Að snúa vörn í sókn

Þorsteinn Pálsson var ráðherra dóms og kirkjumála. Ólafur Skúlason kom að máli við hann til að ræða stöðu sína. Hvað sagði Þorsteinn við hann. Hver var "staða" Ólafs í augum Þorsteins?

Sjálfsagt sagði Þorsteinn við hann eitthvað álíka og allir aðrir. Fyrst var að fullvissa hann um dyggan stuðning ráðuneytisins, segja honum að hann hefði ekkert að óttast, að það myndi verða tekið á málunum, ef það færi þá eitthvað lengra. 

Ólafur var fullkomlega öruggur og í góðri stöðu. Það stóðu allir með honum. Hann hafði greiðan aðgang að valdamönnum landsins, þar á meðal dóms og kirkjuráðherranum.  Hann var í svo góðri stöðu að hann gat leyft sér að  kæra konurnar fyrir að vera að ljúga þessu upp á sig. Því miður var málinu vísað frá eða það látið niður falla. Hver ákvað það?

Átti nokkra fundi 1996 með Ólafi

Hver lekur?

Spurningin sem vaknar við lestur þessarar fréttar, og reyndar einnig þeirrar sem birtist fyrr í dag um málið, er hvers vegna þessar upplýsingar leka svona glatt í fjölmiðlana.  Auðvitað eru fjölmiðlar gráðugir í að komast í fréttir tengdar þessu máli, en hver lekur og hvers vegna? -

Er það lögreglan sem er að veita fréttamönnum upplýsingar um málið eða er hún að tala af sér, eins og svo oft áður. - Fréttir eru skoðanamyndandi og ekki síst fréttir af sakamálum. Til að byrja með veittu lögregluyfirvöld afar litlar upplýsingar um málið, enda rannsóknin þá enn á fullu. Nú koma þessar upplýsingar, rétt eins og málið sé þegar upplýst.

Blóð fannst á skóm mannsins

Ljósanótt í skugga skulda

Þetta er gersamlega óskiljanlegt. Fáir bæjarstjórar hafa notið eins mikillar hylli meðal bæjarbúa og bæjarstjóri Reykjanesbæjar sl. ár og fáir bæjarstjórar landsins fengið jafn óskorað umboð til verka og Árni og flokkur hans. Allt virtist ganga svo vel. Alla vega fyrir kosningar. Nú blasir bara við gjaldþrot.

Þetta eru skelfileg tíðindi og ljósanótt á næsta leiti. Ætli að það verði að spara að lýsa upp bergið?

Annars mátti alveg segja sér að það mundi kosta eitthvað að fegra bæinn eins og Árni hefur gert. Allar þessar grjóthrúgur á hringtorgunum og eiginlega hvar sem hægt hefur verið að sturta þeim, hafa þurft sitt.

Rukkaður um 1,8 milljarða

Lausnir fyrir kirkju í vanda

Ég hlustaði þolinmóður á konuna vaða elginn;

"Oh, er ekki hægt að loka þessu leiðinda máli einhvern veginn. Er ekki nóg komið?  Á svo að fara að skipa einhverja nefnd til að draga málið enn meir á langinn. Er ekki maðurinn sem á að hafa gert alla þessa hræðilegu hluti, löngu dáinn? Því var ekki hægt að grafa þetta mál með honum? Hverjum á að refsa ef nefndin segir að hann sé sekur. Og hver á biðja hvern afsökunar ef hann er það ekki? Og hvað vilja allar þessar kerlur sem eru eða klaga hann upp á pall? Ætla þær að draga alla prestastéttina inn í þetta mál, eða hvað? Hvað ætla þær að halda þessu lengi áfram? Hvar ætla þær að stoppa? Á kannski að svipta bæði dómkirkjuprestinn og biskupinn hempunum.  Mér sýnist allt stefna í það. Annars  er mér alveg sama hvað margir prestar voru viðriðnir þetta mál. Það breytir því ekki að ég ætla að halda áfram að vera í þjóðkirkjunni. Ég ætla ekki að láta einhvern kjólklæddan biskupsperra hrekja mig í burtu úr kirkjunni minni." -

Gamla konan leit mæðulega upp í himininn og dæsti.  -

Ég greip tækifærið og sagði; "Það eru til tvær lausnir á þessu máli. Aðeins tvær lausnir sem komið geta í veg fyrir að svona nokkuð gerist nokkurn tíman aftur. - Það er hægt að leggja kirkjuna algerlega niður. Hvernig lýst þér á það?"  

Gamla konan hristi höfuðið ákaft.

"Hin lausnin er að banna körlum að gerast prestar innan hennar. Þá yrðu aðeins til kvennprestar.  Það mundi vera ákveðið réttlæti eftir allar aldirnar sem konum var meinað að gerast prestar kirkjunnar."

Gamla konan leit á mig með rönken-augnaráðinu sínu, fórnaði höndum og gekk síðan sveiandi í burtu.

Segir allt stjórnkerfið hafa stutt Ólaf

Bretar tapa alltaf fyrir Íslendingum

Það er ekki á hverjum degi sem Íslendingar fá tækifæri til að lúskra á Bretum, alla vega ekki á löglegan hátt. En þegar það gerist notum við tækifærið út í ystu æsar. Utanríkisráðherra sakaði á dögunum Breta um að hafa gert ólöglega árás á Ísland. Þarna komum við loks höggi á þá fyrir það óréttlæti. Gunnar Nelson heldur uppi heiðri þjóðarinnar sem samanstendur af afkomendum manna og kvenna sem eitt sinn voru fræg fyrir að láta aldrei tækifæri úr hendi sleppa til að hefna sín á óvinum sínum. (Það kom okkur reyndar á kaldan klaka og undir Noregskonung, en það er önnur saga)

Annars líkar okkur sem þjóð, ágætlega við Breta sem þjóð.

Þrátt fyrir að þeir gerðu heiðarlega tilraun til að ná hér völdum á fimmtándu öld og settu meira að segja enskan biskup yfir okkur

og að þeir eru eina þjóðin sem hertekið hefur landið

og eru einnig eina þjóðin sem við höfum átt í stríði við (ef stríð má kalla) eru Bretar  nokkuð vel þokkaðir á meðal okkar.

Ég held að það sé vegna þess að þeir hafa ætíð tapað þessum viðureignum við okkur.

Íslendingum líkar vel við þá sem þeir geta borið sigurorð af á einhvern hátt.

Alla vega tókst þeim ekki að ná hér varanlegum völdum og "enska öldin"  leið undir lok þegar þeir fundu enn gjöfulli fiskimið úti fyrir Nýfundnalandi.

Hernám þeirra endaði líka þegar við kölluðum til stóra bróðir okkar í vestri, hvers lönd við höfðum numið og síðan gefið honum eftir,

og auðvitað töpuðu Bretar líka þorskastríðunum eins og frægt er.

Núna bætir Gunnar fyrir árásina sem þeir gerðu á okkur þegar þeir beittu á okkur hryðjuverkalögunum og gerðu skálkunum sem þá voru við stjórn bankanna ókleyft að flytja meira fjármagn úr sjóðum þeirra á Bretlandseyjum til Tortóla.

Gunnar sigraði einn efnilegasta Bretann

Framtíð vonarinnar um að græða á heimildarmynd um Ísland

Að flagga Frú Vigdísi Finnbogadóttur í kynningarmyndbandinu er sterkt áróðursbragð hjá þessum krökkum frá Bretlandi, sem segjast hafa langað til að búa til kvikmynd sem sýndi afleiðingar hrunsins frá annarri hlið. Það sem Vigdís hefur að segja eftir hrun, er það sama og hún hafði að segja fyrir hrun. Það voru og eru sígild sannindi.

Ég læt alveg milli hluta liggja hvernig kvikmundin var fjármögnuð, en í fljótu bragði sýnist mér hún líta út eins og hvert annað auglýsingamyndband fyrir ferðamenn þar sem gömlu góðu klisjurnar eru lesnar yfir myndefnið. 

"Glöggt er gests augað", málshátturinn sem Íslendingar nota til að réttlæta allskonar vitleysu sem haldið er fram af útlendingum, á við þetta framtak að því leiti að krakkarnir eru naskir í að tína upp og tyggja klisjurnar allar sem gengið hafa þennan venjulega jórturhring meðal almennings. Að spila á grunnhyggna þjóðernisrembu landans er greinilega orðið að ágætri tekjulind fyrir útlendinga.

Ég hélt satt að segja að það hefði verið ein af lexíum hrunsins að láta það ekki henda okkur aftur.

En það er vel mögulegt að Íslendingar fjölmenni enn í kvikmyndahús til að heyra útlendinga taka viðtöl við sig.  Það er einnig mögulegt að krökkunum takist að selja ræmuna til BBC eða Channel 4, eða ef ekki vill betur til Discovery Channel. Sem slík á hún þá eftir að virka, rétt eins og gosið í Eyjafjallajökli, sem ágætis auglýsing fyrir landið.

Framtíð vonarinnar

Pyndingar í Sádí-Arabíu

Ef til vill verður frétt eins og þessi til að vekja athygli á hlutskipti tugþúsunda kvenna sem vinna við húsþrif og þjónustu fyrir auðugar Sádi-fjölskyldur. Vegna fátæktar leita mikill fjöldi Srí Lanka búa, ekki síst kvenna,  sér að atvinnu fjær heimalandi sínu. (1.5 milljón) 350-450.000 þeirra eru taldir starfa í Sádi-Arabíu. Þar vinna þeir fyrir litlum launum og búa við mjög erfið skilyrði. Líkamsmeiðingar og barsmíðar eru daglegt brauð.

Í mörgum tilfellum er um að ræða lítt dulbúið þrælahald, þar sem fólki, sér í lagi konum, er haldið gegn vilja sínum og er alls varnað vegna fjárskorts og skeytingarleysis Sádi-Arabískra stjórnvalda.

Til dæmis er haldið að stjórnvöld hafi ekki veitt þeirri konu sem greinin fjallar um, neina aðhlynningu þegar hún loks komst á flugstöð til að fljúga heim til sín. Þvert á móti var henni haldið einangraðri í fjóra tíma án matar eða drykkjar, áður en henni var hleypt upp í flugvél til Srí Lanka. 

Rúmlega 300 Srí Lanka-búar sitja í fangelsum í Sádi-Arabíu en fangelsin þar fyrir útlendinga eru alræmd fyrir illa meðferð á föngum.

Lítið sem ekkert hefur verið fjallað um þetta ástand á alþjóðlegum vettvangi. Sádi-Arabía hefur eins og kunnugt er hreðjatak á Bandaríkjunum og Evrópu í krafti olíunnar sem þeir framleiða og selja. Að ræða um meint mannréttindabrot í Sádí við stjórnvöld í Sádí- Arabíu er ígildi þess að segjast ekki þurfa að kaupa lengur af þeim olíu.

Spurningin er hvað lengi almenningur getur staðið hjá í forundran yfir þeim óvenjulegu og grimmu refsingum sem í landinu tíðkast. Ekki er langt síðan frétt barst frá Sádi-Arabíu um að til stæði að hegna brotamanni með því að fá lækna til að lama hann.

19 naglar fjarlægðir úr konu

Móbergshellur og málverk

Því er ekki logið upp á Árna J. Hann er fremstur reddara á meðal þingmanna og fremstur þingmanna á meðal reddara. Í þessu málverki á Grænlandi í félagi við pólitíska andstæðinga sína, er honum lifandi lýst.

Og það sem meira er, í þetta sinn, er ekkert að því þótt það komist í hámæli hvað aðhafst er.

Svo hefur ekki verið um öll greiðaverk Árna.

Stundum hefur hann aðeins fengið bágt fyrir greiðvikni sína og hjálpsemi.  

Árni J. er einn af gömlu fyrirgreiðslupólitíkusakynslóðinni sem réði þingheimi fyrir 15 árum og höfðu gert frá því að þingið var endurstofnsett.

Að redda málningu á hús, grús í grunn, hellum í hlaðið eða tönnum upp í Gústa, þótti sjálfssögð fyrirgreiðsla sem aðeins öfundarmenn höfðu eitthvað við að athuga og þá aðeins í stuttan tíma, eða þar til metingurinn var jafnaður með einhverri reddingu fyrir þá.

Mér finnst það vel til fundið hjá Árna að sína hversu smásmugulegt fólk getur verið,  með því að taka  upp á eigin arma og kostnað,  að fegra heimili ókunnugs manns á Grænlandi þegar honum sjálfum var fyrir skömmu meinað um fáeinar móbergshellur til að fegra eigið heimili út í Vestmannaeyjum.

Þingmenn máluðu húsið

Hann er ekki 112 ára

Þessi mynd sannar að þessi maður ( Ahmed Muhamed Doreer)  er ekki 112 ára.  

Mér er alveg sama þótt hann borði kíló af Ginsengi á dag, ef hann væri 112 ára mundi hann ekki hafa rautt skegg.

Heyrðu, nema að hann liti það.

Svo er hann með skjannahvítar tennur eins og George Clooney.

Jú, þær gætu svo sem verið falskar.

Svo er hann óvenju sléttur í framan....Já þú meinar...lýtaaðgerðir

Hvernig kemst annars svona vitleysa í heimspressuna?

 

112 ára maður giftist 17 ára stúlku

Heyrði hann enginn hrópa á hjálp?

Ungur maður hefur verið handtekinn, grunaður um morðið á Hannesi Þór Helgasyni. Þessi ungi maður valdi að tjá hugrenningar sínar á myndböndum og birta þau á youtube. Þegar þetta er skrifað eru þau enn þar að finna.

Að horfa á myndböndin er vægast satt átakanlegt. Hugarástand hans endurspeglast í titlum myndskeiðanna; Játning til Hildar, Hvernig þetta endaði, Ringulreið, Nýtt upphaf.

Ég horfði á öll myndböndin og get ekki betur heyrt og séð að síðasta myndbandið "Nýtt upphaf" hafi verið angistarfullt hróp á hjálp. Heyrði það einhver?

Myndböndin tala sínu máli fyrir utan það sem drengurinn er að segja. Svo til berir veggirnir á bak við hann, myndirnar á bolnum hans og í síðasta myndbandinu "Nýtt upphaf", eru allir litir horfnir úr herberginu hans.

Með þessu er ég ekki að fella neinn dóm á það hvort þessi ungi maður er sekur eða saklaus, en Það er búið að birta nafn þessa drengs opinberlega svo framhaldið verður erfitt hvernig sem fer.  Alla vega á hann og fjölskylda hans alla mína samúð, hver sem útkoman úr þessu hörmungarmáli verður.

Neitar sök í morðmáli

Ísland í grímubúningi

Inngönguferli Íslands í Evrópubandalagið er leyndardómsfull framvinda. Bandalagið borgar Íslendingum fullt af peningum fyrir að athuga hvort þeir vilji vera með. Það borgar fyrir að láta þýða alla doðrantanna sína um lög þess og reglugerðir.

En það flokkast allt saman bara undir athugun.

Inngönguferlið tekur sannanlega á sig ýmsar myndir, klæðir sig í ýmsa búninga.

Það er  í grímubúningi svo sem flestir Frónbúar átti sig ekki á hvert það er og Brussel viti ekki hvað þeir eru að hugsa.

Það er í kafarabúningi svo hægt sé að kanna hvað býr í djúpum styrkjakistum bandalagsins.

Svo er það í undirbúningi, sem er úr afar fínt ofnu efni til að hann sjáist ekki undir hinum búningunum. 

Jón Valur Jensson sakar umsjónarmenn blog.is um óheilindi

Jón Valur Jensson segir á bloggsíðu sinni að hann trúi því ekki að lokað hafi verið á bloggsíðu Lofts Altice fyrir að nota þar orðin kynvillingar og kynvilla um samhneigða og samkynhneigð þrátt fyrir að Loftur hafi staðfest að svo sé.  

Á bloggi Jóns Vals er þetta haft eftir Lofti;

"Þetta er líklega í fyrsta skipti sem ég set þessi orð á prent og mogginn notar tækifærið til að loka,

Jón Valur telur hinsvegar að umsjónarmenn blog.is séu aðeins að nota það sem afsökun því annað og meira búi þar að baki, þ.e. heiður blaðamannastéttarinnar í heiminum.

Jón Valur segir orðrétt;

Ég hef ekki trú á því, að þessi tvö orð hafi verið aðalástæða lokunarinnar, heldur afhjúpun Lofts á því, hve hlutdrægur ákveðinn blaðamaður bandaríska tímaritsins Time hafi verið í skrifum sínum fyrr og síðar, en grein Lofts (á altice.blog.is) var einmitt mjög fróðleg um það mál og enginn fengur að henni fyrir neitt annað.

Ég er ekki hissa á að Jón Valur skuli reyna að verja skrif Lofts Altice, en að saka umsjónarmenn blog.is um óheilindi og um að notfæra sér völd sín til lokanna til að verja hagmuni sína sem stétt, finnst mér sýna að Jón Valur svífst einskis við að reyna réttlæta hið óréttlætanlega.

Ætlaði að fletta ofan af Ólafi Skúlasyni

Þór Jónsson blaðamaður segist hafa verið "í óða önn að fletta ofan af Ólafi Skúlasyni" þegar að Jón Ólafsson tók fram fyrir hendurnar á honum og lét flytja fréttir að því hversu þjóðin treysti Ólafi enn þá vel.

Fyrst að Þór hafði upplýsingar í höndunum sem nægðu til að "fletta ofan af Ólafi" verður að spyrja, hvers vegna hann sá sér ekki fært að deila þeim með þjóðinni, eða a.m.k. lögreglu.

Hann segist hafa vitað að fréttamiðlar hefðu verið "bitlausir" á þessum tíma.

En hvað gerði þá bitlausa?

Hvað getur gert fjölmiðla bitlausari en ef fréttamenn þeirra lúra á upplýsingum sem nægja til að "fletta ofan" af manni sem sakaður er um alvarlegan glæp og bera því við að þeim sé skipað að gera eitthvað annað.

Nú segir Þór Jónsson frá þessu í "útúrdúr" í pistli sem að öðru leiti japlar upp þetta sama og allir aðrir fjölmiðlar hafa gert. Í honum er ekkert nýtt að finna nema í ´"útúrdúrnum".

Er þetta kannski tilraun hjá Þór til að slá sig til riddara á kostnað manns sem allir vita að er umdeildur?

Ekki veit ég hvað eða hvort Þór á sökótt við Jón Ólafsson, en hann notar þetta tækifæri til að bendla honum sérstaklega við mál sem allir sem voru einhverjir á Íslandi á þessum tíma voru á einn eða annan hátt bendlaðir við.

Bitlausir fjölmiðlar voru þannig bendlaðir við málið, meðal presta gekk maður undir mann við að verja Ólaf, stjórnmálamenn og mektarvinir Ólafs lýstu yfir stuðningi við hann, allt menn og konur sem engu illu vildu trúa upp á hann.

Jón Ólafsson var kannski einn þeirra sem létu blekkjast, en það er dálítið undarlegt að reyna að gera  hann sérstaklega grunsamlegan af manni sem vissi svo mikið um málið að hann hefði getað tekið af allan vafa of flett ofan af hinum grunaða, Ólafi Skúlasyni.

Eftirfarandi er útúrdúr Þórs Jónsonar í Pressupistli hans;

Hvað þarf til að kirkjunnar menn hætti að efast um að þeir gerðu kynferðisbrotamann að biskupi yfir Íslandi, viðurkenni það, þöggunina og máttlaus viðbrögð sín og heiti því að láta ekki slíkt henda aftur?

Ólafur Skúlason sagði það sjálfur á sínum tíma, að það væri „ótrúlegur fjöldi presta“ sem styddi við bakið á honum í hans „hremmingum“. Prófastahjörðin í heild sinni gerði það og lýsti andúð sinni á fjölmiðlum sem gert hefðu „aðför“ að biskupi; ég flutti fréttir af biskupsmálinu á Stöð 2 en hafði ekki áhyggjur af fordæmingu prófasta, hafði séð og heyrt nóg til að vita að hún var bitlaus, bitlaus rétt eins og flestir aðrir fréttamiðlar á þessum tíma.

Verra fannst mér þegar fréttastofunni bárust upplýsingar um að Jón Ólafsson, æðsti maður fyrirtækisins sem ég vann hjá, sæti til borðs með biskupi á þessum sama tíma og gæfi honum ráð um hvernig bæri að bregðast við - og þegar Jón ætlaðist til að ég nýtti nauman tíma minn í sjónvarpsfréttum, þegar ég var í óða önn að fletta ofan af Ólafi Skúlasyni, til að segja frá skoðanakönnun í öðrum miðli um að almenningur hefði ekki misst trúna á biskupinn.

En þetta var útúrdúr.

 

Jón Ólafsson aðstoðaði Ólaf

Síðu Lofts Altice Þorsteinssonar lokað

Fordómar gegn öðru fólki taka á sig ýmsar birtingarmyndir. Ein þeirra er að nota yfir fólk sem þú ert haldinn fordómum gegn, orð sem eru því niðurlægjandi og særandi. Fyrir homma og lesbíur og þá sem láta sig mannrétttindi varða, hefur orðin kynvilla og kynvillingur þótt bæði niðrandi, villandi og niðurlægjandi.

Loftur Altice kallaði Jóhönnu Sigurðardóttur forsætisráðherra kynvilling og gerði að henni harða atlögu vegna kynhneigðar hennar á bloggsíðu sinni. 

Í flestum opinberum fjölmiðlum er slíkt bannað.

Það er ekkert nýtt að Loftur veitist að Jóhönnu með gífuryrðum. Hann lagði til að hún yrði hengd upp á afturlöppunum eins og gert var við Mússólíni á sínum tíma eftir að hann hafði verið drepinn og á öðrum stað lagði Loftur til að eitrað yrði fyrir hana.  Að auki auglýsti hann eftir einhverjum sem gæti losað hann við stjórnina og lagði sjálfur til að til þess yrði notað flugnaeitur.

Þetta gerði Loftur greinilega í blóra við notendaskilmálana sem segja;

Notandi samþykkir að miðla ekki ólöglegu efni, áreiti, hótunum, særandi skrifum eða nokkru öðru sem getur valdið skaða. Notandi samþykkir sérstaklega að miðla ekki háði, rógi, smánun, ógnun eða ráðast á mann eða hóp manna vegna þjóðernis, litarháttar, kynþáttar, trúarbragða eða kynhneigðar, í samræmi við ákvæði 233. gr. a. almennra hegningarlaga nr. 19/1940.

Að kalla Jóhönnu kynvilling var greinilega kornið sem fyllti mælinn. Bloggsíðu Lofts hefur nú verið lokað.

 

Geir Waage segir sannleikann um kenningar kirkjunnar.

Hart er sótt að Geir Waage sóknarpresti fyrir að halda því fram opinberlega að prestar eigi að fara eftir boðum kirkjunnar sinnar. Kirkjan er auðvitað löngu úrelt stofnun með úreltar kenningar og þar að auki á þessi skriftaþjónusta presta sér afar vafasamar forsendur í kristinni trú. Hún byggir á að prestur geti fyrirgefið syndir sem milligöngumenn Guðs og manna. 

En látum það liggja á milli hluta.

Mér finnst það skrýtið að biskup, yfirmaður stofnunarinnar skuli lýsa því yfir að ekki beri að fara eftir kenningum hennar. - Geir Waage hefur alveg rétt fyrir sér í því að kenning kirkjunnar gerir ráð fyrir algjörum trúnaði milli prests og sóknarbarns.  Hann segir sannleikann.

Kenningar kirkjunnar eru að þessu leiti í blóra við landslög. Annað hvort verður að breyta landslögum eða lögum kirkjunnar. Biskup getur ekki einn afnumið þagnarskyldu presta og breytt aldagömlum kenningum kirkjunnar. Þetta veit Karl Sigurbjörnsson, en hann reynir að þæfa málin eins og venjulega. Kannski veit hann líka innst inni hversu úr sér gengin kirkjan er sem stofnun. En gott hjá Geir að halda til streitu því sem hann veit að er rétt, miðað við þær forsendur sem hann hefur sér.

Englaknúsarinn og fólkið æðrulausa

Hið nýja Ísland er að fæðast. Sem stendur búa á því margar reiðar konur og margir svekktir karlar. 

Þau vilja tryggja að einhver lexía lærist af hruninu. Þau treysta engum og eru fljót að sjá hina ýmsu bresti í fari fólks og þjóðfélagsins sem fyrir hrun hefðu örugglega farið fram hjá þeim.

Þau standa og benda hingað og þangað, afhjúpa og dæma, næstum því jafnóðum.

Og vantraustið nær ekki aðeins til braskara og pólitíusa, heldur allra sem brotið hafa pott, eða bara sett í hann sprungur.

Enginn kemst lengur upp með að segja "ef að þú ert full getur þú átt sök á ef þér er nauðgað" eða "ef þú ert svo vitlaus að treysta presti, áttu skilið það sem frá honum kemur."

En svo búa líka margir sem hafa verið bæði svekktir og reiðir en gefist upp á því að vera það og líka öllum hinum sem enn eru svekktir og reiðir.

Þetta er fólkið sem barði búsáhöldin í huganum fyrir framan sjónvarpið í fyrravetur og fussaði svolítið þegar það heyrði að upphæðirnar sem hurfu úr bönkunum voru svo háar að það skildi þær ekki.

þetta æðruleysisfólkið sem nú spyr sig, hvers vegna að ergja sig yfir hlutum sem þú færð hvort eð er aldrei breytt. Þetta hefur alltaf verið svona og verður alltaf svona.

Þetta er einig sama fólkið sem sér ekki neitt athugavert við að engin önnur þjóð en sú íslenska á kaþólskan biskup fyrir ættföður.

Þetta er fólkið sem lygnir aftur augunum og kingir volgu munnvatninu í þolinmæði sinni og umburðarlyndi þegar biskupinn þeirra, hinn vammlausi sonur þjóðardýrðlingsins, segir mærðalega í sjónvarpsviðtali að honum finnist það áhugaverð tillaga að setja alvarlegar ávirðingarnar á hendur englaknúsaranum forvera sínum, í nefnd á vegum kirkjunnar. Hvar sofna mál betur en í nefndum?

Kannski fellst hann á að nefndin rannsaki í leiðinni hvort hann sjálfur brást sem heiðarlegur og góður maður, þegar hann reyndi að drepa málinu á dreif samkvæmt því sem eitt fórnalamb himnaknúsarans lýsir.

 

Eru prestar fulltrúar Guðs á jörðu?

Ég leitaði og leitaði en fann ekkert. Hvergi í öllu nýja testamentinu, er að finna eitt orð, hvað þá fleiri, sem réttlætt getur tilvist prestastéttarinnar. Getur það verið rétt að prestastéttin og allar hennar stofnanir séu og hafi ætíð verið með öllu mannlegar og manngerðar stofnanir?

Ef það er rétt er kirkjan, sem stofnun (ath. ekki sem samfélag kristinna manna)  sem er stjórnað af prestum og yfirstéttum þeirra, af sama toga, þ.e. mannleg uppfinning. Alla vega er það skipulag og skipurit sem þeir brúka, hvergi að finna í Biblíunni.

Hversvegna heldur fólk þá að Kirkjan sem stofnun og prestar hennar hafi guðlegt umboð til að kenna ritninguna, setja sig á stall yfir aðra menn og túlka orð Guðs fyrir þá?

Og hvers vegna hafa prestar tekið sér þá stöðu að vera fulltrúar Guðs á jörðu og segjast geta hlustað á syndajátningar sem fulltrúar almættisins. Sumir segja að þeir geti meira að segja veitt aflausn synda.

Er þetta algjörlega þeirra eigin ímyndun eða er eitthvað að finna í boðskap Krists sem réttlætir þessa hegðun?

Og hvers vegna heldur fólk að þetta séu betri menn en gengur og gerist og treystir þeim umfram öðrum mönnum. Hvað hafa þeir gert til að verðskulda slíkt traust sem menn, ef þeir hafa ekkert guðlegt umboð? -

Sjálfur beinir Kristur fremur óvægum orðum til klerka síns tíma sem greinilega voru ekkert betri í ímyndunum sínum en prestar nútímans enda var það prestastéttin sem mest ofsótti Krist og borguðu loks Júdasi fyrir að svíkja hann.

„Prestar eiga að kunna að þegja“

Hin sálarlausa og vélræna lífssýn

Talsvert mun vera til af fólki sem hefur hina svo kölluðu vélrænu lífssýn. Í þeirra augum er ekkert til sem ekki telst náttúrlegt því allt er af vélrænni náttúrunni komið. T.d. er  maðurinn í þeirra augum ekkert annað en þróaður api sem er algjörlega undirorpin lögmálum þróunar og öll hegðun hans og atferli sé hægt, eða verði hægt, að skýra með náttúrlegum ferlum.

Með öðrum orðum er ekkert hægt að finna í manninum, né öðrum dýrum, sem ekki er eingöngu og algjörlega efnislegt og vélrænt. Sál og andi eru ekki til, nema þá sem hugtök yfir efnaferli í heila mannsins.

Fremsta skýringin á mismunandi hæfni dýrategundanna er þróunarkenningin. Hún gerir ráð fyrir að "yfirburðir" mannapans séu tilkomnir vegna náttúruvals.

Úr því að náttúrval ræður ferð og gerð okkar mannapanna er öll  hegðun okkar og hugsun hluti af viðleitni tegundarinnar til að viðhalda og vernda okkur sjálf sem einstaklinga og tegundina alla.

Rétt eins og við réttum okkur upp á tvo fætur til að sjá betur upp fyrir grasið, einhvern tíman í forneskju, óx heili okkar til að rúma rökhugsun og ímyndunarafl sem gerir okkur mun hæfari en við vorum, til að komast af.

Nauðsynlegur fylgifiskur hins hugsandi of sjálfmeðvitaða mannsheila, er  það sem sumir áhangendur vélrænnar lífssýnarinnar vilja kalla ranghugmyndir um okkur sjálf og umhverfi okkar fjær og nær.

Ein þessara nauðsynlegu ranghugmynda hefur tekið á sig form sem þekkt er undir nafninu "trúarbrögð". Þau byggja að öllu jöfnu á öðrum ranghugmyndum sem oftast eru kallaðar "trú".

Ranghugmyndir þessar eru svo nauðsynlegar mannkyninu að það virðist ekki geta lifað án þeirra. Alla vega hefur aldrei fundist samfélag sem er án þeirra og svo langt aftur sem heimildir ná um samfélög manna, eru grunnþættirnir í samfélagsuppbyggingunni byggðir á trú og trúarbrögðum.

Þrátt fyrir að trúarbrögð og trú megi rekja til þátta sem eru tilkomnir vegna þróunar og náttúruvals, leggjast margir sem segjast aðhyllast vélræna lífssýn gegn þeim og setja sig þannig upp á móti eðlilegum, náttúrulegum og þróunarlegum þáttum sem stýrir lífi mannapans Homo Homo Sapiens.

Það finnst mér mikil mótsögn í þeirra málfluttningi.

Nígeríusvindlið hans DoctorE

DoctorE kallar hann sig og segist ekki vilja gefa upp nafn sitt af ótta við að verða ofsóttur fyrir skoðanir sínar.

DoctorE er mikill andtrúarmaður og varla bera trúmál svo á góma hér á blogginu, (og mér skilst víðar) að hann sé ekki mættur til að viðra þar skoðanir sínar, svo fremi auðvitað að viðkomandi síðueigandi hafi ekki þegar lokað á hann.

DoctorE bloggaði lengi á blog.is en varð það á að kalla einhverja konu ónefnum og brigsla henni jafnframt um veikindi sem varð til þess að blogginu hans var lokað.

Skoðanir DoctorE á trúmálum eru ekki flóknar. Öll trú er vond. Engin Guð eða Guðir eru til. Ekkert líf er eftir dauðann og ekkert  er til sem kallast "andlegt" sem ekki er aðeins rafboð milli heilafruma. Enginn "æðri" tilgangur er til og trúarbrögð eru öll eitt "Nígeríusvindl" sem fólk lætur blekkjast af vegna ótta við dauðann.

Sumir af trúlausum félögum hans hafa tekið undir þessar afdráttarlausu yfirlýsingar DoctorE með því að segja að hann þori að segja það sem aðrir þori bara að hugsa.

DoctorE er einn þeirra sem álítur að allt mannlegt athæfi megi rekja til náttúrlegra orsaka. Maðurinn er samkvæmt hans skilningi eingöngu af náttúrunni gerður og algjörlega ófær um nokkuð athæfi eða hugsun sem ekki er að fullu útskýranlegt á náttúrulegan hátt og miðar fyrst og fremst að því að viðhalda sér og sínum genum.

Samkvæmt þessari lífsskoðun DoctorE er undarlegt hversu mjög hann berst gegn einni af þessari náttúrulegu kennd mannsins, þ.e. að trúa og ímynda sér tilvisst guðs eða guða. -

Hvað er DoctorE að fárast yfir því sem manninum er náttúrulegt og eðlilegt og aðeins liður í að tryggja sér og sínum genum áframhaldandi tilveru? - Samkvæmt hans lífsskoðun og heimsmynd er hverjum manni eðlilegt að gera hvað það sem hann metur að sé honum og hans genum fyrir bestu. Ef að það þarf trúarbrögð til að tryggja sér völd, þá er um að gera að nota trúarbrögð. Ef að það þarf Guð til að þola og lifa af yfirgang æðstu prestanna, er best að trúa á hann. - Ef að lygar koma best að gagni, hvort sem logið er að sjálfum sér eða öðrum, hvers vegna ekki að nota þær? Ekki er náttúran sérlega heiðarleg. Þar koma fjölmargar dýrategundir ekki til dyranna eins og þær eru klæddar heldur  tíðkast meðal þeirra lygar og dulbúningar í margskonar formi. Hví skyldi maðurinn hegða sér öðruvísi?

Lífssýn DoctorE býður ekki upp á neinar málamiðlanir í þessum efnum. Það er afar hreinskilið af honum og heiðarlegt að segja hlutina eins og hann hugsar þá, jafn heiðarlegt og það er óskiljanlegt hvers vegna hann er að amast við því að fólk er eins og hann segir það vera,  þegar það samkvæmt hans eigin skoðunum, getur alls ekki hagað sér eða hugsað öðruvísi.

Trúleysi eyðanna

Brösuglega gengur að sannfæra trúlausa um að alheimurinn eigi sér upphaf. Stóri hvellur þarf í augum þeirra sumra ekki að vera neitt upphaf, heldur er á þeim að skilja að handan hans séu aðrir heimar og aðrar víddir, sem orsökuðu þennan heim. 

Aðrir segja að fjöldamörg tilfelli orsaka og upphafslausra hluta séu til í þessum heimi. Þess vegna sé spurningin "af hverju" alls óviðeigandi í vissum tilfellum því eina svarið sem sé mögulegt er  "af því bara".  Af þeim má skilja að ekkert sé víst að alheimurinn sjálfur eigi sér upphaf. Lögmálið um orsök og afleiðingu eigi ekki lengur við og í stað þess er komið "trúleysi eyðanna."

Aðrir vilja meina að efniseindir (frumeiningar og byggingarefni frumeinda) séu ósamsettar og því sé ekki hægt að draga þá ályktun að þær hafi átt sér upphaf heldur hafi ætíð verið til, jafnvel áður en alheimurinn varð til. Þeir tala um virk eðlislögmál áður en tími, rúm og efni urðu til.

Þau eðlislögmál hljóta að vera óháð tíma rúmi og efni sem fyrst urðu til eftir að alheimurinn varð til. Þegar blandað er saman við þessar pælingar góðum skammti af skammtafræði og spekúleringum um aðrar víddir erum við komin grunsamlega nálægt því sem nýaldarsinnar þekkja vel úr sínum fræðum um eðli andlegra heima og samspil þeirra og efnisheimsins.