Lærisveinninn sem Jesú elskaði

Jón Gnarr hefur staðið sig vel sem borgarstjóri, kannski vegna þess að hann hefur ekki staðið við öll kosningaloforðin sín. En þeim bar vissulega að taka eins og þau voru meint.

Sumir finna honum samt allt til foráttu og íslenskan á greinilega engin orð til að lýsa manni eins og Jóni Gnarr eða gjörðum hans. En það stöðvar ekki mennina sem ekki hafa smekk fyrir gríninu í Jón Gnarr.  Þeir eru nokkuð lunknir við að finna upp orð sem eiga við hann. Þeir tala "hommavæðingu" og "hommaboðskap" og eru sjálfir auðsjáanlega haldnir miklu homma blæti. En þeim er greinilega sama þótt það komi í ljós bara ef þeir halda sig hafa fundið  höggstað á Jóni Gnarr.

Þessir menn er afar uppteknir af homma tali Jóns og segja það sýna vankosti Jóns Gnarr umfram annað, að hann skuli opinberlega hafa minnst á að Jesú gæti hafa verið Hommi. Þeir vitna í Jón sem hafði yfir í einhverju viðtali æva-gamla ruglkenningu sem margir hafa velt upp, og síðan velt sér upp úr,  í gegnum tíðina.

Það sem sagt er styðja þá kenningu er að Jesú hafi verið einhleypur og að minnst er á Guðsspjöllunum "lærisveininn sem Jesú elskaði". Sumir hafa reyndar reynt að leiða líkur að því að þar hafi verið átt við Maríu Magdalenu, en ekki einhvern karlmann.

Ef þetta er það versta sem hægt er að herma upp á Jón Gnarr er fyrirsjáanlegt að hann hljóti glimrandi kosningu í næstu bæjarstjórnarkosningum, ákveði hann að gefa kost á sér.

Besti flokkurinn býður fram að nýju

Rakalausar fullyrðingar og lítt duldir fordómar

Á Íslandi eru skráð a.m.k. 33 trúfélög. Flest þeirra eru kristin en tvö þeirra eru af íslömskum toga; Félag múslima á Íslandi og Menningarsetur múslima á Íslandi. Bæði félögin tilheyra súnni-armi íslam.

Félag múslíma á Íslandi hefur samastað sem er líka moska í skrifstofu húsnæði á þriðju hæð í Ármúla í Reykjavík þar sem sameiginlegar bænir eru haldnar á bænadögum og vikulega á föstudögum. Þeim söfnuði tilheyra tæplega 400 manns og formaður hans er Sverrir Agnarsson. Árið 1999 sótti Félag múslíma á Íslandi um lóð til að byggja Mosku í Reykjavík og hefur þeim nú loks verið úthlutað skika í Sogamýrinni til þess arna. 

Menningarsetur múslíma á Íslandi hefur hinsvegar aðsetur í Ýmishúsinu við Skógarhlíð, og þeim söfnuði tilheyra rúmalega 200 manns. Menningarsetrið er hluti af Al-Risalah samtökunum sem styrkja og starfrækja slíkar stofnanir í mörgum þjóðlöndum heimsins en sækir stefnu sína og styrki til höfuðstöðvanna í Sádí-Arabíu. Al-Risalah (guðleg skilaboð)  menningarstofnanir þessar hafa oft verið gagnrýndar fyrir það að vera vettvangur fyrir öfgafulla predikara halla undir Salafisma ( Wahhabisma ) og hafa á sínum snærum illa menntaða forsvarsmenn. -  Nýleg ummæli Ahmad Seddeeq, Ímams og  trúarleiðtoga hjá Menningarsetri múslima á Íslandi, um að tengsl séu milli samkynhneigðar og barnsrána, hleypa vissulega stoðum undir þá gagnrýni, þrátt fyrir að hann eigi að teljast menntaður í íslömskum fræðum.

Sem fræðimanni sem er hallur undir hinar mismunandi Al-Risalah sem skrifaðar hafa verið ætti honum að vera kunnugt um að sumir fræðimenn Íslam voru ekki mótfallnir samkynhneigð. T.d má nefna túlkun Maleki, stofnanda Maleki stefnunnar í Súnni Islam sem segir í Hesaam Noqabaí, Hoquqöi Zan bls. 126-127 um "lavaat eða samkynhneigð; "Að stunda kynlíf með ungum manni (skegglausum) er leyfilegt fyrir ógifta menn á ferðalagi."

Í Ástralíu hefur reyndar verið sýnt fram á tengsl milli Al-Risalah menningarstofnana og uppeldi ungra rótækra múslima sem síðan hafa fallið sem stríðsmenn  "fyrir Íslam" á erlendri grundu. Það er því ástæða að rýna vel í það sem frá þessum stofnunum kemur, ekki hvað síst fyrir unga múslimi sem vilja vera trú sinni hollir.  

Þeim fréttum að Félagi múslima á Íslandi hafi verið úthlutað lóð til moskubyggingar hefur verið misjafnlega tekið. Allir þeir sem unna frelsi fólks til trúariðkana eins og það er skilgreint í stjórnarskrá landsins, hljóta að fagna þessum áfanga. Háværastar hafa samt verið raddir þeirra sem eru ósáttir við að trúfrelsi skuli vera við líði í landinu og telja það hina verstu goðgá að leyfa slíka byggingu. Þeirra helstu rök eru að moskur séu uppeldistöðvar fyrir róttæka múslima sem hvattir séu til hryðjuverka og í sérbyggðri mosku geti farið fram innræting sem ekki er möguleg í í skrifstofu húsnæði á þriðju hæð í Ármúlanum í Reykjavík þar sem Félag múslima á Íslandi hefur í áratugi verið með starfsemi sína. 

Fréttum af moskubyggingarleyfinu og ummælum hins ómælska klerks menningarstofnunarinnar er gjarnan ruglað saman og eiga fjölmiðlar þar nokkra sök sem kjósa að fjalla um þessi ólskyldu mál á sama tíma, án nokkurs samhengis. 

Óttinn við öfgar og hryðjuverk er vitaskuld ekki ástæðulaus, en þegar teknar eru saman tölur um hryðjuverk sem unnin hafa verið í vestrænum heimi síðustu áratugi, kemur í ljós að 96% þeirra eru framin af öðrum en múslimum. 

Staðreyndin er sú að þegar ummæli þeirra sem segja sig mótfallna byggingu mosku í Reykjavík eru skoðuð, ber mest á rakalausum fullyrðingum, alhæfingum og lítt duldum fordómum í garð múslima. 

 

Prestar og Poltergeist

Margir trúa því augljóslega að prestar hafi yfirnáttúrulega krafta. Þessir kraftar, trúir fólk, gera presta sérstaklega hæfa til að fást við allskonar yfirnáttúrulega og óútskýranlega "óværu". Prestar geta oft með blessunarorðum einum saman fengið drauga og púka til að vera til friðs, trúir fólk.

Orð presta eru svo miklu máttugri en t.d. ráðherra. Eitt sinn blessaði ráðherra Ísland, en það dugði ekkert. Það kom kreppa og allir höfðu það skítt.

Stundum eru prestar kallaðir til, til að reka á brott  illa anda sem hafa tekið sér bólfestu í hýbýlum fólks. Líklega eru þetta bara draugar sem eins og allir vita eru jarðbundnar sálir sem eru að kalla á hjálp vegna þess að þær finna ekki leiðina að ljósinu. Þetta er allt skýrt afar vel í mynd sem heitir Poltergeist og allir prestar hafa séð. 

Þá yfirnáttúrulegu krafta sem prestar búa yfir, fá þeir þegar þeir vígjast til prests. Með vígslunni fá þeir bæði umboð og krafta frá Guði til að berjast við og útrýma öllu slæmu hvort sem það er af þessum eða öðrum heimi. og venjulegt fólk ræður ekkert við að útskýra, hvað þá að fást við sjálft.

Maður þarf sko að vera sterkur til að ráða við draug. Grettir Ásmundason var reyndar svo sterkur að hann réði við drauginn Glám. En Grettir var líka sterkastur allra. 

 Og þegar að svona "óværa" sem rekin er með blessunarorðum úr hýbýlum manna, tekur sér sér bólfestu í líkömum  fólks, reynir fyrst alvarlega á umboð presta. Þegar fólk er andsetið verða prestar virkilega að beita ofurkröftum sínum af öllu afli til að reka illu andana út.  - Kristur fór reyndar létt með þetta á sínum tíma og skipaði svona illum öndum sem voru ungum manni til ama, að taka sér bólfestu í svínum sem auðvitað ærði þau svo að þau hlupu fyrir björg. -

Í dag er líka leitað til sálfræðinga og geðlækna þegar svona "óværur" leita á sálir fólks. En þeir hafa ekkert umboð frá Guði eins og prestar og gengur því yfirleitt illa að fást við vandmálin. Oft enda svoleiðis meðferðir með miklum lyfjatökum og jafnvel innlagningu á geðdeildir.

Þá er nú betra að nokkur svín verði brjáluð. 

Óttaslegnir íbúar leita blessunar

Hin lifandi dauða Íslam

Allir vita að Zombíar, þ.e. lifandi dauðir menn, ganga um stjarfir og skeytingarlausir um sjálfa sig og aðra, með það eitt fyrir augum að ná að læsa tönnunum í ferskt lifandi hold. Ekkert er auðveldara en að styggja þessar sálarlausu búka og fá þá til að æða um í eina átt eða aðra.

Líkami Íslam er orðin að viðlíkum draug. Lífsandi þess siðar er þrotinn og ástand hans er um margt svipað og komið var á fyrir kristnum sið á miðöldum þegar að fylgjendur hans höguðu sér ekki ósvipað og múslímar gera nú.

Fæstir leiða hugann nokkru sinni að því að afturgöngurnar sem verið er að salla niður, hafi einhverju sinni verið venjulegt fólk. 

Líkt leiða fáir hugann að því að Íslam var eitt sinn drifkrafturinn í siðvæðingu þeirra þjóða sem þá trú játuðu.

Þeir sem segjast vera kristnir og vilja fordæma Íslam fyrir framferði múslíma nú til dags, ættu að horfa til sögu kristinnar trúar og taka tillit til þess að hún hefur meira en 500 ára forskot á Íslam.

En tímar trúarútdeilingar Íslam eru líka liðnir. Eftir stendur líflaus búkurinn, bókstafurinn og lagakrókarnir einir, án alls umbreytandi anda sem byggt getur upp betra samfélag. - Þegar fram líða stundir mun Zombíinn líka hverfa og leysast upp í fyrirstöðlausa vofu, líkt og kristni er í dag. 

Allir þeir sem sjá sér nú akk í því að styggja afturgöngurnar, gera það vitandi vits að þær munu bregðast við á sinn ómennska hugsunarlausa hátt. Og þeir sömu vita líka að ekki mun standa á fordæmingunni og hefndaraðgerðum í réttlátri reiði þeirra sem í fásinnu sinni halda sig geta haft stjórn á heiladauðum Zombíunum. 

 

Mótmæli breiðast út á meðal múslima

Hverju trúir Mitt Romney um tilgang hjónabands

Barack Obama styður hjónaband samkynhneigðra. Hann er frjálslyndur og leggur miklu frjálslegri túlkun í merkingu orðsins hjónaband og tilgang þess sem stofnunar, en gert var hér áður fyrr þegar fólk var enn að reyna að fara eftir anda og bókstaf Biblíunnar.

Obama fylgir þannig almennum "nútímalegum" viðhorfum kristinna mana til málsins, frekar en kenningum biblíunnar eins og þær koma þar fyrir. Þeir sem sækjast eftir hjónabandsvígslum eru ekki að sækjast eftir að grundvalla eilífa guðlega stofnun eins og Biblían lýsir hjónabandinu heldur er tilgangur þeirra oft afar persónulegur og því mismunandi. 

Flestir og þar með samkynhneigðir eru fyrst og fremst að sækjast eftir einhverskonar samfélagslegri viðurkenningu á sambandi sínu, sem hefur lítið sem ekkert með boðskap Biblíunnar að gera, jafnvel þótt sóst sé eftir blessun og yfirlagningu prests við athöfnina.

Mitt Mitt Romney, forsetaframbjóðanda Repúblikanaflokksins í USA tilheyrir Kirkju Jesú Krists hinna Síðari daga heilögu, en meðlimir hennar eru í daglegu tali er kallaðir Mormónar.

Innan þeirrar kirkju kveður við allt annan tón þegar kemur að hjónabandinu. Mormónar segjast fara alfarið eftir ströngustu túlkun Biblíunnar og bæta síðan aðeins við. Hér að neðan fer yfirlýsing þeirra um fjölskylduna og búast má við að Mitt Romney, komist hann til valda, muni beita sér fyrir að færa löggjöfina í Bandaríkjunum nær þeim viðhorfum sem þar koma fram, en hún er í dag.

Fjölskyldan: Yfirlýsing til heimsins frá  Æðsta forsætisráðið og ráð postulanna tólf í Kirkju Jesú Krists hinna Síðari daga heilögu.

Við, Æðsta forsætisráðið og ráð postulanna tólf í Kirkju Jesú Krists hinna Síðari daga heilögu, lýsum því hátíðlega yfir að hjónaband milli karls og konu er vígt af Guði og að fjölskyldan er kjarninn í áætlun skaparans um eilíf örlög barna hans. Allar mannlegar verur – karlar og konur – eru skapaðar í mynd Guðs. Hver þeirra er ástkær andasonur eða dóttir himneskra foreldra, og sem slík á sérhvert þeirra sér guðlegt eðli og örlög.

Kynferði er nauðsynlegur eiginleiki einstaklingsins, sem einkennir hann og samræmist tilgangi hans í fortilveru, jarðneskri tilveru og um eilífð. Í fortilverunni þekktu og tilbáðu andasynir og dætur Guðs hann sem eilífan föður og samþykktu áætlun hans, en samkvæmt henni gátu börn hans hlotið efnislíkama og öðlast jarðneska reynslu til að feta í átt að fullkomnun og að lokum gera að veruleika guðleg örlög sín sem erfingjar eilífs lífs. Hin guðlega sæluáætlun gerir fjölskylduböndin varanleg handan grafar. Helgiathafnir og sáttmálar í heilögum musterum gera mönnum mögulegt að komast aftur í návist Guðs og fjölskyldum að sameinast að eilífu.

Fyrsta boðorðið sem Guð gaf Adam og Evu varðaði mögulegt foreldrahlutverk þeirra sem eiginmanns og eiginkonu. Við lýsum því yfir að boðorð Guðs til barna hans um að margfaldast og uppfylla jörðina er enn í gildi. Við lýsum því jafnframt yfir að Guð hefur boðið að hinn helgi sköpunarkraftur skuli aðeins notaður milli karls og konu í löglega vígðu hjónabandi.

Við lýsum því yfir að leiðin til sköpunar jarðlífsins sé guðlega tilnefnd. Við staðfestum helgi lífsins og mikilvægi þess í eilífri áætlun Guðs. Eiginmaður og eiginkona bera þá helgu ábyrgð að elska og annast hvort annað og börn sín. ‘Synir eru gjöf frá Drottni, ávöxtur móðurkviðarins er umbuna (Sálm 127:3). Foreldrar bera þá helgu skyldu að ala börn sín upp í kærleika og réttlæti, að sjá fyrir líkamlegum og andlegum þörfum þeirra, að kenna þeim að elska hvert annað og þjóna hvert öðru, að virða boðorð Guðs og vera löghlýðnir þegnar, hvar sem þau búa.

Eiginmenn og eiginkonur og “ mæður og feður“verða ábyrg frammi fyrir Guði, ef þau bregðast þessum skyldum. Fjölskyldan er vígð af Guði. Hjónaband milli karls og konu er nauðsynlegt eilífri áætlun hans. Börn eiga rétt á því að fæðast innan hjónabandsins, vera alin upp af föður og móður sem heiðra hjónabandseiða sína af fullkominni tryggð. Hamingju í fjölskyldulífi hljótum við fyrst og fremst þegar við byggjum á kenningum Drottins Jesú Krists.

Farsælt hjónaband og fjölskyldulíf byggist og varðveitist á reglum trúar, bænar, iðrunar, fyrirgefningar, virðingar, kærleika, umhyggju, vinnu og heilbrigðrar dægrastyttingar. Samkvæmt guðlegri áætlun eiga feður að sitja í forsæti fjölskyldu sinnar í kærleika og réttlæti og bera þá ábyrgð að sjá henni fyrir nauðsynjum lífsins og vernda hana. Meginábyrgð mæðra er að annast börnin.

Við þessa helgu ábyrgð ber feðrum og mæðrum skylda til að hjálpa hvort öðru sem jafningjar. Sjúkdómar, andlát eða aðrar aðstæður geta gert persónulega aðlögun nauðsynlega. Ættingjar ættu að veita stuðning þegar með þarf. Við vörum við því að þeir sem rjúfa sáttmála skírlífis, sem misþyrma maka eða barni, eða sinna ekki ábyrgð sinni gagnvart fjölskyldunni, munu síðar meir verða að standa ábyrgir gerða sinna frammi fyrir Guði.

Enn fremur viljum við vara við því að sundrung fjölskyldunnar mun leiða yfir einstaklinga, samfélög og þjóðir þær hörmungar sem spámenn fyrr og nú hafa sagt fyrir um. Við biðjum alla ábyrga þegna og opinbera embættismenn alls staðar að efla þá þætti sem ætlaðir eru til að varðveita og styrkja fjölskylduna sem grundvallareiningu þjóðfélagsins.

Yfirlýsingu þessa gaf Gordon B. Hinckley forseti á aðalráðstefnu Líknarfélagsins sem haldin var 23. september 1995 í Salt Lake City, Utah

Gagnrýna Obama fyrir stuðninginn

Fertugsafmæli merkrar stofnunar

Að byggja upp nýja siðmenningu.

Nú um helgina verður þess minnst að 40 ár eru liðin frá því að andlegt þjóðarráð bahá'ía á Íslandi var fyrst kosið. Þjóðarráðið fer með yfirstjórn bahá'í samfélagsins hér á landi. Í því sitja níu meðlimir sem kosnir eru til eins árs í senn á landsþingi bahá'ía. Bahá'í (framber bahæ) trúin á sér langa sögu á Íslandi.

Höfundar hennar, Bahá'u'lláh, var hér fyrst getið á prenti árið 1908, er Þórhallur Bjarnarson, síðar biskup, fór um hann svofelldum orðum í Nýja kirkjublaðinu:

"Fyrir fjörutíu árum reis upp dýrlegur kennimaður og guðsvottur í Persalandi, og hét hann Baha Ullah. Eins og við mátti búast, dó hann píslarvættisdauða andaðist í tyrkneskri prísund 1892. Margir fylgjendur hans hafa látið lífið fyrir trúarskoðanir sínar, en þær breiðast því betur út. Kenningar hans eru að mörgu leyti svipaðar kenningum kristindómsins eins og mannúðlegast og göfugast er með þær farið."

Hólmfríður Árnadóttir, safnvörður í Listasafni Einars Jónssonar, varð fyrst Íslendinga til að taka bahá'í trú 1924 og hún þýddi fyrstu bahá'í bókina á íslensku.

Svæðisráð bahá'ía í Reykjavík var fyrst kosið 1965. Bahá'í hjónavígslur fengu löggildingu og fyrstu bahá'íarnir giftu sig hérlendis 1967.

Árið 1975 fékk bahá'í trúin formlega viðurkenningu dóms- og kirkjumálaráðuneytisins samkvæmt lögum um trúfélög utan þjóðkirkjunnar sem samþykkt voru það ár. Síðar fékkst opinber viðurkenning á bahá'í helgidögum fyrir skólanema. Upp úr 1970 var gert átak í kynningu bahá'í trúarinnar hér á landi og í september 1971 var haldin alþjóðleg bahá'í ráðstefna í Reykjavík, sem sótt var af rúmlega 800 manns frá 36 þjóðlöndum. Þessu kynningarstarfi hefur verið haldið áfram síðan og mikið af kynningarefni gefið út á íslensku.

Starf bahá'ía að skógrækt í landi Skóga í Þorskafirði hefur vakið nokkra athygli. Það hófst með starfi Jochums Eggertssonar sem var einn af brautryðjendum skógræktar hér á landi og meðal fyrstu bahá'íanna. Starfi hans hefur verið haldið áfram á þessum sögufræga stað.

Samkvæmt lögum um landshlutabundin skógræktarverkefni er stefnt að því að a.m.k. 5% láglendis á Íslandi verði þakið skógi árið 2040. Skógræktarverkefnið að Skógum er hluti af þessari heildarmynd og bahá'íar telja mikilvægt að láta ekki sinn hlut eftir liggja með öflugu skógræktarátaki.

Bahá'í samfélagið hefur fest kaup á landi undir tilbeiðsluhús á Kistufelli undir Esjunni. Skrifstofa þjóðarráðsins, bóksala og fundarsalur eru að Öldugötu 2 í Reykjavík. Fjár til allrar bahá'í starfsemi er aflað með frjálsum, leynilegum framlögum og aðeins bahá'íar geta gefið í sjóði trúarinnar.

Bahá'í heimssamfélagið tekur virkan þátt í umræðu um málefni framtíðar á vettvangi Sameinuðu þjóðanna. Fulltrúar íslenska samfélagsins sóttu ráðstefnur SÞ um umhverfi og þróun í Ríó 1992, um félagslega þróun í Kaupmannahöfn 1995 og um málefni kvenna í Peking sama ár.

Samfélagið hefur einnig tekið þátt í umræðu hér á landi í tengslum við ár SÞ og lagði á ári fjölskyldunnar fram yfirlýsingu um mikilvægi fjölskyldunnar í þjóðfélaginu. Gefnar hafa verið út á íslensku bahá'í yfirlýsingar um friðarmál, jafnrétti kynjanna, hagsæld mannkyns og framtíðarþróun SÞ.

Bahá'íar í Íran hafa um langt skeið verið ofsóttir af þarlendum yfirvöldum vegna trúar sinnar. Um 300 þeirra verið líflátnir á undanförnum áratugum og fjöldi verið hrakinn frá heimilum sínum, vísað úr skólum og meinað um atvinnu. Þungir dómar voru nýlega kveðnir upp yfir sjö helstu leiðtogum samfélagsins. Íslensk stjórnvöld hafa ávallt stutt ályktunir á vettvangi SÞ um mannréttindabrot í Íran þar sem bahá'ía er sérstaklega getið. Slíkur alþjóðlegur þrýstingur er ómetanlegur. Bahá'í samfélagið er rótgróið íslensku samfélagi, tekur þátt í þvertrúarstarfi og hefur átt gott samstarf við fjölmörg samtök og einstaklinga sem vinna að því að bæta íslenskt samfélag.

Á undanförnum árum hafa bahaí'ar um allan heim einbeitt sér að framgangi þjálfunarferlis, sem felur í sér gerð námsgagna, fræðslu og þjálfun fólks á öllum aldri. Þjálfunarferlið byggir á námsefni sem samið er með heildarmynd samfélags í huga og myndar þannig samfellu milli aldurshópa, barna, unglinga og fullorðinna. Tilgangurinn er að hafa áhrif til góðs í heiminum, stuðla að friði og farsæld mannlegs samfélags og vinna að menningu þar sem áherslan er fremur á andleg gildi en þau efnislegu.

Þetta felur m.a. í sér að hefja aftur til vegs og virðingar gildi eins og traust, heiðarleika, sannleiksást og aðrar manndyggðir sem virðast hafa fallið milli skips og bryggju á tímum efnishyggju og vantrúar. Unnið er með hugtök sem stuðla að friði, sáttum og raunverulegum framförum eins og jafnrétti, einingu og samráði. Baháí samfélög um allan heim vinna að sama markmiði óháð búsetu og aðstæðum.

Hér eins og annars staðar er þessi starfsemi opin öllum, hvaða trú eða lífskoðanir sem þeir kunna að aðhyllast. Öllum er boðið að taka þátt í þessu starfi hvort heldur um er að ræða bænastundir sem næra andann eða sjálft námsferlið sem miðar að því að byggja upp nýja siðmenningu.

Þessi grein eftir Eðvarð T Jónsson birtist í Morgunblaðinu 25. apríl s.l. og er birt hér með góðfúslegu leyfi höfundar.

Verða 109 háskólamenn kærðir fyrir siðanefnd HÍ

Vantrú kærði vinnubrögð Bjarna Randvers Sigurvinssonar fyrir siðanefnd HÍ eins og kunnugt er.

Bjarni Randver sætti sig ekki við vinnubrögð siðanefndar eða sáttatillögu hennar sem hann telur fela í sér áfellisdóm yfir sér.

109 háskólamenn skrifa undir yfirlýsingu  þar sem störf siðanefndar eru harðlega gagnrýnd og stuðningi lýst við Bjarna Randver og vinnubrögð hans.

Vantrú bregst við með yfirlýsingu  þar sem háskólafólkið sem skrifaðu undir stuðningsyfirlýsinguna við Bjarna er sakað um það sama og Bjarni var sakaður um, þ.e. skort á faglegum og akademískum vinnubrögðum. Vantrúarmenn segja;

"Í forspjallsvísindum (og skyldum námskeiðum), sem hafa verið mikilvægur þáttur í grunnnámi við Háskóla Íslands, er minnt á þá siðferðilegu kröfu, sem gerð er til fræðimanna, að rangt sé að mynda sér skoðun út frá ófullnægjandi forsendum. Telja allir þessir kennarar og háskólamenn sig hafa haft fullnægjandi forsendur í málinu, jafnvel þótt þeir hafi aðeins kynnt sér aðra hlið málsins? Mögulega skrifuðu sumir undir þessa yfirlýsingu í flýti eða hugsunarleysi, og það er einnig alkunna að tímaskortur þjakar háskólafólk sem aðra, sérstaklega í miðri prófatíð, svo ekki er viðbúið að allir hafi haft tíma til að kynna sér málið til fullnustu. Það er þó ekki afsökun fyrir að skrifa undir yfirlýsingu sem þessa án þess að kynna sér athugasemdir allra aðila."

Það liggur því beint við að Vantrú kæri þessa 109 háskólamenn fyrir siðanefnd HÍ.

Yfirlýsingin frá háskólafólkinu virðist taka af allan vafa um að eitthvað hafi verið að kennslu Bjarna. Það virðist taka að sér verkefni siðanefndar, og segja:

"Ekkert í gögnum málsins bendir til þess að kennarinn hafi á neinn hátt gerst brotlegur við siðareglur HÍ. Fyrir liggja yfirlýsingar frá sjö nemendum er sátu námskeið Bjarna um nýtrúarhreyfingar og segja þau öll kennsluna hafa verið til fyrirmyndar, hvergi hafi verið hallað á Vantrú eða aðrar trúleysishreyfingar. Þessar yfirlýsingar eru studdar af greinargerðum tíu sérfræðinga í túlkunarvísindum sem allir lýsa því yfir að ekkert sé út á kennsluglærur Bjarna Randvers að setja. Margir þessara sérfræðinga þekktu ekkert til Bjarna áður en þeir skrifuðu greinargerðir sínar.

Síðast en ekki síst fóru svo fjörutíu háskólakennarar yfir þau málsgögn sem lágu fyrir og komust að þeirri niðurstöðu að Bjarni hefði ekki á neinn hátt gerst brotlegur við siðareglur og að ekkert tilefni væri til að gagnrýna kennslugögn hans í námskeiðinu."

Vantrúarmenn hafa sitt hvað annað við yfirlýsingu háskólafólksins að athuga. Eftirfarandi túlka þeir t.d. sem hálfgerða "hótun um að háskólakennarar muni einfaldlega draga kennslu sína inn í skel,".

" Ef siðanefnd HÍ telur að í kennsluglærum Bjarna sé að finna ámælisverð atriði má allt eins hætta að nota glærur í kennslu við Háskóla Íslands, kennarar geta látið vera að setja glærur sínar á vefsíður námskeiða, og hverfa má frá að taka upp kennslustundir fyrir fjarnema. Því þá er sýnt að í framtíðinni verður enginn kennari lengur óhultur fyrir kærum utan úr bæ, enda líklega hægt að finna eitthvað sem einhver er ósammála í glærupökkum flestallra kennara á Íslandi, hvort sem þeir kenna við HÍ eða aðra skóla landsins."

Vantrú boðar nákvæma úttekt á glærunum sem Bjarni Randver notaði í næsta helgarblaði Morgunblaðsins og því ljóst að ekki eru öll kurl komin til grafa í þessu máli.

Skorti fagleg vinnubrögð

Hindurvitnin og Vantrú

"Tilgangur Vantrúar er að berjast gegn boðun hindurvitna í samfélaginu, s.s. skipulögðum trúarbrögðum, skottulækningum og gervivísindum", eins og þeir orða það.  - Til að engin velkist í vafa um hvað meint er með "hindurvitnum" er orðið útskýrt á heimsíðu félagsins;

Til hindurvitna hljóta að teljast allar þær hugmyndir sem sprottnar eru af fáfræði og ekki er hægt að bakka upp með rökum. Með öðrum orðum fullvissa um það sem eigi er auðið að sjá.  Við lifum í rannsakanlegri veröld og getum byggt þekkingu okkar á því sem búið er að skoða með viðurkenndum rannsóknaraðferðum.

Þetta er skrifað af manni sem veit að ýmislegt sem búið er að skoða með "viðurkenndum rannsóknaraðferðum" og vísindamenn og almenningur í kjölfarið,  trúði að væri sönn þekking, er það ekki endilega. 

Við vitum ekki fyrir víst að það sem búið er að sanna vísindalega, sé sannleikur? 

Vísindalegar aðferðir eru vissulega besta leiðin sem við þekkjum til að uppgötva lögmál alheimsins en þær eru alls ekki óskeikular. Eins og það er mikilvægt að taka mið af vísindunum er jafn nauðsynlegt að hafa í huga að þau eru ekki eina leiðin til að öðlast þekkingu. Rökhugsun og íhugun eru líka þekkingarleiðir og vísindaleg vinnubrögð njóta meira að segja góðs af þessum þekkingarleiðum. 

En hver er ástæðan fyrir því að ekki er hægt að treysta vísindunum 100%. Svarið er að mistök eru gerð í rannsóknunum,  fyrir fáfræði.

Og allar hugmyndir sprottnar af fáfræði samkvæmt útskýringum Vantrúar eru hindurvitni sem félagsskapurinn berst gegn.  -

Mér finnst þetta ansi þröngur stakkur sem Vantrúarmenn sníða sér og götóttur að auki.

Einu rökin sem þeir vilja taka gild eru svo kölluð vísindaleg rök og vísindaleg rök eru að þeirra mati þekking sem búið er að grundvalla með viðurkenndum rannsóknaraðferðum, eingöngu.

Saga vísindanna geymir mýmörg dæmi um hvernig vísindaleg þekking sem fólk trúði að væri sannleikur, er það ekki.  Líkurnar á að við aðhyllumst einhverjar vísindalega sannaðar hugmyndir í dag sem í framtíðinni verða afsannaðar, eru mjög miklar. -

Jafnvel undirstöðu-kenning eins og  afstæðiskenning Einsteins, er í dag dregin í efa. Ef hún verður afsönnuð, eins og margt bendir til að verði, munu fjöldi annarra eðlisfræði og alheims kenninga falla með henni.

Er það mögulegt að átrúnaðragoð vantrúaðra eins og Einstein, Hawking og Dawkins hafi byggt heimsmynd sína á kenningu sem  miklar líkur eru á að sé ósönn. Hvað verður þá um hugtök eins og svart efni, svarta orku og svart flæði, allt vísindaleg hugtök,  sem þeir slá um sig með til að útskýra tilvisst og mekaník alheimsins, en enginn hefur samt minnstu hugmynd um hvað er

En útskýring Vantrúar á orðinu hindurvitni heldur áfram;

Samt sem áður kjósa margir að byggja heimsmynd sína á gömlum fullyrðingum um yfirnáttúrlegar verur, þrátt fyrir að ekkert bendi til þess að þær séu nokkuð meira en hugarburður.

Þar til þeir sem þessu halda fram geta sýnt og sannað að þetta sé annað og meira en órar hlýtur að vera réttmætt að afgreiða þetta sem hindurvitni.

Hugtakið hindurvitni nær auðvitað yfir margt fleira en yfirnáttúru, en öll yfirnáttúra verður að flokkast undir hindurvitni.

Sem sagt, þrátt fyrir að niðurstöður vísindalegar aðferða séu ekki alltaf réttar, þegar þeim er beitt að fyrirbærum sem þó eru mælanleg,  gera Vantrúarmenn þá kröfu til þeirra sem t.d trúa á tilvisst Guðdóms að þeir sanni tilveru hans á vísindalegan hátt. 

Geti hinir trúuðu það ekki, skulu trúarbrögð þeirra stimplast hindurvitni og hugarburður. Þetta gera þeir vitandi að ekki er einu sinni hægt að framkvæma vísindalegar tilraunir á sjálfum Guðdóminum. Vísindin ná aðeins til náttúrlegra hluta, ekki yfirnáttúrlegra.

Guðdómurinn er samkvæmt skilgreiningu í eðli sinu órannsakanlegur. Hugmyndir manna um tilvist hans styðjast samt við sterk innri rök sem ekki hafa verið hrakin og fyrir trúaða er hverskonar endanleg sameiningarkenning ómöguleg án hans. 

Vantrúarmenn afneita öllu slíkum rökum og kalla allar slíkar hugmyndir hindurvitni og berjast gegn þeim. Þeir vilja aðeins hlusta á ákveðna gerð að rökum, þá gerð sem útilokar fyrirfram Guðdóminn.

Í skugga forvera sinna

Karl Sigurbjörnsson lætur nú undan miklum þrýstingi sem hann hefur orðið fyrir í tengslum við mál Ólafs Skúlasonar og ætlar að segja af sér næsta sumar. Karli er ekki lengur vært í embætti vegna aðkomu hans að því máli og þeirri gagnrýni sem hann hefur sætt fyrir hana, hvort sem hún getur talist réttmæt eða ekki.

Karl hefur ætíð staðið í skugga annarra samtíma biskupa og svo verður eflaust áfram í kirkjusögu landsins. Faðir hans er og verður ætíð talinn meiri andlegur leiðtogi en Karl nokkru sinni er og Ólafur er miklu nafntogaðri, þótt ekki sé fyrir góðan orðstír.

Það liggur í loftinu og á milli línanna í ræðu Karls að honum finnist ómaklega að sér vegið  og að hann hafi ekki notið sannmælis í embætti sínu sem æðsti maður þjóðkirkjunnar. Saga hans öll er einhvern veginn endurómur að sögunni þegar hann varð prestur í Vestmanaeyjum í upphafi ferils síns.

Samkvæmt gamalli þjóðtrú í Eyjum áttu Tyrkir að ræna þar á ný ef þrír atburðir gerðust samtímis. Þessir atburðir voru:

• 1) Að byggð færi vestur fyrir Hástein.
• 2) Að vatnsbólið í Vilpu legðist af.
• 3) Að biskupssonur vígðist til prests í Vestmannaeyjum.

Árið 1973 hafði tvennt af þessu gerst, byggðin var komin vestur fyrir Hástein og fyllt hafði verið upp í Vilpu. Og stutt var í þriðja atburðinn, þar sem séra Karl Sigurbjörnsson, biskupssonur, hafði sótt um prestsembætti í Eyjum. Raunar rændu Tyrkir ekki en annar atburður átti sér stað, eldgosið í Heimaey, og vildu einhverjir tengja það við þjóðtrúna gömlu. Í raun stenst það ekki þar sem séra Karl hafði ekki vígst hingað þegar gosið hófst. Til marks um það hve slíkar spár áttu enn hljómgrunn meðal fólks, gerðist það að einhverjir vildu fara þess á leit við séra Karl að hann hætti við að taka brauðið í Eyjum. Af því varð þó ekki og stundaði séra Karl sitt starf með miklum sóma á þessum erfiðu tímum.

Tekið af Heimaslóð

Karl lætur af embætti

Dýrlingur eða drusla

Ef að taka á fréttina bókstaflega búast framleiðendur þessarar nýju útgáfu af Ofurstirninu Jesú Kristi við meiriháttar kraftaverki því "myndin á að koma út árið 2104 og er stefnan hjá framleiðendum að halda einnig tónleika svo að söngkonan geti flutt lög myndarinnar."

En er það virkilega svo að almenningur álíti að María Magdalena hafi verið vændiskona?  Kannski mál að rifja upp í þessu sambandi þessa færslu mína um Maríu Magdalenu og stöðu hennar í Kristindóminum.

Nicole Scherzinger leikur vændiskonu