Mamma þín gengur í hermannaklossum

Talað er um Jihad Al Nikah (kynferðislegt heilagt stríð) þegar að karlmaður (hermaður) gengur í skammtíma-hjónaband með konu til að geta haft við hana mök. Um er að ræða útfærslu á "Nikah-al Mutáh"  hugtakinu (Hjónaband ánægjunnar vegna) sem á sér veika stoð í Kóraninum en hefur verið stundað af Aröbum frá því fyrir tíð Múhameðs. Um "Nikah-al Mutáh" gilda strangari reglur. T.d. verður hjónabandið að vara a.m.k. þrjá daga og konan má ekki vera hrein mey.

Í tilfelli kvennanna frá Túnis virðist ben Jeddou ráðherra, vera að gera að því skóna að konurnar fari yfir til Sýrlands til að styðja þar við málstað uppreistarmanna. - Sjálfar hafa nokkrar stúlkurnar upplýst í viðtölum að þær þáðu greiðslu fyrir ómakið. Um er því að ræða illa dulbúið vændi. Það sem helst virðist trufla ráðherrann er að þær komu ófrískar til baka.

Kynferðisleg lausung, að ekki sé talað um ofbeldi, er engin nýlunda á stríðssvæðum heimsins, hvort sem stríðin töldust heilög eða ekki. Mikill fjöldi vændiskvenna fylgdi ávalt herjum heimsins, hvert sem þeir fóru. T.d. er til þess tekið hversu margar vændiskonur fylgdu krossförunum sem ætluðu að frelsa Jerúsalem úr höndum múslíma á sínum tíma. 

Þá er það heldur ekki nýlunda að gera vændi opinberlega hluta af stríðsrekstri, einkum þar sem hermenn voru og eru langdvölum fjarri heimilum sínum. 

Í Viet Nam stríðinu voru sem dæmi, fjölmargar vændiskonur á launaskrá bandaríska hersins, sem varð til þess að setningin "Your Mother Wears Combat Boots" varð að háðsyrði.

Stunda kynlífs-jihad í Sýrlandi

Myndbandið sem kostaði níu manns lífið

Það verður eflaust erfitt að sannreyna þessa frétt af aftöku níu fyrrum meðlima Unhasu og  Wangjaesan Light Music Band sem áttu það allir sameiginlegt að hafa leikið með sömu hljómsveitinni sem Ri Sol Ju, eiginkona Kim Jong Un, einræðisherra í Norður Kóreu, söng eitt sinn með.

Ri varð á sínum tima einkum kunn fyrir nokkra slagara sem hún söng  með hljómsveitinni Unhasu  og urðu afar vinsælir í N-Kóreu,  er sögð hafa tekið þátt í einhverju ósiðlegu athæfi ásamt félögum sínum í hljómsveitinni. Til að koma í veg fyrir að það kæmist i hámæli er Kim Jong Un sagður hafa fyrirskipað aftöku níu tónlistarmanna, allt fyrrum samstarfsfólk Ri. Þeim fyrirmælum var framfylkt  þann 15 Ágúst s.l. í garði Kang Gon herskólans í útjaðri Pyongyang. 

Meðal hinna níu sem þar tíndu lífinu var að sögn  fyrrum ástmey og æskuvinkona Kims, söngkonan Hyon Song-wol.

Myndbandið sem var svo ósiðlegt að murka þurfti lífið úr níu manns með hríðskotabyssum, er hugsanlega þetta myndband. Stórhættulegt eins og allir geta séð. 

Myndbandið sem varð þess valdandi að þessir stórhættulegu músíkkantar í N-Kóreu misstu lífið, er hugsanlega myndbandið af þessum þremur kórísku stúlkum sem dansa stirðlega við fjörlega útgáfu af Aloha Oe. Ein þeirra er sögð vera Ri.

 

 

 

 

Forsetafrúin sögð hafa „leikið sér“

Lærisveinninn sem Jesú elskaði

Jón Gnarr hefur staðið sig vel sem borgarstjóri, kannski vegna þess að hann hefur ekki staðið við öll kosningaloforðin sín. En þeim bar vissulega að taka eins og þau voru meint.

Sumir finna honum samt allt til foráttu og íslenskan á greinilega engin orð til að lýsa manni eins og Jóni Gnarr eða gjörðum hans. En það stöðvar ekki mennina sem ekki hafa smekk fyrir gríninu í Jón Gnarr.  Þeir eru nokkuð lunknir við að finna upp orð sem eiga við hann. Þeir tala "hommavæðingu" og "hommaboðskap" og eru sjálfir auðsjáanlega haldnir miklu homma blæti. En þeim er greinilega sama þótt það komi í ljós bara ef þeir halda sig hafa fundið  höggstað á Jóni Gnarr.

Þessir menn er afar uppteknir af homma tali Jóns og segja það sýna vankosti Jóns Gnarr umfram annað, að hann skuli opinberlega hafa minnst á að Jesú gæti hafa verið Hommi. Þeir vitna í Jón sem hafði yfir í einhverju viðtali æva-gamla ruglkenningu sem margir hafa velt upp, og síðan velt sér upp úr,  í gegnum tíðina.

Það sem sagt er styðja þá kenningu er að Jesú hafi verið einhleypur og að minnst er á Guðsspjöllunum "lærisveininn sem Jesú elskaði". Sumir hafa reyndar reynt að leiða líkur að því að þar hafi verið átt við Maríu Magdalenu, en ekki einhvern karlmann.

Ef þetta er það versta sem hægt er að herma upp á Jón Gnarr er fyrirsjáanlegt að hann hljóti glimrandi kosningu í næstu bæjarstjórnarkosningum, ákveði hann að gefa kost á sér.

Besti flokkurinn býður fram að nýju

Hvers vegna er Punk bænin svona hættuleg?

Skilaboðin í Punk bæn Pussy Riots eru rammpólitísk. Þau beinast gegn afskiptum rússnesku Réttrúnaðarkirkjunnar af pólitík, spillingu hennar og einræðistilburðum Putins. Textinn er vissulega dónalegur en jafnframt hárbeittur. Sá hluti bænarinnar sem fjórar af sjö meðlimum hljómsveitarinnar sungu upp við altari Dómkirkju Frelsarans Krists í Moskvu þann 21. febrúar 2012 var á þessa leið í lauslegri þýðingu.

Hreina mey er fæddir Guð, rektu Putin frá!

Rektu Putin frá, rektu Putin frá!

Svartar hempur og gylltir axlaspælar,

safnaðarmeðliminir skríða, krjúpa,

Andi frelsisins er farinn til himna,

Gey Pride skrúðganga hefur verið send til Síberíu í hlekkjum.

 

Erkiengillinn er yfirmaður KGB,

Hann leiðir lest af mótmælendum í fangelsi,

svo hann móðgi ekki hinn heilagasta.

Konur eiga að fæða börn og elska

Saur, saur drottins saur!

Saur, saur, drottins saur!

 

Með "drottins saur" er átt við það sama og þegar sagt er á ensku "Holy Shit". Annað er auðskilið í þessu erindi.

Seinna þegar myndbandið kom út með Punk bæninni, heyrðist seinni erindin í viðlaginu, sem aldrei voru sungin í kirkjunni.

Hreina mey er fæddir Guð, gerstu femínisti!

Gerstu femínisti, gerstu femínisti!

Kirkjan lofar spillta leiðtoga.

Fylking krossins samanstendur af svörtum glæsibílum.

Predikari er á leið í skólann þinn,

Farðu í tíma og gefðu honum peninga.

 

Patríarkinn Gundyay trúir á Putin.

Væri betri, bastarðurinn, (tíkin)  ef hann trúði á Guð!

Belti Guðsmóðurinnar kemur ekki í staðinn fyrir stjórnmálafundi.

Hin eilífa María mey er með okkur í mótmælum okkar!

Hreina mey er fæddir Guð, rektu Putin frá!

Hreina mey er fæddir Guð, rektu Putin frá!

 

"Fylking krossins" á við "krestnyi khod", krossgönguna sem gengin er á páskum og meðlimir hinna ýmsu safnaða bera krossa kirkna sinna í fylkingu um Mosku.

Eftirnafn Krill, patríarkans í Moskvu,  er Gundyayev og með "Belti Guðsmóðurinnar" er átt við helgigrip sem sagður er vera belti Maríu meyjar sem hún bar Jesú undir.  Beltið var flutt frá Athos fjalli í Grikklandi í dómkirkjuna í Mosku, nokkru áður en Pussy Riot tróðu þar upp. Þúsundir manna stóðu þá í löngum biðröðum í miklum frostum til að sjá beltið, margir í þeirri von að við það munu þeir fá bót meina sinna.

Þessi Punk texti endurspeglar djúpan ágreining sem ríkir í rússnesku samfélagi um trúarbrögð, persónufrelsi og um hugtakið réttlæti.

Fangelsun meðlima Pussy Riot fyrir að flytja hluta hans í dómkirkju í Mosku hefur vakið athygli heimsins á þessum skoðanagjám og hversu viðkvæm stjórnvöld og kirkjan eru fyrir gagnrýni.

Þessi viðkvæmni stjórnvalda og harðneskjuleg viðbrögð þeirra, jafnvel við öfgafullum táknrænum aðferðum í mótmælaskyni eins og hér var á ferðinni, ber vott um veikleika. Pussy Riot hefur sýnt að sá veikleiki hjá rússneskum yfirvöldum er miklu meiri enn þau kæra sig um að fólk viti. Þess vegna sitja þrír meðlimir hennar enn í Gúlaginu.

Björk vill frelsa Pussy Riot

THE WAR ON TERROR CONTINUES TO TERRORIZE

Bandaríska  Alríkislögreglan (FBI) reynir hvað hún getur til að hafa hendur í hári Edward Snowden sem er landflótta í Rússlandi og leitar sér að hæli. Uppljóstranir hans sönnuðu að Bandaríska leyniþjónustan (CIA/NSA,FBI & fl.&fl.) njósnar um alla, vini jafnt sem óvini, almenna borgara jafnt sem grunaða afbrotamenn.

FBI heldur því fram að Edward hafi með gagnalekanum skaðað hagsmuni ríkisins veikt stöðu USA í baráttu þeirra gegn hryðjuverkum. (WAR ON TERROR) Sú barátta varð eins og kunnugt er til þess að USA ásamt herjum hollra fylgifiska sinna, m.a. Breta, réðist inn í og hernam tvö þjóðlönd, Írak og Afganistan.

Bandaríkjaforseta tókst meira að segja að véla nafn litla herlausa Íslands inn á lista yfir stuðningsaðila við Íraksstyrjöldina með dyggri aðstoð þeirra kumpána Halldórs Ásgrímssonar og Davíðs Oddsonar. Eða eins og Blair orðaði það, do the right thing. 

War is business and business is good.

Flestir vita nú að hið svo kallaða WAR ON TERROR var og er aðeins yfirskin.  Innrásirnar í Írak og Afganistan eru liður auðlindastríði þar sem markmiðið er fyrst og fremst að tryggja aðgang bandarískra og fjölþjóða auðhringa að verðmætum auðlindum þessara landa. Ekki er lengur hægt að fela ummerkin eða segja þau uppspuna og samsæriskenningar.

Í Írak var það einfaldlega olían er Saddam Husain hafði þjóðnýtt sem Bush og Blair höfðu augastað á.

Þrátt fyrir að skálmöldinni þar sé hvergi lokið hefur breski olíurisinn SHELL ásamt hinu Malíska Petronas olíufélagi þegar tryggt sér vinnsluréttinn á Majnoon olíulindunum og er sá samningur einsamall metinn á  $12 milljarða.  Loks eru Bretar að fá eitthvað fyrir sinn snúð. En þetta er aðeins byrjunin. Olíuauðlindir Íraka eru þær þriðju stærstu í heiminum og ekki taldar vera minni en 150 milljarðar fata. Og hersetunni er hvergi lokið í því landi því olíulindirnar og flutningaleiðir hennar eru varðar af einkaherjum öryggisþjónustufyrirtækja sem allar eru í eigu bandarískra og breskra auðhringa.

Í Afganistan er ekki eftir minna að slægjast.

Árið 1998 var samningar við Talibanana sem voru þá við völd í Afganistan, um lagningu gasleiðslunnar miklu sem kölluð hefur verið Trans-Afghanistan Pipeline, að komast á lokastig þegar að sprengjuárásirnar voru gerðar á sendiráð Bandaríkjanna í Nairobi og Dar es Salaam. Á bak við þær stóð Osama bin Laden. Talibanar lýstu yfir stuðningi við Osama og samningarnir um hina verðmætu gasleiðslu sigldu í strand.

Bandaríska Olíufélagið Unocal með Robert Oakley, ambassador USA í Pakistan í fararbroddi, sem leitt hafði samningaviðræðurnar, á einn stærsta hlutinn í hinni umdeildu Baku–Tbilisi–Ceyhan olíuleiðslu sem flytur hráolíu 1768 km. leið frá olíulindunum við Azeri-Chirag-Guneshli í Kaspíahafi til Miðjarðarhafsins. Þarna voru því engir nýgræðingar á ferð.

Eftir að samningurinn við Talibana datt upp fyrir sameinaðist Unocal olíurisanum CHEVRON og í stjórn þess sat m.a. Condoleezza Rice sem seinna varð öryggisráðgjafi og utanríkisráðherra fyrrum olíubraskarans George W. Bush. Þar til 2001 var hún einnig í stefnumótunarnefnd Chevron og stefnan var tekin á innrás í Afganistan og blóðið flaut.

16. maí 2012 samþykkti Afganska þingið samninginn um lagningu Trans-Afgan leiðslunnar. Fjármögnun og rekstur leiðslunnar verður á hendi Asíska þróunarbankans sem bandarískir fjárfestar eiga stærstan hluta í, CHEVRON þar á meðal.

 Drugs are business and business is good

Árið 2001 hafði talibönum í Afganistan tekist með harkalegum aðferðum að draga svo úr ópíum framleiðslu landsins að hún komst í sögulegt lágmark.

Eftir innrásina tók framleiðslan strax aftur við sér og hefur aldrei verið meiri.

Afganistan framleiðir í dag 70% af því heróíni sem neytt er í heiminum. Verðmæti þess er talið nema milli $400 og $500 milljarða. Stór hluti þessara fjármuna er þveginn af vestrænum bönkum staðsettum í Svisslandi,  Lúxemborg, Ermasundseyjunum, og 50 öðrum löndum. Eftir þvottinn eru þessir peningar notaðir til að fjárfesta í fyrirtækjum víðs vegar um heiminn.  

Fyrir skömmu var tilkynnt um að uppgötvast hefði að mikið væri um hina ýmsu góðmálma, m.a. liþíum í jörðu í Afganistan. Um tilvisst þessara miklu auðlinda var að vísu vitað fyrir mörgum árum, en það hafði ekki farið hátt.

THE WAR ON TERROR CONTINUES TO TERRORIZE THE NATION

Afleiðingarnar af þessu falska varnarstríði USA eru að bæði í Írak og Afganistan geysa nú borgarastyrjaldir og eins og venjulega í öllum styrjöldum, eru það mest almennir borgarar sem liggja eftir á blóðvöllunum.

Edward Snowden ver gjörðir sínar með því að segjast hafa verið að upplýsa fólk um það sem gert er í  þess nafni og þau brot sem framin eru á því. Hann sannaði að stjórnvöld í USA eru óheiðarleg og segja ekki satt frá því sem er að gerast. Hann sannaði líka að stjórnvöld þar í landi treysta engum öðrum EN ER TREYSTANDI TIL ALLS. -

Öllum upplýsingum sem geta orðið til þess að upplýsa fólk frekar um blekkingarnar sem stjórnvöld beita almenning, ber að fagna.

Þó ekki nema til þess að bæta fyrir þá hnekki sem þjóðin varð fyrir á svo margan máta, þegar hún var véluð til fylgilags við þá Bush og Blair í Írakstríðinu, hefðu arftakar Halldórs og Davíðs, Þeir Sigmundur og Bjarni, átt bjóða Edward Snowden að koma til Íslands og eiga heima hér.

Embættið skúffufyrirtæki forsetans

Enn og aftur sannast það að atvinnu-pólitíkusum er ekki treystandi á neinn hátt. Þeir eru ætíð til sölu og þess vegna aldrei samkvæmir sjálfum sér eða hollir einhverjum ákveðnum málstað.

Það má kaupa þá á marga vegu og ófyrirleitnir gróðabrallarar eru duglegir að finna gjaldmiðilinn sem viðkomandi atvinnupólitíkus er í þörf fyrir þá stundina. 

 Ólafur Ragnar Grímsson fer fremstur fyrir flokki þessara loddara sem spila endalaust með almenning og nota til þess  flokkspólitík sem mettuð er hagsmunagæslu. - 

Ólafur Ragnar Grímsson er og verður forsetinn sem minnst verður fyrir það að hafa eyðilagt embættið sem hann gegndi, svipt það tiltrú og trausti sem borið var til þess. 

Ólafur Ragnar, heldur að hann og kona hans séu hafin yfir öll lög og geti hagað sé eins og hann vill. Hann hefur gert embættið að jafn sóðalegum vettvangi sérhagsmuna og gróðabralls og útrásarvíkingarnir gerðu með skúffufyrirtækin sín. Ekkert er sem sýnist og allt gert til að blekkja almenning. Honum tókst með Icesave að vekja á sér tiltrú. - En svo tóku lygarnar við.

Ólafur Ragnar hefur auki með því að hafna áskoruninni um setja lög um "sérstakt veiðigjald" í þjóðaratkvæðagreiðslu, endanlega dæmt sig í ruslflokk íslenskra pólitíkusa.

 

Forsetinn staðfestir lög um veiðigjald

Glerkamarinn á Þingvöllum

Það var mál manna að mikil bót væri að viðbótarklósettunum sem byggð voru fyrir almenning á Hakinu á Þingvöllum. Gott mál sögðu margir,  jafnvel þótt greiða þyrfti fyrir bæði númer eitt og tvö. Það þótti jafnvel fyndið að sjá útlendinga með krosslagðar fætur skakklappast um svæðið í leit að einhverjum með klink í vasanum sem væri fús að láta þá af hendi, svo þvagþjáðir túristar gætu notað postulínið í Þjóðgarðinum.

Svo runnu á menn tvær grímur, þegar þeir sáu við hvaða aðstæður arkitekt húsnæðisins hafði hugsaði sér að fólk gerði stykkin sín. Glerkamar skyldi það vera.

Þótt Íslendingar eigi það til þegar þeim er mikið mál, að hægja sér á stöðum þar sem einhver kann að sjá til þeirra, er enn gert ráð fyrir því í húsakynnum fólks  að það geri þarfir sínar, bæði eitt og tvö, fyrir luktum dyrum og  án þess að gestir og gangandi geti fylgst náið með því sem fram fer.

En á almenningssalerninu á Þingvöllum er þessu öðru vísu varð. Þar tókst slyngum hönnuðinum að fá það í gegn að allur gaflinn á klósettbyggingunni sem veit til norðurs er gerður úr gleri. Aðstöðunni er skipt til helminga, austurendinn fyrir konur sá til vestri fyrri karla. Hægt er að horfa inn í báðar álmurnar í gegnum glervegginn.

Þótt það sé vissulega óviðkunnuglegt að fólk á ferð geti fylgst með athöfnum kvenna er þær undirbúa sig til kólfsettsetu, er það sýnu verra að það er hreint og beint  gert ráð fyrir því að karlmenn pissi í pissuskálarnar fyrir hvers manns augum.

Er ekki að furða að Þingvallanefnd sé í vandræðum með skipulagningu og framkvæmdir á stað sem 500.0000 gestir heimsækja á hverju ári, þegar hún getur ekki einu sinni fundið arkitekt til að hanna klósett sem þekkir til almennra siða og hátta fólks hvað viðkemur fyrrnefndum grundvallarþörfum mannsins. 

Kattafárið í Kópavogi

Þótt allir viti að kettir séu afar sjálfstæð dýr og fari sínu fram hverju sem tautar, treysta einhverjir Kópavogsbúar sér samt til að koma skikki á ferðir þeirra og athafnir.

Sagt er að mannfólkið skiptist í tvo hópa, katta og hundafólk. Í Kópavogi býr aðallega kattafólk sem samt vill að kettirnir þeirra hagi sér eins og hundar.

Í bæjarstjórn Kópavogs er líka greinilega mannskapur sem vanur er að fást við smölun katta og þess vegna fær tillagan um að gera þar lausagang þeirra á ákveðnum tímum ársins ólöglega, örugglega góðar viðtökur.

Slík lög hefðu reyndar átt að vera í gildi um bæjarstórnarmeðlimi bæjarins á sínum tíma. 

Vandamálið er að inn í Kópavog hættir sér ekki orðið nokkur spörfugl, af ótta við að verða étinn. Á því verður ráðin bót með væntanlegri reglugerð. Skiltin sem voru sett upp í görðum bæjarbúa þar sem fuglarnir voru varðir við í skýru máli að kettir kynnu að vera þar á ferð, eru greinilega ekki að virka. 

Lögfræðingar bæjarins sitja með sveitta skallana og reikna hvað hægt er að græða mikið á köttum sem neita að fara að lögum á meðan skelkaðir bæjarbúar hamstra  ólar,  gluggahespur og rammgerða lása fyrir útidyrnar hjá sér. Sérverslanir fyrr kattaspennitreyjur er nú að finna á hverju horni og margir græða vel.

Þá vill fyrrverandi formaður kattavinafélagsins þar í bæ, merk kona og mæt, helst að kettir í Kópavogi hagi sér eins og siðmenntuðu kettirnir í Prag , Helsingi og Vancouver. Þar kunna þeir sko að fara að lögum og hlusta á húsbændur sína með óttablandinni virðingu. Þar fá engir kettir um frjálsan rass að sleikja og þar er líka fugladýrðin slík að sjálf paradís skammast sín. Þar eru styttur allar hvítar af driti sem úr marmara væru og þar þverfótar fólk ekki fyrir fleygum rottum á öllum torgum.

Mikið hlakka ég til að heimsækja Kópavog þegar hann verður orðin eins og Helsingi eða Prag. 

 

Vill banna lausagöngu katta

Kona sem ekki hittir í mark

Það er auðvitað stórmerkilegt að kona skuli bursta  karla í skotkeppni. Það kom verulega á óvart að mati blaðamannsins og kannski fleirum. Þess vegna er vert að slá því upp í fyrirsögn. Hvernig má það vera að kona hafi betur í skotkeppni við karlmenn?

Að auki mætti hún ekki til umræddrar keppni í felulita-samfesting eins og karlarnir, heldur bara svona eins og hún hafi rétt brugðið sér úr eldhúsinu til þess arna.

Fréttin segir að Guðný Gréta bóndi í Fossárdal hafi "í orðsins fyllstu merkingu" skotið körlunum ref fyrir rass í þessari keppni, þrátt fyrir að hvorki hún né aðrir sem tóku þátt í henni hafi skotið á einn einasta ref, heldur aðeins uppblásnar blöðrur.

Þá veit enginn hver "fyllsta merking" orðanna "að skjóta öðrum ref fyrir rass" er,  þótt líklegt sé talið að líkingin sé  "dregin af því þegar refur er skotinn fram hjá rassi þess sem fyrir honum situr en verður hans ekki var“. -

Það er samt ávalt fróðlegt að fylgjast með því hvernig fjölmiðlar hjálpa daglega við það að viðhalda ákveðnum hugmyndum um hlutverk kynjanna. 

Kona skaut körlum ref fyrir rass

Nefskatt á ferðamenn, íslenska sem erlenda!

Ragnheiður Elín Árnadóttir Iðnaðar og Viðskiptaráðherra vinnur nú að því hörðum höndum að finna leið til að leggja á og innheimta nefskatt af öllum þeim sem njóta vilja íslenskar náttúru. 

 Um er að ræða beina aðför að ferðamannaiðnaðinum í landinu en fjármagns-furstar landsins hafa haft horn í síðu hans allt frá því að honum óx fiskur um hrygg. - Þessi nefskattur er aðeins forsmekkurinn af því sem koma skal. Markmiðið er að kvótakerfi í anda fiskveiðikvótans verði komið á, þar sem þeir furstarnir geta keypt sér stóra kvóta og fengið um leið mest úthlutað af þeim fjármunum sem til skiptanna verða af nefskattinum. 

Fjármagns-furstarnir þola illa að eitthvað hafi náð að dafna án þess að þeir hefðu á því fulla stjórn eins og þeir gera í fiskiðnaðinum og orkugeiranum. - Þeir misstu nefnilega sumir af þessari ferðamennsku-hraðlest og það pirrar þá augljóslega mikið. 

Hagsmunapotið og klassísku hrossakaupin eru handan við hornið. 

Samtök ferðaþjónustunnar taka þátt í þeim. Þau reyna að nota fyrirhugaða útgáfu ferðapassans sem skiptimynnt fyrir að fallið verði frá gistinóttagjaldi, sem hingað til hefur runnið til þeirra stofnana sem sjá umskipulag og viðhald ferðamannastaða í umsjá ríkisins. 

Ragnheiður lætur sitt fólk vinna að þessari skattlagningu með miklum hraða og vill að skattheimtan hefjist strax á næsta ári.  Er þetta ekki sama manneskjan og lét rifta nýlegri lagasetningu um aukin virðisaukaskatt á gistingu í landinu og taldi meðal annars til ástæðna að ferðamannaiðnaðurinn væri viðkvæmur fyrir örum hækkunum og aukinni skattheimtu?  Það sést auðveldlega í gegnum pólitísku hræsnina í þessu máli.  

Ragnheiður heldur því fram að best sé að innheimta nefskatt af ferðamönnum til að tryggja öryggi þeirra, rétt eins og þeir séu í stöðugri hættu þegar þeir koma til landsins. Samt sýna allar tölur að Ísland sé eitt öruggasta land í heimi heim að sækja.

Ragnheiður telur að mikill ágangur sé á náttúru Íslands af völdum ferðafólks og vitnar til nýlegra frétta þar að lútandi. Áberandi hafa verið falsfréttir mbl.is og Mogga um þetta efni síðustu mánuði. Engu líkara er að þar á bæ hafi verið ákveðið að taka þátt í samsærinu gegn eðlilegri þróun ferðamennsku á Íslandi, með því að undirbúa jarðveginn að skatttökunni með ýmsum hræðslu og ýkjufréttum úr ferðamannageiranum.

Þeir töluðu t.d. um á dögunum að gjaldtaka væri hafin við Geysi þegar komið hafði verið upp söfnunarbauk til að taka á móti frjálsum framlögum ferðamanna til svæðisins. Þeir hafa birt myndir af öskuflákum á Þingvöllum og sagt það vera merki um átroðslu ferðamanna á staðnum. Þeir hafa birt myndir af ökklablautum ferðamönnum við Reynisfjöru og hermt ástandið þar afar hættulegt.

Þeir hafa hinsvegar passað sig að segja ekkert frá frábærum og tiltölulega ódýrum endurbótum við Seljalandsfoss eða góðu viðhaldi stíga í Þórsmörk. 

Og allt lýtur tal nýju ferðamála-spekinganna sem fjölmiðlum tekst að grafa upp að einu markmiði; að koma geiranum undir einhverskonar stjórn þeirra sem ekki mega vita af því að einhverjir aðrir en þeir sjálfir græði á íslenskum atvinnuvegi. - Talað er um heilræna stefnu, verndun og skipulag, rétt eins og allt þetta sé ekki og hafi aldrei verið til staðar í uppbyggingu ferðageirans, sem auðvitað er alrangt.

Þær tekjur sem ríkið fær af ferðmennskunni í óbeinum neyslusköttum og skattheimtu af fyrirtækjum sem þjóna ferðamönnum ættu að nægja til að greiða fyrir allt það öryggi og alla þær ráðstafanir sem grípa þarf til svo íslensk náttúra standi það af sér að vera skoðuð. Til þess þarf ekki sérstakan nefskatt.

Erfitt er að sjá hvernig Ragnheiður ætlar að standa að innheimtu á skattinum og útgáfu ferðamannapassa án þess að Íslendingar verði að greiða líka fyrir aðgang að landinu sínu. Ragnheiður lét að því liggja í viðtali nýverið, að það ætti að gæta "jafnræðis" við skattheimstuna. 

Staðreyndin er sú að það er ríkið sem hagnast hefur mest á ferðageiranum á undanförnum árum. Tekjur þeirra beint og óbeint af ferðamennsku eru slíkar að þær eru orðnar meiri en af orkufrekum iðnaði. Það ætti að næga ríkinu til að sjá sér hag í því að halda þeim ferðamannastöðum sem undir það heyra í viðunandi ástandi, Þar á meðal eru Þingvellir, Geysissvæðið og Gullfoss. 

Þeir staðir sem eru í einkaeign, geta byggt upp sína þjónustu eins og þeim þóknast, tekið fyrir gjald að horfa á fjallið þeirra af þeirra einkalóð, ef þeim þóknast, svo fremi sem þeir standi sjálfir að þeirri þjónustu sem boðin er á svæðinu og sjái sjálfir um að aðgengið sé í lagi.

En að leggja á alla allsherjar nefskatt fyrir að njóta náttúrunnar á Íslandi, er út í hött og verður aldrei til annars en að innleiða spillingu og gera ímynd landsins óvinveitta almennum ferðamönnum. 

Ekkert hefur enn verið gefið út um þær hugmyndir sem ráðuneyti Ragnheiðar vinnur nú að.  Það er til vansa því fólk veit ekkert hverju það á von. Ætlunin er eflaust að kynna frumvarpið þegar það er fullbúið og keyra það svo í gegnum þingið. Það er sá háttur sem við eigum að venjast og hefur ekki breyst hjá núverandi valdhöfum þrátt fyrir fögur loforð um það gagnstæða.