Listamaðurinn Adolf Hitler

Það berast alltaf af og til fréttir af því að málverk eftir Adolf Hitler hafi selst fyrir mjög háar upphæðir á uppboðum hér og hvar um heiminn. Framboðið er talsvert, enda málaði maðurinn meira en 2000 myndir yfir ævina sem að flestra mati var alltof löng. Þær voru mjög vinsælar í Þýskalandi, eftir að hann komst til valda. Bók með myndum eftir hann sem ætlað var að liggja frammi á sófaborðum á heimilum þriðja ríkisins, var prentuð í milljónum eintaka.

Hitler vann fyrir sér um tíma sem málari. Hann bjó þá í Vín ungur að árum og vonaðist til að geta lagt fyrir sig málaralistina. Faðir hans var þeim áformum andvígur og að auki var umsókn hans um að sækja lista-akademían í Vín hafnað tvívegis.  það varð til þess að Hitler gaf upp á bátinn alla drauma um að verða málari, en kallaði sig stundum "misskyldan listamann".

Spurningin er hvort það sé í raun tilhlíðlegt og siðferðilega eðlilegt að borga tugi milljóna fyrir lélega mynd eftir mann sem var svo stórtækur fjöldamorðingi að það þurfti að finna ný orð yfir ódæðin eins og helför og þjóðarmorð. Það er eitthvað óhugnanlegt við að fólk sækist eftir að eiga handverk manns sem lét myrða ellefu milljón mans.

Listagagnrýnendur eru sammála um að myndir Hitlers frá listrænu sjónarmiði séu ekki upp á marga fiska, þótt hann hafi óneitanlega kunnað að herma eftir vinsælum þýskum og austurískum póstkortum á þriðja tug síðustu aldar.

En hvað er það sem fær fólk til að kasta milljónum á þennan vafasama glæ? Jú, einmitt þetta óhugnanlega hlutverk Hitlers sögu tuttugustu aldarinnar. Og hverskonar siðferði gefur það til kynna?

En hvar setur fólk þessi verk svo upp?

Inn í stofu þar sem það getur sýnt vinum sínum og kunningjum dásemdina til að prísa og kankast út af? Eða í borðstofunni þar sem viðastaddir geta minnst sveltandi fanganna í útrýmingarbúðum Nasista á meðan þeir gæða sér á kræsingunum. Verði þeim að góðu..

Myndir Hitlers fóru á 42 þúsund evrur

Gamalt morð

Í kistu á ég gamalt morð.

þar myrti ég gleðikonu og grínista

sem bæði voru gamanleikarar

og skemmtilegasta fólk.

Nú liggur það allt í tætlum

ofaní kistunni,

því um daginn tók ég morðið upp

og áður en varði leystist það.

Það var líka illa bundið

og orðið voðalega gamalt.

Þetta varð svo fréttamatur

um kvöldmatarleitið daginn eftir,

því það er ekki á hverjum degi

sem gömul morð leysast.

Löglegt að svelta konuna ef hún neitar bóndanum um kynlíf

Því er stundum haldið fram að innrásin í Afganistan hafi m.a. verið til þess að frelsa konur þar í landi undan ánauð og skelfilegu óréttlæti sem viðgekkst undir stjórn Talibana. Sé eitthvað til í því hefur innrásin að þessu leiti litlu breytt. 

Löggjöf sem heimilar giftum karlmönnum að svelta konur sínar ef þær neita að eiga við þá mök, hefur verið birt í lögbirtingablaði landsins og öðlast þannig gildi.

BBC fréttasíðan skýrir frá þessu í kvöld og þar kemur fram að þegar lögin voru kynnt fyrr á árinu hafi forseti landsins neyðst til að draga þau til baka vegna mótmæla. En nú hefur lagfrumvarpið  lítið breytt, verið hljóðlega gert að lögum.  

Herra Karzai, forseti landsins, er sakaður um að selt málstað kvenna landsins fyrir stuðning Shia múslíma í komandi forsetakosningum.

Lögin eru sérstaklega ætluð fjölskyldum Shia minnihlutans í landinu.

Kynferðislegar kröfur

Í upphaflega frumvarpinu var gert ráð fyrir að Shia konur væru skyldaðar til að hafa mök við menn sína minnst fjórum sinnum í viku og þannig var nauðgun þeirra gerð lögleg þar sem vilji þeirra til samræðis þurfti ekki að vera til staðar.

Fyrri útgáfa frumvarpsins olli kröfugöngum í Afganistan og  mótmælum víða um heim.

Þessi útfærsla á lögunum var fordæmd af leiðtogum vesturlanda þar sem hún þótti afturför til þeirra tíma er Talibanar réðu landinu.  

Nú er lítið breytt útgáfa af sama frumvarpi orðin að lögum með samþykki  Karzai forseta.

Forsetkosningar verða haldnar í landinu á fimmtudag og mannréttindahópar segja að tímasetning laganna sé ekki tilviljun.

Frumvarpið leifir eiginmanni að svelta konu sína ef hún neitar honum um samræði, konan verður að fá leifi bónda síns til að sækja vinnu utan heimils síns og feður og afar barna hafa einir umráðarétt yfir þeim.

"altzheimer" Hvað finnst þér?

Ég hef verið að velta fyrir mér bréflegum samskiptum á milli þingfólks Borgarhreyfingarinnar síðustu daga. Það er deginum ljósara að það hentar ekki öllum að vera í pólitík. Það hentar til dæmis ekki fólki sem er í eðli sínu vammlaust og heiðarlegt. Um leið og heiðarlegt fólk fer að skipta sér að hefðbundinni pólitík fer allt handaskolum.

Það þarf að læra að tala illa um fólk og reyna að læra að fara með hálfkveðnar vísur, byrja að fela fyrir ákveðnu fólki ákveðna hluti og fullvissa sig um að aðrir heyri þá. Það þarf að læra að makka og snakka, rægja og sverta án þess að það sé hægt að rekja ósóman til þess og allt þetta tekur svo lítinn tíma að læra. Þess vegna gerir heiðarlega fólkið í vissan tíma þau mistök að halda sig að hálfu við heiðarleikann um leið og það tekur upp óheilindin.

Á þessu flaskaði góður kunningi minn ekki alls fyrir löngu. Hann ýtti á vitlausan takka og bréf með einhverju ómerkilegu blaðri fór út um allt. Hann sá þá strax að pólitíkin hentaði honum ekki og sagði af sér þingmennskustarfinu sem hann hafði álpast til að taka að sér. 

Tilraun Borgarahreyfingarinnar til að fara aðrar og heiðarlegri leiðir í pólitík sýnir og sannar svo að ekki verður um villst, að pólitík er ofurseld slæmum eiginleikum. Hún er í eðli sínu afl sem sundrar í stað þess að sameina og innan hennar gildir grimm samkeppni í stað samhjálpar. Hún þrífst á lygum og rógi í stað sannleika og þeirrar nauðsynjar að horfa til góðra eiginleika í fólki.

( Ef einhver velkist í vafa um að þetta sé sannleikur, ætti sá hinn sami að eiga ýtarlegt samtal við Árna Johnsen um þetta  :)

Það valdist gott fólk til að sitja í þessum fjórum sætum sem Borgarhreyfingin vann sér inn fyrir á þinginu í síðustu kosningum. Samt leið ekki á löngu þangað til að það gerði heiðarlega tilraun til að selja atkvæði sitt.  Pólitísk hrossakaup ganga illa fyrir opnum tjöldum, enda misstu margir álit á þingfólkinu fyrir að reyna þetta.

 Sumir misstu álit sitt á þeim fyrir það hvað þau voru vitlaus að reyna þetta yfir leitt, aðrir fyrir það að reyna þetta fyrir opnum tjöldum og hafa ekki vit á að fela þetta eins og aðrir flokkar gera þegar þeir díla um atkvæði sín. Þráinn einn þráaðist við og kallaði spaða spaða eins og þeir segja um sannleikselskendur í USA og eftir það urðu til einhverjir "þremenningar" og stefna þeirra var að koma þráa manninum einhvern veginn úr þingflokknum.

Næst kemur þetta ótrúlega bréf frá Margréti um að Þráinn væri hugsanlega með "altzheimer" á byrjunarstigi. Margrét heldur greinilega að Katrín sé læknir og spyr hana; Hvað finnst þér? Margréti finnst líka voða mikilvægt að sá sem stakk því að henni að Þráinn væri kannski með "altzheimer" væri vel inn í málum hreyfingarinnar, því hún tekur það sérstaklega fram í bréfinu. Þetta kann að hafa farið fram hjá mörgum sem lásu bréfið en hefur lykilþýðingu. Ef viðkomandi hefði ekki verið "inn í málum hreyfingarinnar" hefði hann ekki gert sér ljóst hversu viðbrögð Þráins og samskipti hans eftir hrossakaupstilraunina voru mikið svona "altzheimer" leg en ekki vegna þess að Þráinn vildi reyna að standa við orð sín og skoðannir.

Margrét gerir þarna sömu byrjandamistökin og allt heiðarlegt fólk sem vill verða pólitíkusar gerir. Hún ýtir á vitlausan takka á tölvunni sinni.

Þeir sem hafa áhuga á og nennu til að kynna sér ferlið í þessum bréfskriftum Þingfólks Borgarahreyfingarinnar geta lesið þau hér;

 

Takk Katrín fyrir að vera til. Eitt sem mig langar að ræða við þig. Ég hef miklar áhyggjur af Þráni og þar sem þú þekkir hann vel og þekkir e.t.v. betur inn á fjölskyldu hans eða forssögu en ég langar mig að bera þetta upp við þig. Kannski er það ímyndun að þú sért betur inn í hans málum en við en - það má alla vega reyna. Við höfðum áhyggjur af því snemma í sumar að hann væri að síga í eitthvert þunglyndi en svo virtist það brá af honum. Ég ræddi við sálfræðimenntaðan mann í dag sem er vel inni í málum hreyfingarinnar og hann grunar að Þráinn sé með altzheimer á byrjunarstigi. Hann tók það skýrt fram að þetta væri einungis kenning og auðvitað hefur hann ekki rannsakað Þráinn. Ég hafði ekki leitt hugann að slíku þótt mér fyndist þetta skýra margt. Hvað finnst þér? Kv., MT

Kæri Þráinn,

Þar sem ég fékk ekki tækifæri til að tala við þig í dag langar mig að skrifa þér nokkrar línur.

Ég veit ekki hvað þér barst til eyrna í dag en grunar að það sé ekki nákvæmlega það sem frá mér kom. Á föstudaginn skrifaði ég Katrínu tölvupóst. Þar trúði ég henni fyrir því að ég hefði áhyggjur af þér. Ástæða þess að ég sendi henni bréf er að ég hef oft, og ekki síst á síðustu vikum, skynjað mikla umhyggju hennar og væntumþykju í þinn garð og mér hefur fundist hún heil og heiðarleg manneskja. Þá hélt ég að hún þekkti þig ef til vill á annan hátt en við í þinghópnum og hefði til að mynda kynnst fjölskyldu þinni eða þekkt aðstæður þínar betur en ég. Af misgáningi fór bréfið víðar en ég hafði hugsað mér. Það skrifast á mig en ég bað viðkomandi aðila að leiða efni þess hjá sér enda greinilega aðeins ætlað Katrínu.

Ætlunin var alls ekki að væna þig um nokkurn skapaðan hlut en áhyggjur mínar voru raunverulegar. Ástæða þeirra er að ég hef illa getað áttað mig á ummælum þínum í garð okkar Þórs og Birgittu síðustu vikur. Ef til vill segir það meira um mig en þig. Ég er ekki vön að standa í deilum við nokkurn mann og hef aldrei fyrr upplifað það að einhver félagi minn eða vinur hafi ekki viljað ræða málin við mig. Í kringum mig og í fjölskyldunni minni er aðallega tvenns konar fólk, annars vegar fólk eins og ég sem skiptir skapi einu sinni á ári og hins vegar fólk sem er mjög örgeðja og sér rautt ef það reiðist en er svo runnin reiðin tuttugu mínútum síðar og skilur ekki hafaríið í kringum það. Slíkum samskiptum fylgir sá kostur að andrúmsloftið hreinsast mjög fljótt. Ég kann illa á langvarandi deilur og vona eiginlega að ég þurfi aldrei að læra á þær sem virðist þó ólíklegra með hverjum deginum sem líður er við höfum í huga það umhverfi sem við störfum nú í.

Mér þykir afskaplega vænt um þig Þráinn og met þig mikils. Það hefur verið mér dýrmætt að kynnast þér, mér finnst þú merkilegur maður og ég hef alltaf kunnað að meta verk þín. Mér finnst þú vera frumkvöðull á mörgum sviðum, ekki síst í hreinskiptinni umræðu og því að kalla hlutina sínum réttu nöfnum. Og svo ertu líka fyndinn.

Nú erum við öll að starfa í nýju og frekar andstyggilegu umhverfi og það er kannski ekkert skrítið að ýmislegt gangi á. Auk þess er Borgarahreyfingin að einhverju leyti hreyfing fólks sem ekki hefur fundið sig í öðrum hreyfingum. Við fordæmum hjarðeðli annarra hreyfinga en þyrftum kannski á örlitlu hjarðeðli að halda sjálf. Auk þess hriktir í öllum stoðum samfélagsins í þessu icesave máli og fólk í öllum flokkum að fara á límingunum.

Ég vona einlæglega að við getum unnið áfram saman, ekki bara við tvö heldur öll fjögur. Ég hef verið boðuð á sáttafund annað kvöld kl. 8 og mun mæta þar. Mér þykir ákaflega leitt ef ég hef sært þig og vil að þú vitir að það var ekki viljandi. Mér fannst gott að heyra í þér í dag þótt þú værir að skamma mig. Ég vona að þú komir á fundinn annað kvöld og að við getum komið samskiptum okkar í lag. Ef ekki þá vill ég alla vega að þú vitir að ég ber hag þinn fyrir brjósti og mér þætti betra að hafa þig í litla hópnum okkar en utan hans. Kjósir þú hins vegar að vinna ekki með okkur get ég alveg virt það við þig enda treysti ég þér til að vinna í anda hreyfingarinnar. Það mun ég líka reyna eftir fremsta megni.

Kveðja,

Margrét

 

Sæl Margrét.

Á sama hátt og tilraun Bjarna Harðarsonar til mannorðsmorðs á samflokksmanni sínum lenti fyrir klaufaskap í höndum annarra en atvinnurógurinn var ætlaður lenti þitt bréf víðar en hjá Katrínu.

Bjarni sá sóma sinn í að segja samstundis af sér þingmennsku þegar hann áttaði sig á því hvað hann hafði gert.

Hvort þú hefur einhverja sómatilfinningu veit ég ekki. Þetta bréf þitt vekur efasemdir um að þú þekkir greinarmun á réttu og röngu. Hitt veit ég að mér er annt um mannorð mitt og orðspor og hyggst ekki láta Gróu á Leiti koma á flot einhverjum grunsemdum um að ég sé ekki við góða heilsu andlega - eða líkamlega.

Ég hef gert stjórn Borgarahreyfingarinnar grein fyrir því að annaðhvort segi ég mig úr Borgarahreyfingunni eða stjórnin reki þig úr Borgarahreyfingunni og geri kröfu um að þú segir af þér þingmennsku. Ennfremur áskil ég mér allan rétt til að lögsækja þig fyrir róginn fyrir dómstólum ef mér og lögmönnum mínum þykir ástæða til þess, og grípa til allra aðgerða sem ég tel nauðsynlegar til að vernda orðspor mitt og mannorð fyrir hinum “góðviljaða” rógburði þínum.

Ég veit ekki hvort þú gerir þér grein fyrir því hversu alvarlegan hlut þú hefur gert þig seka um. Þó vona ég að þú áttir þig á því þótt þetta bréf þitt bendi ekki til þess.

Þráinn Bertelsson

 

Blessaður Herbert.

Eftirfarandi er sent þér (og, ef þér sýnist svo, stjórn Borgarahreyfingarinnar) til upplýsingar. Ég tek ekki þátt í þöggun, undirferli eða leynimakki, þótt stjórn Borgarahreyfingarinnar hafi ekki þótt taka því að senda mér rógsbréf Margrétar þannig að ég gæti borið hönd fyrir höfuð mér.

Bestu kveðjur,

Þráinn Bertelsson

Til stjórnar Borgarahreyfingarinnar.

Það bréf sem hér fer á eftir barst ykkur fyrir nokkru síðan - eða hinn 7. ágúst. Ekkert ykkar hreyfði legg né lið til þess að láta mig vita af þessu fáheyrða rógsbréfi fyrr en varaformaður BH Lilja Skaftadóttir sagði mér af tilveru þess í símtali frá Frakklandi nú fyrir skemmstu. Fyrir þann heiðarleika hefur Lilja mátt sæta aðkasti og því ætla ég ekki að nefna nafn þess stjórnarmanns sem lét stjórnast af heiðarleikanum og sendi mér samrit af rógsbréfinu.

Þessi þétta yfirhilming og tilraun til að þagga niður svívirðilegan verknað segir mér að þótt þið hin viljið skarta og skreyta ykkur með fjöðrum eins og “sannleika” og “hreinskilni” þá eru það orðin tóm - og þið eruð ekki þess verð einusinni að taka ykkur slík orð í munn.

Með yfirhilmingu eruð þið samsek rógberanum, Margréti Tryggvadóttur sem hugðist senda róginn varaþingmanni mínum Katrínu Snæhólm Baldursdóttur en slysaðist “a la Bjarni Harðarson” til að senda einnig á alla stjórn Borgarahreyfingarinnar. Bjarni Harðarson bjargaði þó leifunum af mannorði sínu með því að segja af sér þingmennsku um leið og það rann upp fyrir honum að hann hafði afhjúpað sjálfan sig.

Ég lít á þetta bréf sem tilraun til að draga úr trúverðugleika mínum sem opinber persóna, þingmaður og listamaður, með öðrum orðum sem tilraun til mannorðsmorðs - sem ég lít jafn alvarlegum augum og ef um væri að ræta tilræði gegn lífi og líkama. Að vísu er þessi tilraun ekki mjög sannfærandi, en það er ekki vegna þess að bréfritara hafi vantað illviljann heldur aðeins andlegt atgervi - til að mynda kann Margrét ekki einusinni að stafsetja rétt nafnið á þeim skelfilega sjúkdómi sem hún vill bera út að herji á mig.

Það leikur enginn vafi á því að sögn lögmanna minna að innihald, samning og sending þessa bréfs varðar við hegningarlög og áskil mér að sjálfsögðu allan rétt í því sambandi. 

Ég mun eftir helgi segja mig úr þingflokki Borgarahreyfingarinnar með formlegri yfirlýsingu á Alþingi - þangað til og gagnvart ykkur verður þetta bréf að duga - því að eitt er að reyna að halda friðinn við venjulega lygara og svikara og hitt að reyna að sitja á sátts höfði við fólk sem svífst einskis til að reka rýting í bakið á mér - að ég tali nú ekki um það ómerkilega fólk sem kýs að hilma yfir tilræðismanninum í stað þess að standa með fórnarlambinu.

Bestu kveðjur,

Þráinn Bertelsson

Hið kristna siðferði og tvískinnungurinn í sambandi við samkynhneigð

 Og leggist maður með karlmanni sem kona væri, þá fremja þeir báðir viðurstyggð. Þeir skulu líflátnir verða, blóðsök hvílir á þeim. Þriðja Mósebók 20.13. 

Eigi skalt þú leggjast með karlmanni sem kona væri. Það er viðurstyggð. Þriðja Mósebók 18.22.

Þetta er vitaskuld tilvitnanir sem teknar eru úr Biblíunni, nánar tiltekið gamla testamentinu, sem er trúarbók Gyðinga og einnig kristinna manna.

Því hefur stundum verið haldið fram að siðferði Íslendinga sé "kristið", þ.e. mótað af kristnum gildum.

Hvað samkynhneigð varðar, verður vart séð að svo sé. Nýja testamentið bergmálar Gamla testamentið í þessu eins og svo mörgu öðru þótt ekki sé gerð þar bein krafa um að samkynhneigðir verði líflátnir.

Villist ekki! Hvorki munu saurlífismenn né skurðgoðadýrkendur, hórkarlar né kynvillingar, 10 þjófar né ásælnir, drykkjumenn, lastmálir né ræningjar Guðs ríki erfa. FYRRA  BRÉF  PÁLS  TIL  KORINTUMANNA 6.9-11

 Þess vegna hefur Guð ofurselt þá fýsnum hjartna þeirra til saurlifnaðar, til þess að þeir svívirtu líkami sína hver með öðrum. 25 Þeir hafa skipt á sannleika Guðs og lyginni og göfgað og dýrkað hið skapaða í stað skaparans, hans sem er blessaður að eilífu. Amen.

26 Þess vegna hefur Guð ofurselt þá svívirðilegum girndum. Bæði hafa konur breytt eðlilegum mökum í óeðlileg, 27 og eins hafa líka karlar hætt eðlilegum mökum við konur og brunnið í losta hver til annars, karlmenn frömdu skömm með karlmönnum og tóku út á sjálfum sér makleg málagjöld villu sinnar.Rómverjabréfið 1.24-28.

Ég hef stundum undrað mig á því hvernig prestar og kennimenn kirkjunnar geta hugsað sér að veita samkynhneigðum blessun sína sérstaklega þegar höfð eru í huga þessi eindregna fordæming trúarritanna á slíkum lifnaðarháttum. Allt sem Kristur hefur að segja um miskunnsemi og fordómaleysi, rýrir ekki gildi eða dregur úr alverleika þessara skýlausu ummæla sem ég vitna í bæði út Gamla og Nýja testamentinu. -

En ég spyr mig ekki síður að því hversvegna samkynhneigðir sækjast eftir blessun fulltrúa trúarbragða sem ótvírætt fordæmir þessa tegund lífernis.

Friður - Næsta skrefið í framþróun mannlífs á plánetunni

Eftir að hafa bæði hlustað og lesið á einstaka ræðu Obama Bandaríkjaforseta sem hann fór með í morgunn í Kairo háskóla, er ekki úr vegi að að benda á eftirfarandi. Á friðarstundinni í Hallgrímskirkju með Dalai Lama fluttu fulltrúar flestra trúarbragða sem eiga fylgjendur á Íslandi stutt erindi. Meðal þeirra var Fríða Sigurðardóttir sem flutti eftirfarandi erindi fyrir hönd Bahai samfélagsins. Innihald erindis hennar er í miklu samræmi við ræðu Obama, þótt stutt sé. Textinn er að mestu leiti tekin beint úr Bahai ritningunum og fer hér á eftir.

Friðurinn mikli sem fólk góðvildar á öllum öldum hefur bundið við björtustu vonir sínar, sýnin sem skáld og sjáendur ótalinna kynslóða hafa lýst og helgirit mannkynsins gefið margítrekað fyrirheit um, er nú innan seilingar þjóðanna. Í fyrsta sinn í sögunni geta allir menn séð jarðkringluna, með sinn aragrúa af sundurleitum þjóðum og kynþáttum, frá einu og sama sjónarhorni. Heimsfriður er ekki aðeins mögulegur heldur óhjákvæmilegur. Hann er næsta skrefið í framþróun mannlífs á plánetunni – með orðum mikils hugsuðar: „hnattvæðing mannkynsins.“

  Að þessi friður verði fyrst að veruleika eftir óumræðilegar skelfingar, sem þrákelknisleg fastheldni mannkynsins við gamalt hegðunarmynstur hrindir af stað, eða honum verði komið á núna á grundvelli vilja til samráðs, eru þeir valkostir, sem blasa við öllum íbúum jarðarinnar. Á þessum háskalegu tímamótum, þegar illleysanlegir erfiðleikar, sem steðja að þjóðunum, hafa runnið saman í vandamál, sem allur heimurinn stendur sameiginlega andspænis, væri það óverjandi ábyrgðarleysi að láta sér mistakast að stemma stigu við átökum og öngþveiti.

Þetta er sá dagur, þegar ágætustu gjöfum Guðs hefur verið úthellt yfir mennina, dagurinn þegar hans almesta náð veitist öllu sem skapað er. Öllum þjóðum jarðar ber að jafna ágreining sinn og hvílast í fullkominni einingu og friði í skugganum af tré umhyggju hans og ástríkis. Það sæmir þeim að vera fastheldnir við allt sem á þessum degi getur aukið tign þeirra og kemur þeim að mestu gagni. Sælir eru þeir sem hinn aldýrlegi penni minnist og sælir þeir, sem vér í órannsakanlegri ráðsályktun vorri höfum kosið að nefna ekki með nafni.

Biðjið hinn eina sanna Guð að gefa, að öllum mönnum megi náðarsamlega verða hjálpað við að uppfylla það sem er þóknanlegt fyrir augliti voru. Brátt verður ríkjandi skipan undið saman og ný breidd út í hennar stað. Vissulega mælir Drottinn þinn sannleikann og þekkir hið óséða.
Áformið að baki opinberun sérhverrar himneskrar bókar, nei, sérhvers opinberaðs ritningarvers Guðs, er að gæða alla menn eigindum réttlætis og skilnings, svo að friður og rósemi megi fá tryggilega staðfestu á meðal þeirra.

Allt sem fullvissar hjörtu mannanna, allt sem upphefur stöðu og stuðlar að farsæld þeirra, er þóknanlegt fyrir augliti Guðs. Hversu upphafin er staðan, sem maðurinn getur náð, ef hann aðeins kýs að uppfylla háleitt ætlunarverk sitt! I hvílík djúp niðurlægingar getur hann ekki sokkið, djúp sem hinar auvirðilegustu allra skepna hafa ekki kafað! Grípið tækifærið, ó vinir, sem þessi dagur færir yður, og sviptið eigi sjálfa yður örlátri úthellingu náðar hans. Ég bið Guð þess, að hann megi náðarsamlega gera hverjum og einum yðar kleift að prýðast djásnum hreinna og heilagra gerða á þessum degi.

Það sem Drottinn hefur ákvarðað sem æðsta læknisdóminn og máttugasta meðalið til græðingar alls heimsins er eining allra þjóða hans í einum allsherjar málstað, einni sameiginlegri trú. Þetta getur aldrei tekist nema fyrir vald hæfs, alvoldugs og innblásins læknis. Þetta er vissulega sannleikurinn og allt annað er einskær villa.

Mikilvægasta og besta ræða Obama...hér

Obama forseti Bandaríkjanna hefur nýlokið ræðu sinni í Kæróháskóla í Egyptalandi.  Ræðunni var fyrst og fremst beint að múslímum en líklega er þetta besta og jafnvel mikilvægasta ræða sem nokkur forseti Bandaríkjanna hefur nokkru sinni flutt. Obama talaði í klukkustund og reifaði sýn sína á heiminn líkt og enginn forseti hefur gert fram að þessu. Texti ræðunnar er langur en hann er fullkomlega þess virði að lesa hann. Ég hvet ykkur til þess að gera það.  Ræðuna í heild er að finna hér

Hvaða þvingunarleiðir nota kínversk stjórnvöld á Íslendinga?

Hvað veldur þessari þjónkun íslenskra stjórnavalda við gerræðislega tilburði kínverskra stjórnvalda til að kúga fólk, hvort sem er heima hjá sér eða að heiman. Fyrir fáeinum árum var fjöldi Falun Gong fylgjenda settur í stofufangelsi á Íslandi á meðan að tekið var á móti forseta Kína með pompi og prakt. Enn fleirum var meinað um að koma til landsins, allt vegna þess að forsetinn sem m.a. var frægur fyrir að stjórna aðgerðum kínverska hersins gegn mótmælendum á torgi hins himneska friðar 1989, þoldi ekki að sjá gulklædda Falun Gong fylgjendur nokkurs staðar í nágrenni við sig.

Nú halda íslensk stjórnvöld sig vel í fjarlægð frá Nóbels-friðarverðlaunahafanum Dalai Lama.  Kínversk stjórnvöld hafa horn í síðu hans eftir að hann var hrakinn af þeim frá heimalandi sínu Tíbet, sem Kínverjar hernumdu.

Hvar sem Dalai Lama fer, fylgja kröftug mótmæli frá kínverskum stjórnvöldum sem flest lönd þó virða að vettugi. En ekki Ísland. Jafnvel þótt koma hans sé ekki í boði ríkisins hefði verið við hæfi að sýna þessum manni sem álitinn er talmaður friðar og sátta, langt út fyrir raðir þeirra sem fylgja honum að málum í trúarlegu tilliti, tilhlýðilega virðingu í stað þess að láta sem hann sé eins og hver annar ferðalangur.

Spurningin sem stjórnvöld ættu að svara, sérstaklega eftir að hafa miklað sig af nýjum og opinskáum stjórnarháttum, er; hvað hafa Kínverjar á Íslendinga og hvaða þvingunarleiðir nota þeir til að kúga íslensk stjórnvöld til hlýðni?

 

Eru blæjuklæddar konur dónar?

Það var sól og sumarylur og ég stóð á götuhorni og beið ásamt öðru fólki eftir að götuljósið yrði grænt. Ég leit á fólkið sem stóð við hlið mér og veitti athygli síðskeggjuðum en ungum manni. Hann var klæddur í stuttbuxur og stutterma skyrtu. Fyrir aftan hann stóð konan hans, svartklædd frá toppi til táar í burku og með hijab og með svarta andlitsgrímu og net fyrir augunum. Ég snéri mér að manninum, horfði á konuna hans og sagði;  "Þér getur ekki verið alvara". Hann svaraði; "skiptu þér ekki að því sem þér kemur ekki við". Græna ljósið losaði mig undan frekari andsvörum því maðurinn með skeggið og konuna sína í svörtum poka, þremur fetum á eftir sér, strunsaði yfir götuna.

Í dag las ég greinarstúf eftir blaðamann sem heitir Matthew Parris og skrifar fyrir The Times. Í greininni segist hann vera nýkominn frá Tyrklandi, Sýrlandi og Lebanon. Á fyrsta degi eftir komu sína til Bretlands sá hann fleiri konur klæddar í dragsíðar búrkur og með fullt hijab í Tower Hamlets í London en í Damaskus. Í Sýrlandi sem er menningarlega afturhaldsamasta land Múslíma segir hann eina konu af hverjum tíu ganga með andlitsblæju.

Það er marg-staðfest af fræðimönnum Múslíma að það er ekki trúarleg skylda fyrir konur að klæðast fullu Hijab. Flestar íslamskar konur ganga með höfuðklúta en andlitsgrímur og augnanet er algjörlega menningarleg fyrirbæri. Parris spyr hversu langt vesturlandabúar eigi að ganga í að umbera slíka framkomu sem samræmist alls ekki vesturlenskri menningu.

Í Kína þykir ekkert tiltöku mál fyrir fólk að spýta. Um leið og Kínverjar leggja land undir fót til annarra landa , hætta þeir spýtingunum. Hjá mörgum Afríkuþjóðum tíðkast það að konur ganga um berbrjósta. Í stórborgum Evrópu sérðu afar sjaldan berbrjósta konur á almannfæri og ef það gerist eru þær venjulega ekki frá Afríku. Ef vesturlandabúi heimsækir mosku fer hann úr skónum þótt það sé ekki siður þegar hann heimsækir t.d. kirkjur. Vesturlandabúi mundi heldur ekki drekka vín á almannafæri í miðri Damaskus því þar er slíkt talið mikill ósiður.

Að setja upp grímu þegar fólk yfirgefur húskynni sín er truflandi fyrir vesturlandabúa (nema það sé gert til skemmtunar) og jafnvel ógnandi. Börn verða hrædd þegar það sér grímuklætt fólk á ferli.

En hversvegna er það svona algengt í London og öðrum stórborgum vesturheims að sjá íslamskar konur sem með þessum klæðnaði sínum ganga algjörlega á skjön við allar hefðir og venjur umhverfis síns? Eru þær svona miklir dónar?

Parris spyr hvort íslamskar konur sem klæðast blæju og jafnvel augnaneti, viti ekki að þær gera þetta í blóra við viðtekna samfélagshætti eða hvort þeim sé einfaldlega sama því ætlunin sé fyrst og fremst að storka umhverfinu með þessum trúarpólitíska klæðnði.

Sýndar-forsetakosningarnar í Íran

Íranar undurbúa nú forsetakosningar sem fara eiga fram 12. júní n.k. Kosningarnar eru þær tíundu síðan Reza Pahlavi keisara var steypt af stóli 1979 og byltingarvarðaráð og æðstu klerkar tók við yfirstjórn landsins.

Meira en hundrað kandídatar létu skrá sig til leiks en byltingarvarðaráðið hefur útilokað þá alla frá þátttöku nema fjóra en fresturinn til að lýsa yfir framboði rann út 20. maí. Allir eru þessir fjórir frambjóðendur innanbúðarmenn hjá ráðinu þannig að þegar er búið að koma í veg fyrir að hægt sé á nokkurn hátt að kalla kosningarnar frjálsar.  

Tveir þeirra eru kallaði "umbótasinnar" en það eru Mehdi Karroubi fyrrum forseti þingsins (Majlis) og Mir-Hossein Mousavi sem var síðasti forsætisráðherra Íran 1979-1989, en það embætti er nú aflagt sem slíkt.

Hinir tveir eru kallaðir íhaldsmenn en það eru þeir Mahmoud Ahmadinejad núverandi forseti sem sækist eftir endurkjöri og Mohsen Rezaei, fyrrum foringi í byltingavarðarráðinu.

Í tilefni kosninganna hefur Byltingarvarðaráðið látið loka fyrir aðgang Írana að fésbókinni þar sem margir óháðir frambjóðendur voru búnir að koma sér upp síðum og var vettvangur fyrir fólk til að skrafa á um pólitík.

Langlíklegastur til að vinna kosningarnar er talinn lýðskrumarinn Mahmoud Ahmadinejad sem enn notar hvert tækifæri til að ýja að því að Íranar munu koma sér upp kjarnavopnum á næstu misserum.

Obama, forseti Bandaríkjanna, hefur gefið Írönum þar til í enda árs til að bregðast við áskorunum sínum um að koma á móts við óskir vesturveldanna um að hverfa frá öllum slíkum áformum.

 En miðað við upplýsingar sem þegar hafa komið fram munu Íranar einmitt um það leyti hafa nægilegt magn af auðguðu úraníum til að búa til kjarnorkusprengju. Mahmoud Ahmadinejad hefur þegar montað sig af því að Íran eigi þegar flaugar sem flogið getta alla leið til Ísrael.

Í Ísrael ríkir almennur ótti við áform Írana og samkvæmt nýlegri könnun sem gerð var þar í landi sagðist allt að 25% Ísraela íhuga að flytja úr landi, komi Íranar sér upp kjarnavopnum.