íslenskir bankar lentu í þegar að þeir bruðluðu sem mest. -Nú bíða bara allir eftir að Sigmundur leggi inn á þá. 

Þessi Sigríður Benediktsdóttir, yfirmaður fjármálastöðugleikasviðs Seðlabanka Íslands veit ekkert í sinn haus eða skilur ekki snilldina við lausn Sigmundar. Það sem Sigmundur er að tala um er eitthvað alveg nýtt sem engin hafði hugsað áður. Það sem þessi kerla í seðlabankanum er að tala um er að taka lán til að borga lán. Það er sko ekkert nýtt. Við höfum öll séð það gert margoft áður.

Kosningaloforðin fjármögnuð með lánum

Svo bíðum við bara og bíðum og bíðum og bíðum........

Orðstír og Hróður Sigmundar Davíðs vex með hverjum degi og nóttu sem líður án þess að hann hefji formlega stjórnarmyndun. Óbærilegur léttleiki tilverunnar ala Sigmundur Davíð leggst vel í landann.

Aðeins meðal skuggapenna og ofursjalla gætir smá pirrings út í sætabrauðsdrenginn með bústnu kinnarnar sem talar hátt og snjallt eins og skátaforingi.... þegar hann talar. 

Margir sem haft hafa andstyggð á öllu sem heitir Framsókn eru farnir að gæla við að fyrirgefa Sigmundi fyrir að vera fæddur inn í þann flokk. Þeir eru vongóðir um að hann geri eitthvað alveg nýtt og kannski jafnvel eitthvað af viti. (Nýtt væri mjög gott í stöðunni, ekki má gera of miklar kröfur)

-Og þeir heittrúuðustu segja að nýr og ferskur andi svífur yfir vötnunum, rétt eins og nýr tími upplýsingarinnar sé í þann mund að renna upp....Ja nema að það eru engar upplýsingar að fá og engin veit hvað Sigmundur er að hugsa. Jafnvel talsmenn algers gegnsæis og allt upp á borðum fólk, hemja sig og hafa bara lekið smá. (hehe minnihlutastjórn) -

Þessi nýlunda Sigmundar Davíðs gerir eftirvæntinguna hjá öllum meiri og margir eru ekki alveg að höndla spennuna. Einkum eiga hægri hægri-menn erfitt. Þeir standa milli ótta og vonar og vita ekki út í hvað eða hvern þeir eiga að bölsótast. 

Ekki má styggja Sigmund ef vera kynni að hann sæi að sér og næði saman með Bjarna eftir allt. 

Enn sem komið er geta þeir ekki ráðist á guðföðurinn á Bessastöðum, því þeir vita að þeir sjálfir bera mesta ábyrgð á því að hann er þar enn í húsi. En sumir vilja meina að í hinum fersku vindum megi einmitt  finna lyktina af ÓRG.

Það er helst að reynt sé að sparka í dauðan hund og kenna Samfó og Össuri um allt þetta svikaloft, þótt XS fólk fari með veggjum þessa dagana eftir slæma útreið í kosningunum. 

Framhaldið ekki ákveðið

Samsæri um samsæri

"Now the plot thickens". Draugasíður á fésbókinni eru að uppnefna Sigmund Davíð og þær eru látnar líta svo út eins og Sjálfstæðismenn séu að verki. Á þessum síðum er talað um Sigmund Davíð eins og Sjálfstæðismenn mundu tala um hann ef hann ákveður að mynda ekki stjórn með Bjarna Ben. Þess vegna finnst mörgum Sjálfstæðismönnum, einkum þeim sem gætu hugsanlega orðið ráðherrar í stjórn Sigmundar, þessar árásir á Sigmund ótímabærar og frábiðja sér alla tengingar við þær.

Þeir sem eru ásakaðir um að halda þessum innilegu draugagrín-síðum úti, benda á að þær geti allt eins verið frá Sjálfstæðismönnum sem vilji láta líta svo út að einhverjir aðrir en þeir sjálfir séu að eyðileggja möguleika þeirra á stjórnarsamstarfi því ef þeim verður hafnað, þurfi þeir að hafa blóraböggla tilbúna.

Alla vega hafa hinar óhefðbundnu leiðir Sigmundar við stjórnarmyndun orðið þess valdandi að sjaldan eða aldrei hafa samsæriskenningarnar verið jafn margar og fjölbreyttar. En e..t.v. er það líka samsæri!  

„Ég neita þessu innilega“

Leynistefnumótið

Já, leyni-ástarfundinum er lokið og Sigmundur var snöggur að ljúka sér af fannst Bjarna. Bjarni var reyndar frekar illa til hafður enda seint til fundarins boðið.  Að auki var hann rosalega pirraður út í Sigmund  fyrir að hafa verið að hitta aðra á undan sér.

Það fyrsta sem Bjarni sagði Sigmundi á stefnumótinu var að hann vildi hafa það á hreinu að hann væri ekkert hrifin af svona frjálsum ástum eða hvað svo sem Sigmundur vildi kalla þetta fleður sitt.

Bjarni sagði að hann sjálfur væri klárlega eins maka maður og það mætti alveg kalla hann gamaldags fyrir það en svona væri hann bara.

Sigmundur reyndi að sefa Bjarna og sagði að engin skaði væri skeður.

Enn vissi hann einn hvað allir hinir væru að hugsa og engin þeirra vissi hvað hann væri að hugsa. Þetta fannst Bjarna vo'ða sniðugt og hann klappaði saman höndunum í hrifningu.

Svo sagði Sigmundur honum raun væri hann líka gamaldags af því hann vildi hafa í heiðri þá gömlu framsóknarhefð að vera opin í alla enda og gefa öllum séns á aðgangi. Nú væri bara eftir að sjá hvað Bjarni væri að hugsa. 

Bjarni sem aðeins var að hugsa um eitt, róaðist  nokkuð við þetta og saman sátu þeir í sófanum og spjölluðu áfram.. Bjarni var að vona að eitthvað meira mundi gerast en svo varð ekki. Að lokum sagðist Sigmundur þurfa að drífa sig og hann mundi kannski hafa samband fljótlega aftur. 

 

Stælarnir í stóra fúla gaurnum

Það veit ekki á gott fyrir Framsókn að þurfa strax, og það áður en stjórn er mynduð, að bregða út af áætlun sinni. Yfirlýst ætlun Sigmundar var að ræða við foringja flokkanna í stafrófsröð og hann ætlaði að ræða við Bjarna á eftir Birgittu, en fór þá á fund Katrínar. Bjarni Ben sem er greinilega enn í hlutverki hins særða og svikna ástmanns hefur greinilega neitað Sigmundi um fund og sagst vilja verða síðastur, eða kannski bara slúffað fundinum. - 

Birgitta veit stundum meira en hún vill segja, þrátt fyrir gagnsæishugsjónirnar. - Hún veit að Sigmundur er orðin argur út í Bjarna fyrir að vera með þessa stæla. Þess vegna gaf Sigmundur það í skyn við hana að hann gæti allt eins ákveðið að mynda stjórn með stuðningi vinstri flokkanna og hennar. Vinstri menn mundu þá fá tækifæri til að að launa Framsókn í sömu minnt fyrir að styðja þá hér um árið þegar þeir misstu meirihlutann. - 

Sigmundur og ÓRG hafa greinilega orðið sáttir um að Sigmundur reyndi að mynda stjórn sem unnið gæti í friði og sátt. Einskonar þjóðstjórn undir forsæti Sigmundar kæmi vel til greina. Sigmundi gengur það  ágætlega að þukla á flokkunum og allir voða tilbúnir að sjá til,  en hann reiknaði  ekki alveg með þessum viðbrögðum stóra fúla gaursins í Valhöll.

Minnihlutastjórn möguleg?

Ástir samlyndra hjóna

Ég sem hélt að við værum trúlofuð. Svo ertu að daðra við einhverja aðra út um allan bæ. Fleiri geta nú leikið þann leik góði. Ef að þú ætlar að haga þér svona, get ég gert það alveg eins. Það eru fleiri fiskar í sjónum en þú félagi. Hvernig mundi þér líða ef ég færi að gefa öðrum undir fótinn og það í allra augsýn, eins og þú. Veistu hvað þetta er niðurlægjandi.

Þú veist að ég elska þig, en samt læturðu svona.

Eða nei annars. Best að þú hlaupir af þér hornin og komir svo og talir við mig. Ljúktu þér bara af vinurinn og svo skulum við ræða saman. Það er ekki víst að ég taki þér eins ljúflega þá, þegar þér er orðið ljóst að ég er besti kosturinn fyrir þig.  

Framsókn ekki með „einkaleyfi“

Fælingarmáttur Bjarna Ben

Sigmundur Davíð ætlar að taka sinn tíma og njóta þess til hins ýtrasta að sjá hversu langt hinir flokkarnir eru tilbúnir að teygja sig til að fá að vera með honum í stjórn. Formenn flokkanna iða og engjast honum til skemmtunar. 

Það var ágætt hjá Birgittu Pírata að lýsa því strax yfir að hún væri ekki tilbúin til að taka þátt í þeim leik og frábiðja sér þátttöku í ríkisstjórn. Sumir kölluðu það "ábyrgðarleysi" hjá henni án þess að gera sér grein fyrir að umbætur þurfa að fara fram án þátttöku í glundroðanum.

Sigmundur Davíð er greinilega ekki á þeim buxunum að setja saman ríkisstjórn sem verður til þess að flokkurinn hans verði aftur að dvergflokki. Þess vegna er fælingarmáttur Bjarna Ben afar mikill.

Hætt er við að Sigmundur hræðist minnkunar-heilkennið sem einkennt hefur alla samstarfsflokka Sjálfstæðisflokksins í gegnum tíðina. Bjarni Ben er núna í vanda staddur. Honum tekst örugglega ekki að verða forsætisráðherra í þetta sinn og þar með er hann búinn að fyrirgera formannsembættinu. Hanna Birna mun hrifa það auðveldlega af honum á næsta landsfundi sjalla.

„Ætli ég taki þetta ekki í stafrófsröð“

Bjarni fær trúlega ekki umboðið

Af orðum Ólafs Ragnars um að taka þurfi tillit til fleiri þátta en stærðar og þingmannastyrks þegar umboðinu til stjórnarmyndunnar verður úthlutað, er hann í raun að undirbúa landsmenn undir að Framsóknarformanni verði gefið umboðið. -

Bjarni Ben og Sjálfstæðisflokkurinn eru í beinni andstöðu við of mörg mál sem meiri hluti landsmanna vill að nái fram að ganga rétt eins og skoðanakannanir og þjóðaratkvæðagreiðsla bera vitni um.

Bjarni Ben er á móti því að stjórnaskráin verði samþykkt á grundvelli tillaga stjórnlagaráðs. Þar með er hann á móti leiðréttingu á 5% reglunni, auðlindagjaldinu og persónukjörinu. Hann hefur sýnt að hann vílar ekki fyrir sér að brjóta gegn þjóðarvilja.

Hann er einnig á móti því að umsóknarferlinu í ESB verði lokið og fólkið fái að kjósa um aðildina.

Af þessu sökum einum getur ÓRG ekki falið Bjarna stjórnarmyndunarumboðið. Skoðanir Bjarna og stefna Sjálfstæðisflokksins hafa engan samhljóm með skoðunum meiri hluta þjóðarinnar.

Af tvennum illum kostum er Framsóknarmaddaman fýsilegri kostur.

Vill hefja viðræður við Framsókn

25% kusu ekki fjórflokkinn

Hver sem tekur við stjórntaumunum landsins gerir það í skugga þess að rúm 12% þeirra sem kusu, uppskáru ekkert fyrir sitt atkvæði. Það hefur aldrei gerst fyrr og má ekki gerast aftur. Slíkt er óviðunandi óréttlæti sem krafa hlýtur að verða gerð um að leiðréttist fyrir næstu kosningar.  Koma verður í veg fyrir að fólk sem vill fylgja sannfæringu sinni, hendi með því atkvæði sínu, hugsanlega, á glæ.

En teikn eru þegar á lofti um að óafturkræf upplausn hins hefðbundna flokkakerfis hafi þegar hafist. Samanlagt hafa Píratar 5.1 % og Björt framtíð 8.2% meira fylgi en nokkur framboð hafa fengið utan fjórflokksins, í sögu landsins. Með þeim atkvæðum sem féllu dauð voru það meira en 25% sem ekki kusu fjórflokkinn í þessum kosningum.

 Ólíklegt er að Sjálfstæðisflokkurinn endurheimti nokkru sinni aftur það fylgi sem gerði hann að áhrifamesta stjórnmálafli landsins á síðustu öld. Og Framsóknarflokkurinn veit af biturri reynslu að það er skammt á milli hreinsunareldsins og paradísar, líkt og Samfylking og Vinstri grænir eru að upplifa nú. 

Þessar miklu sviptingar sem urðu á fylgi flokkanna í nýafstöðnum kosningum benda til þess að ekki er lengur hægt fyrir fjórflokkinn að reiða sig á fylgispekt almennings.

Fjórflokkurinn reyndi hvað hann gat til að setja stein í götu nýrra framboða með að setja hina óréttlátu 5% reglu. En þrátt fyrri þann háa þröskuld, gat hann ekki komið í veg fyrir metfjölda framboða og þar með metfjölda einstaklinga sem ákváðu að reyna að taka þátt í mótun samfélagsins með þátttöku í pólitísku starfi. - 

Fjöldi nýrra framboða í þessum kosningum er aðeins forsmekkurinn að því sem koma skal, einkum ef að ný stjórnarskrá verður að veruleika fyrir næstu kosningar. Þróunin mun verða í átt að hreinu persónukjöri þar sem úreltar flokkslínur og hægri-vinstri-miðju skilgreiningar verða að víkja fyrir heiðvirðu og duglegu hugsjónafólki.

Hægt að skapa þverpólitíska sátt

Allt undir Ólafi Ragnari komið

Höfuðverkur Ólafs Ragnars Grímssonar er skiljanlegur og sú staða sem upp er komin eftir kosningarnar er e.t.v. tákn um það sem koma skal.

Eða hvað gerist þegar ómótstæðilegt afl verður fyrir óbifanlegri fyrirstöðu?

Tveir flokkar svo til jafn stórir og með sama þingmannafjölda hafa komið upp úr kjörkössunum. 

En hver á að fá stjórnarmyndunarumboðið, stærsti flokkur landsins sem er með örlitla hærri prósentu kjörfylgis, eða sá flokkur sem verður að skoðast sem sigurvegari kosninganna vegna þess að honum tókst, líkt og Jesú Kristi,  að rísa upp frá dauðum? 

Formenn beggja þessara flokka hafa um hríð gengið með forsætisráðherrann í maganum og nú fellur það í hlut Ólafs Ragnars Grímssonar að ráða því hver það verður sem tekur jóðsóttina.

Allir vita að nú tekur við alvöru valdatafl því þótt fólk tali frómlega á góðri stundu um að velferð þjóðarinnar eigi að ráða ferð, eru það völdin sem þessir stjórnmálamenn ágirnast fyrst og fremst.

Ef svo væri ekki, mundi fyrir löngu vera búið að mynda hér á landi þjóðarstjórn án tillits til þingsflokksstyrks framboðslistanna. 

En nú kemur sér vel fyrir auðkýfingssoninn og framsóknarmessíasinn, að Guðni Ágústsson fyrrverandi formaður Framsóknar var einn þeirra sem hafði forgöngu með að hvetja Ólaf Ragnar til áframhaldandi setu á Bessastöðum, þegar Ólafur hugðist hætta. Þeir eru "góðir vinir" eins og Guðni sagði sjálfur í beinni í nótt.

Að auki kenndi Ólafur Ragnar sig fyrrum við vinstri væng stjórnmálanna og hann var jú reyndar einnig framsóknarmaður líka, um skamma hríð. 

Hinsvegar hefur Bjarni Ben sagt að honum hugnist best að mynda tveggja flokka stjórn. Fengi hann umboðið mundi hann ganga ansi langt til að lokka Framsókn til samstarfs en ekki svo langt að hann mundi afsala sér forsetráðherraembættinu.

Að þessu aðgættu er líklegt að upprisuhöfðinginn fái umboð hins alvalda Ólafs Ragnars til frelsa heimilin í landinu frá ánauð sem forverar hans í framsóknarflokknum áttu stærstan þátt í að skapa. 

 

Síðustu tölur breyttu miklu

Prestar og Poltergeist

Margir trúa því augljóslega að prestar hafi yfirnáttúrulega krafta. Þessir kraftar, trúir fólk, gera presta sérstaklega hæfa til að fást við allskonar yfirnáttúrulega og óútskýranlega "óværu". Prestar geta oft með blessunarorðum einum saman fengið drauga og púka til að vera til friðs, trúir fólk.

Orð presta eru svo miklu máttugri en t.d. ráðherra. Eitt sinn blessaði ráðherra Ísland, en það dugði ekkert. Það kom kreppa og allir höfðu það skítt.

Stundum eru prestar kallaðir til, til að reka á brott  illa anda sem hafa tekið sér bólfestu í hýbýlum fólks. Líklega eru þetta bara draugar sem eins og allir vita eru jarðbundnar sálir sem eru að kalla á hjálp vegna þess að þær finna ekki leiðina að ljósinu. Þetta er allt skýrt afar vel í mynd sem heitir Poltergeist og allir prestar hafa séð. 

Þá yfirnáttúrulegu krafta sem prestar búa yfir, fá þeir þegar þeir vígjast til prests. Með vígslunni fá þeir bæði umboð og krafta frá Guði til að berjast við og útrýma öllu slæmu hvort sem það er af þessum eða öðrum heimi. og venjulegt fólk ræður ekkert við að útskýra, hvað þá að fást við sjálft.

Maður þarf sko að vera sterkur til að ráða við draug. Grettir Ásmundason var reyndar svo sterkur að hann réði við drauginn Glám. En Grettir var líka sterkastur allra. 

 Og þegar að svona "óværa" sem rekin er með blessunarorðum úr hýbýlum manna, tekur sér sér bólfestu í líkömum  fólks, reynir fyrst alvarlega á umboð presta. Þegar fólk er andsetið verða prestar virkilega að beita ofurkröftum sínum af öllu afli til að reka illu andana út.  - Kristur fór reyndar létt með þetta á sínum tíma og skipaði svona illum öndum sem voru ungum manni til ama, að taka sér bólfestu í svínum sem auðvitað ærði þau svo að þau hlupu fyrir björg. -

Í dag er líka leitað til sálfræðinga og geðlækna þegar svona "óværur" leita á sálir fólks. En þeir hafa ekkert umboð frá Guði eins og prestar og gengur því yfirleitt illa að fást við vandmálin. Oft enda svoleiðis meðferðir með miklum lyfjatökum og jafnvel innlagningu á geðdeildir.

Þá er nú betra að nokkur svín verði brjáluð. 

Óttaslegnir íbúar leita blessunar

Eru ekki allir í stuði...afsakið meðan ég æli

Árleg skýrsla yfir hegðun, neysluvenjur og búsetu auðugasta fólks heims, (The Wealth Report 2013,) er ætíð áhugaverð lesning. Til dæmis staðhæfir einn af höfundum skýrslunnar í ár, Liam Bailey, að hægagangur í heimsfjármálunum hafi ekki haft nokkur áhrif á lífshætti eða eignir þeirra sem mest eiga í heiminum. 

Liam segir að eftirspurn eftir glæsivillum, glæsivögnum, antik bifreiðum og listaverkum sem eru eftirsóttustu gripirnir hjá auðfólkinu,  aldrei hafa verið meiri en á sama tíma og sagt er að heimurinn gangi í gegnum alvarlega fjárhagslega kreppu.

Þessi skýrsla staðfestir enn og aftur það sem marga grunar, hin gamla og glænýa saga er, að það er sama á hverju gengur í heiminum, hinir ríku verða ríkar og þeir fátæku fátækari.

Það kemur því ekki á óvart að hinir ofurríku skulu hreiðra um sig í löndum og borgum þar sem fátæktin er líka hvað mest,  einmitt þar sem öfgar auðs og öfgar fátæktar eru hvað augljósastar.

Þar er vinnuaflið ódýrast, mannslífið minnst virði og virðingin sem borin er fyrir háguðum efnislegra gæða, óþrjótandi.

Lífstíll hinna auðugu endurspeglar viðhorf þeirra til þeirra sem ekki eiga peninga. Hinir auðugu þrífa t.d. aldrei upp eftir næturgleðskapinn. Það er eftirlátið þjónum og þernum. Hinir ríku greiða sjaldan fyrir ýmsa þjónustu sem þeir fátæku greiða fullt verð fyrir.

Misskiptingunni er haldið við með ýmsum hætti, áróðri rangara upplýsinga sem haldið er linnulaust að almenningi, trúarlegri stéttskiptingu og beinni valdbeitingu, svo eitthvað sé nefnt.

Getuleysi almúgans til að spyrna við þessari þróun hefur stundum verið túlkuð sem vandarást, en kemur sjálfsagt að mestu til af þekkingarleysi.

Því hefur verið haldið  fram af þeim aðilum sem ollu íslenska efnahagshruninu að það hafi komið til að hluta vegna alþjóðlegra sviptinga í hagkerfi heimsins. Flestir Íslendingar vita að það var tilkomið mest fyrir græðgi þessara sömu aðila og að þeir fengu að athafna sig að vild undir vernd þáverandi valdhafa.

Það verður þó varla sagt um Íslendinga að þeir séu óupplýstir eða skorti þekkingu á málefnum sínum. Þeir vita að eftir sukkveisluna fóru gestirnir heim til sín, án þess að borga svo mikið sem krónu fyrir viðgjörninginn. Þjónarnir voru kallaðir inn til að þrífa. Nú hafa þeir lokið sér af að mestu og því kominn tími til að efna til annarrar veislu. Hinir ríku eru að hafa sig til og á morgunn hefst gleðin aftur. Hei, eru ekki allir í stuði! Afsakið meðan ég æli.

Kannski að hér á fróni sé það raunverulega vandarástin sem veldur.

Skammast sín ekki fyrir auðæfin

Allur er varinn góður, sagði nunnan

Bæði Framsóknarflokkur og Sjálfstæðisflokkur vilja láta þjóðina ákveða hvort hún fái að ákveða sig um hvort hún eigi að ganga í Evrópusambandið.

Framsóknarflokkurinn hefur engu gleymt. Orðalag Sigmundar er orðið kunnuglegt. "mjög opinn varaðandi dagsetningu" segir hann.  Opinn í báða enda, var aðaleinkenni framsóknarmaddömunnar hér áður fyrir og er greinilega enn.

Síðustu skoðanakannanir hafa sýnt að meiri hluti þjóðarinnar vill að viðræðurnar verði kláraðar svo hægt verði að kjósa um málið. Meira að segja meiri hluti þeirra sem er á móti aðild vilja líka ljúka aðildarviðræðunum.

En allur er varinn góður, sagði nunnan sem reyndar er maddaman í grímubúningi.

Bæði Sigmundi Davíð og Bjarna Ben hafa ákveðið að hægt sé að þæfa málin með málalengingum og friðþægja stuðningsfólk sitt hverjar sem skoðanir þeirra eru,  með því að boða til kosninga um hvort ljúka eigi aðildarviðræðunum svo hægt sé að leggja málið fyrir þjóðina.

Aðeins þeir sem eru algerlega á móti því að þjóðin fái að kjósa um að kjósa um að kjósa hvort þjóðin eigi að vera úti eða inni, verða súrir. Og það eru bara alræðissinnarnir.

 

Þjóðaratkvæði fer eftir tímasetningu

Samt svo glataður

Þetta er vafalaust forsmekkurinn af því sem koma skal. Ef nauðsynlega þarf að fylgja þarf lögum skal það gert, en aðeins að nafninu til. Þannig hafa Framsóknarleiðtogarnir ætíð hagað sér og gera enn. Sigmundur Davíð er maðurinn sem flestir íslendingar treysta best til þess að stýra landinu. Hann er manna djarfastur og lofar öllum öllu. Segir allt það rétta vitandi hvað fólk vill heyra hverju sinni. Hann er svo fínn og flottur en samt eitthvað svo glataður.

Sigmundur Davíð fluttur til Austurlands

Mishermd ósannindi

Orðatiltækið "elsta atvinnugreinin" er rakin til rithöfundarins Rudyard Kipling sem árið 1888 skrifaði sögu um vændiskonu sem hófst á orðunum; “Lalun is a member of the most ancient profession in the world” ("Lalun stundar fornustu atvinnugrein heimsins".)

Orðatiltækið  varð fyrst vinsælt upp úr 1900, meðal lækna sem fjölluðu um skaðsemi vændis en vildu síður  taka sér í það orð í munn. Það er e.t.v. samskonar "háttvísi" sem varð til þess að virt blað eins og Economist notar það í fyrirsögn í stað vændis.

Orðatiltækið, þrátt fyrir að vera mishermt svo til frá upphafi, er samt merkingarhlaðið og órætt og því oft haft í flimtingum af þeim sem telja vændi eðlilegan og áhjákvæmilegan hluta af menningu mannsins.

Mannfræðingar telja reyndar afar ólíklegt að orðatiltækið geti talist sannleikanum samkvæmt þ.e. að vændi sé elsta atvinnugreinin.  

Til að einhver geti keypt sér vændisþjónustu þarf viðkomandi að hafa eitthvað til að greiða með. Líklegt er að nokkru áður en vændið hafi komið til sögunnar hafi orðið til nægileg sérþekking á fæðuöflun til að hægt sé að kalla hana atvinnugrein, hvort sem um veiðiskap eða söfnun hefur verið að ræða. 

Tekst Íslandi að útrýma vændi?

Gömlu góðu tímarnir eru handan við hornið

Fjórflokkurinn er á góðri siglingu þessa dagana og allt að verða í þeim efnum eins og áður var. Hann þarf engu að kvíða í næstu kosningum, er með rétt tæp 80% fylgi samanlagt. Við tekur svipuð stjórn og ríkti fyrir hrun. Hinir tveir hvíla sig og safna kröftum í næsta slag. Gömlu góðu tímarnir eru handan við hornið.

Með þessu fylgi sannar fjórflokkurinn að þjóðin (eða mikill meirihluti hennar) hefur ekki lengur áhuga á breytingum í samfélaginu, ef hún hafði það þá einhvern tímann.  Hin framboðin ellefu, skipta á milli sín restinni, sem er hvergi nægjanlegur styrkur til að neinu verði breytt.

Og þetta er það sem þjóðin vill og á því ekki neitt betra eða verra skilið. Þannig er lýðræðið, hversu óupplýst sem það kann að sýnast.

Almenningur skellir við skolleyrunum við nýjum röddum og kýs það sem hann hefur alltaf kosið. Allt rausið um að spillingu þurfi að uppræta, losna þurfi við flokkeigendafélögin, skipta þurfi auðlindum  á réttlátari hátt og gera þurfi gagngerar endurbætur á stjórnarskránni er í raun innantómt gaspur sem fékk hljómgrunn um tíma, eða rétt á meðan fjórflokkurinn var að svæfa þá eða þagga niður í þeim sem hlustuðu á róstuseggina. -

þótt fjórflokkurinn flaggi nýju andlitum hér og hvar, hefur stefna hans ekkert breyst, og smekkur fólks fyrir pólitík greinilega ekkert heldur.

Sjálfstæðisflokkur bætir við sig

Mismunandi verðmæti mannlífa

Hann er skrýtinn þessi heimur. Að mati fréttaseljenda, sem gjarnan hafa fingurinn á þjóðarpúlsinum, og skilja okkur betur en við sjálf, finnst okkur líf og dauði í Bandaríkjunum miklu merkilegri og áhugaverðari en líf og dauði fólks í Írak eða Afganistan.

Þrjú deyja í sprengingu í Bandaríkjunum á svipuðum tíma og 37 láta lífið í sprengjuárásum í Írak. Sjá hér  . Í Írak er þetta hversdagslegur viðburður, hugsum við. Líf  og dauði Íraka snertir okkur lítið, finnst okkur.

Þess vegna er lítið sem ekkert um þetta atvik fjallað.

En Atvikið í Boston tekur umsvifalaust yfir alla fréttatíma í sjónvarpi, og fólk keppist um að gefa frá sér yfirgengilegar yfirlýsingar. Fyrirfólk líkir þessu tveimur heimatilbúnum sprengingum jafnvel við árásina á tvíburaturnana í New York 2001.

Fórnarlömb sprenginganna í  Boston eru þegar orðin heimsfræg og nú flytja fjölmiðlar okkur greinar um líf þessa fólks.

Ekki eitt einasta nafn þerra sem dóu í sprengjuárásunum í  Írak,  sem áttu sér stað á sama tíma er þekkt.

Líf fólks í USA er svo miklu meira virði, sérstaklega fyrir frétta menn.

29 ára kona meðal látinna í Boston

Ding-Dong Nornin er dauð

Ding-Dong! The Witch Is Dead" er gamalt lag úr Galdrakarlinum í OZ sem hatursfólk Margrétar Thatcher hefur um þessar mundir komið upp í fjórða sæti breska vinsældarlistans, í tilefni af andláti járnfrúarinnar. -

Á dögunum var gerð tilraun til þess í fjölmiðlum að líkja Hönnu Birnu við járnfrúna, en sú samlíking þótti dálítið langsótt og ástæðulaus, enda Hanna Birna talin frekar plastkennd.

Í ljósi þess sem Bjarni Ben hefur sagt um innherja-árásirnar á sig er ekki laust við að maður hafi ástæðu til að líkja Hönnu Birnu við sjálfa vondu Nornina úr téðu ævintýri.

Hanna Birna sagði þegar hún tók við formannsstöðunni í Sjálfstæðisflokknum; " Ég veit varla hvað ég á að segja. Ég er hrikalega stolt og ofboðslega þakklát fyrir þennan mikla og afdráttarlausa stuðning og þá miklu vináttu og kraft sem ég finn á þessum fundi. Ég held að þetta skipti Sjálfstæðisflokkinn miklu máli, mjög miklu máli"

Hanna Birna leggur áherslu á hvað kjör hennar er gott fyrir flokkinn og að mikilvægt sé að flokkurinn njóti krafta hennar. Það er miklu mikilvægara en hún sjálf. Hún er svo fórnfús og óeigingjörn.

 Og núna þegar hún er næstum búin að hrekja Bjarna frá formannsstarfinu lætur hún hafa eftir sér orð sem minna á orð nornarinnar illu úr vestrinu; "Going so soon? I wouldn't hear of it. Why my little party's just beginning."

Formannsskipti engin óskastaða