Rakalausar fullyrðingar og lítt duldir fordómar

Á Íslandi eru skráð a.m.k. 33 trúfélög. Flest þeirra eru kristin en tvö þeirra eru af íslömskum toga; Félag múslima á Íslandi og Menningarsetur múslima á Íslandi. Bæði félögin tilheyra súnni-armi íslam.

Félag múslíma á Íslandi hefur samastað sem er líka moska í skrifstofu húsnæði á þriðju hæð í Ármúla í Reykjavík þar sem sameiginlegar bænir eru haldnar á bænadögum og vikulega á föstudögum. Þeim söfnuði tilheyra tæplega 400 manns og formaður hans er Sverrir Agnarsson. Árið 1999 sótti Félag múslíma á Íslandi um lóð til að byggja Mosku í Reykjavík og hefur þeim nú loks verið úthlutað skika í Sogamýrinni til þess arna. 

Menningarsetur múslíma á Íslandi hefur hinsvegar aðsetur í Ýmishúsinu við Skógarhlíð, og þeim söfnuði tilheyra rúmalega 200 manns. Menningarsetrið er hluti af Al-Risalah samtökunum sem styrkja og starfrækja slíkar stofnanir í mörgum þjóðlöndum heimsins en sækir stefnu sína og styrki til höfuðstöðvanna í Sádí-Arabíu. Al-Risalah (guðleg skilaboð)  menningarstofnanir þessar hafa oft verið gagnrýndar fyrir það að vera vettvangur fyrir öfgafulla predikara halla undir Salafisma ( Wahhabisma ) og hafa á sínum snærum illa menntaða forsvarsmenn. -  Nýleg ummæli Ahmad Seddeeq, Ímams og  trúarleiðtoga hjá Menningarsetri múslima á Íslandi, um að tengsl séu milli samkynhneigðar og barnsrána, hleypa vissulega stoðum undir þá gagnrýni, þrátt fyrir að hann eigi að teljast menntaður í íslömskum fræðum.

Sem fræðimanni sem er hallur undir hinar mismunandi Al-Risalah sem skrifaðar hafa verið ætti honum að vera kunnugt um að sumir fræðimenn Íslam voru ekki mótfallnir samkynhneigð. T.d má nefna túlkun Maleki, stofnanda Maleki stefnunnar í Súnni Islam sem segir í Hesaam Noqabaí, Hoquqöi Zan bls. 126-127 um "lavaat eða samkynhneigð; "Að stunda kynlíf með ungum manni (skegglausum) er leyfilegt fyrir ógifta menn á ferðalagi."

Í Ástralíu hefur reyndar verið sýnt fram á tengsl milli Al-Risalah menningarstofnana og uppeldi ungra rótækra múslima sem síðan hafa fallið sem stríðsmenn  "fyrir Íslam" á erlendri grundu. Það er því ástæða að rýna vel í það sem frá þessum stofnunum kemur, ekki hvað síst fyrir unga múslimi sem vilja vera trú sinni hollir.  

Þeim fréttum að Félagi múslima á Íslandi hafi verið úthlutað lóð til moskubyggingar hefur verið misjafnlega tekið. Allir þeir sem unna frelsi fólks til trúariðkana eins og það er skilgreint í stjórnarskrá landsins, hljóta að fagna þessum áfanga. Háværastar hafa samt verið raddir þeirra sem eru ósáttir við að trúfrelsi skuli vera við líði í landinu og telja það hina verstu goðgá að leyfa slíka byggingu. Þeirra helstu rök eru að moskur séu uppeldistöðvar fyrir róttæka múslima sem hvattir séu til hryðjuverka og í sérbyggðri mosku geti farið fram innræting sem ekki er möguleg í í skrifstofu húsnæði á þriðju hæð í Ármúlanum í Reykjavík þar sem Félag múslima á Íslandi hefur í áratugi verið með starfsemi sína. 

Fréttum af moskubyggingarleyfinu og ummælum hins ómælska klerks menningarstofnunarinnar er gjarnan ruglað saman og eiga fjölmiðlar þar nokkra sök sem kjósa að fjalla um þessi ólskyldu mál á sama tíma, án nokkurs samhengis. 

Óttinn við öfgar og hryðjuverk er vitaskuld ekki ástæðulaus, en þegar teknar eru saman tölur um hryðjuverk sem unnin hafa verið í vestrænum heimi síðustu áratugi, kemur í ljós að 96% þeirra eru framin af öðrum en múslimum. 

Staðreyndin er sú að þegar ummæli þeirra sem segja sig mótfallna byggingu mosku í Reykjavík eru skoðuð, ber mest á rakalausum fullyrðingum, alhæfingum og lítt duldum fordómum í garð múslima. 

 

Saga úr aldingarðinum

Þá tók Drottinn Guð manninn rétt eins hann væri tindáti og setti hann í aldingarðinn Eden til að yrkja hann og gæta hans.

Og Drottinn Guð bauð manninum góðan daginn í fyrsta sinn og sagði: "Af öllum trjám í aldingarðinum máttu eta eftir vild, en af skilningstrénu góðs og ills mátt þú ekki eta, því að jafnskjótt og þú etur af því, skalt þú vissulega deyja." Guð mátti engan tíma missa til að setja mannkindinni lög og reglur. Þetta var á þeim tímum þegar það var dauðasök að skilja nokkurn skapaðan hlut. Drottinn hafði einkaleyfi á öllum skilningi sem var einhvers virði og auðvitað dauðanum líka.  Hann hafði einmitt hugsað sér að mannkynið ráfaði um að eilífu eins og hinar skepnurnar, algerlega án þess að gera sér grein fyrir hvort Guð og allt annað væri gott eða illt.

Og maðurinn svaraði: Það er kannski bara eins gott að maður drepist frekar en að hýrast hérna einn til eilífðarnóns við að gæta þessa guðsvolaða aldingarðs,  Guð má vita fyrir hverjum. Ekki er fjölmenninu fyrir að fara.

Drottinn Guð sagði: "Eigi er það gott, að maðurinn sé einsamall. Ég vil gjöra honum meðhjálp við hans hæfi."

Að svo búnu hófst hann handa við mikla tilraunastarfsemi við að finna meðhjálp við hæfi handa manninum.

Þá myndaði Drottinn Guð af jörðinni öll dýr merkurinnar og alla fugla loftsins og lét þau koma fyrir manninn til þess að sjá, hvað hann nefndi þau. Og hvert það heiti, sem maðurinn gæfi hinum lifandi skepnum, skyldi vera nafn þeirra.

Og maðurinn gaf nafn öllum fénaðinum og fuglum loftsins og öllum dýrum merkurinnar. En meðhjálp fyrir mann fann hann enga við sitt hæfi, sama hvað hann reyndi. 

Þá lét Drottinn Guð fastan svefn falla á manninn. Hann vissi að það sem framundan var yrði afar sársaukafullt. Og er hann var sofnaður, tók hann eitt af rifjum hans og fyllti aftur með holdi. Ááááiii.

Og Drottinn Guð myndaði konu af rifinu, er hann hafði tekið úr manninum, og leiddi hana til mannsins.

Þá sagði maðurinn með stírurnar í augunum: Loksins, loksins tókst þér að koma með eitthvað af viti. Ég ætla ekki að segja þér hvað ég hef gengið í gegnum til að reyna að finna  hentugan félaga. Ég veit samt ekki hvernig þú færð þetta til að ganga upp frá litningafræðilegu sjónarmiði, en hei, það er seinni tíma vandamál. Þetta er loks bein af mínum beinum og hold af mínu holdi. Hún skal karlynja kallast, af því að hún er af karlmanni tekin. Skrambi verkjar mig annars í síðuna.

Og vegna þess að maðurinn hafði ekki enn etið af skilningstrénu, lét hann hafa eftirfarandi vísdóm eftir sér; Þess vegna yfirgefur maður föður sinn og móður sína og býr við eiginkonu sína, svo að þau verði eitt hold. Þetta fyrirkomulag þar sem hjónaleysur og jafnvel gift hjón búa heima hjá foreldrum sínum fram eftir öllum aldri án þess að gera það, er engan veginn ásættanlegt. Einkum þegar fólk gengur um nakið og blygðast sín ekki.


Höggormurinn var slægari en öll önnur dýr merkurinnar, sem Drottinn Guð hafði gjört. Guð hafi gjört hann slægan svo hann kæmist af, enda hafði hann ekki úr miklu öðru að moða. Enga útlimi eða fálmara hafði hann til að gera sér lífið léttara. Í raun var hann bara risastór ánamaðkur.  Og höggormurinn mælti við konuna sem var afar slyng í slöngutungumáli eins og Harry Potter.  "Er það satt, að Guð hafi sagt: ,Þið megið ekki eta af neinu tré í aldingarðinum'?"

Þá sagði konan bláeygð við höggorminn: "Af ávöxtum trjánna í aldingarðinum megum við eta,  en af ávexti trésins, sem stendur í miðjum aldingarðinum, ,af honum,' sagði Guð, ,megið þið ekki eta og ekki snerta hann, ella munuð þið deyja.'"

Þá sagði höggormurinn við konuna: "Vissulega munuð þið ekki deyja! En Guð veit, að jafnskjótt sem þið etið af honum, munu augu ykkar upp ljúkast, og þið munuð verða eins og Guð og vita skyn góðs og ills. En hvað heitir þessi ávöxtur annars?

Það veit ég ekki. Spurðu karlinn svaraði konan. Það var hann sem gaf öllu nafn hér um slóðir. En ég sé nú að þetta tré gæti verið afar gott að eta af, fagurt á að líta  er það og girnilegt til fróðleiks. Merkilegt annars hvað ávextir geta höfðað mikið til fróðleiksþorsta manna.

Síðan tók hún af ávexti trésins og át, og hún gaf einnig manni sínum, sem stóð þarna hjá henni og starði tómlátlega út í bláinn.

Og hann át. Um leið og hann hafið rennt niður fyrsta bitanum, rak hann upp mikið öskur og hljóp á bak við næsta runna.

Hvað gengur á spurði konan.

Mikið rosalega var þessi sítróna súr. Og sérðu ekki að við erum nakin, svaraði karlinn. Stattu þarna ekki eins og þvara, gerðu heldur eitthvað í þessu. Geturðu ekki saumað saman laufblöð eða eitthvað svo maður þurfi ekki að ganga um á Adamsklæðunum einum saman.

Sem sagt, þá lukust upp augu þeirra beggja, og þau urðu þess vör, að þau voru nakin, og þau festu saman fíkjuviðarblöð og gjörðu sér mittisskýlur sem löngu seinna, eftir að afkomendur þeirra höfðu lært að búa til kjarnorkusprengjur, fengu nafnið Bikiní, í nafnið á nokkrum eyjum sem þeim hafði tekist að sprengja í tætlur.

En er þau heyrðu til Drottins Guðs, sem var á gangi í aldingarðinum í kveldsvalanum. Hann var mikið fyrir hressandi gönguferðir á kvöldin og fór ekki hljóðlega um. þá reyndu maðurinn og kona hans að fela sig fyrir Drottni Guði millum trjánna í aldingarðinum þótt þeim væri alveg ljóst að það mundi ekki ganga upp þar sem Guð var almáttugur og allt sjáandi.

Og viti menn,  ekki leið á löngu þar til Drottinn Guð kallaði á manninn og sagði við hann: "Hvar ertu?"

Maðurinn svaraði: "Ég heyrði til þín í aldingarðinum og varð hræddur, af því að ég var að fatta að ég er nakinn og þess vegna ákvað ég að fela mig." Mig grunaði að vísu að það myndi ekki heppnast.

En Guð mælti: "Hver hefir sagt þér, að þú værir nakinn? Það átti engin að vita nema ég. Hefir þú kannski verið að eta af trénu, sem ég bannaði þér að eta af?"

Já svaraði maðurinn, en Það er ekki mér að kenna. Konan, sem þú gafst mér til sambúðar, hún gaf mér af trénu, og ég át. Þar sem ég þekti þá ekki muninn á góðu og illu, vissi ég ekki að ég væri að brjóta af mér. Og í ofanálag varst þú sem skapaðir konuna og gerðir hana eins og hún er. Og til vara skapaðir þú líka höggorminn sem konan var að tala við. Ég skil ekki einu sinni slöngumálið.

Þá sagði Drottinn Guð við konuna: "Hvað hefir þú gjört?"

Og konan svaraði: "Heyrðu góði, það var höggormurinn sem tældi mig, svo að ég át. Það varst þú sem gerðir hann svo slyngan og hann vissi greinilega miklu meira en við. Ég sé ekki hvernig þú færð það til að ganga upp að gera okkur að herrum jarðarinnar en láta samt eina af skepnum hennar vita allt meira og betur en okkur.

Þá sagði Drottinn Guð við höggorminn: "Af því að þú gjörðir þetta, skalt þú vera bölvaður meðal alls fénaðarins og allra dýra merkurinnar. Á kviði þínum skalt þú skríða og mold eta alla þína lífdaga. Og fjandskap vil ég setja milli þín og konunnar, milli þíns sæðis og hennar sæðis. Það skal merja höfuð þitt, og þú skalt merja hæl þess."

Og höggormurinn svaraði; Þetta breytir nú litlu um mína hagi, nema ef vera kynni þetta með moldina. En gott og vel ég get alveg étið dálítið af mold með öllu hinu. En þetta með mig og konuna finnst mér einum of langt gengið. Þú ert með þessum orðum að gera mig að helsta reðurtákni allra tíma. Að það hafi einhvern tíman verið einhver sérstakur vinskapur milli mín og konunnar í kynferðislegum skilningi eins og þú ert að ýja að, er afar vafasamur boðskapur.

En við konuna sagði Guð því að hans mati var þetta allt henni að kenna og honum var orðið persónulega illa við hana: "Mikla mun ég gjöra þjáningu þína, er þú verður barnshafandi. Með þraut skalt þú börn fæða, og þó hafa löngun til manns þíns, en hann skal drottna yfir þér."

Og konan svaraði: Ef við sleppum þessum sadó / masó lituðu álögum þínum þá gefur það augaleið að aukin greind krefst aukinnar höfuðstærðar. Þess vegna verður það erfiðara fyrir okkur konurnar að fæða börnin en ella. Frekar það samt en að fæða af sér skynlausar skepnur. Frekar það en að skynja ekki muninn á góðu og illu. Frekar það en að eiga enga möguleika á að finna út fyrir okkur sjálf hvað er gott og hvað ekki.

Og það kann vel að vera að afleiðingin verði sú að við verðum að fæða börnin dálítið fyrr og að þau verði fyrir bragðið frekar hjálparlaus til að byrja með. Við svörum því með að mynda með okkur samfélög svo við getum verndað ungviðið saman og hjálpað hvort öðru. Ég ætla heldur ekkert að skammast mín fyrir að langa til að sofa hjá karlinum mínum, þótt mér finnist þetta síðasta með yfirráð hans yfir mér, ekki vera sanngjarnt. Þú átt eftir að reka þig á það heldur betur þegar fram líða stundir að þessi kennisetning á eftir að valda miklum vandræðum.

Og við manninn sagði Guð: "Af því að þú hlýddir röddu konu þinnar og ást af því tré, sem ég bannaði þér, er ég sagði: ,Þú mátt ekki eta af því,' þá sé jörðin bölvuð þín vegna. Með erfiði skalt þú þig af henni næra alla þína lífdaga. Þyrna og þistla skal hún bera þér, og þú skalt eta jurtir merkurinnar. Í sveita andlits þíns skalt þú neyta brauðs þíns, þangað til þú hverfur aftur til jarðarinnar, því að af henni ert þú tekinn. Því að mold ert þú og til moldar skalt þú aftur hverfa!"

En maðurinn sat og horfði í gaupnir sér og hugsaði; Það er naumast að hann getur tuðað. Ég tek reyndar alveg undir með honum,  aldrei að hlusta á kvenfólk. Þetta kostar að maður verður að hætta að liggja í leti og gera ekki neitt og gerast annað hvort veiðimaður eða bóndi. Bölvað ólán.  Hvað á allt þetta eiginlega eftir að leiða af sér ...siðmenningu eða hvað!! 

Og maðurinn áttaði sig á því að hann hafði gefið öllu sem á jörðinni var nafn nema konu sinni og hann nefndi hana Evu, því að hún varð móðir allra, sem lifa. Og Drottinn Guð gjörði manninum og konu hans skinnkyrtla og lét þau klæðast þeim því honum fundust mittisskýlurnar eitthvað svo rýrar.

Drottinn Guð sagði: "Sjá, maðurinn er orðinn sem einn af oss, þar sem hann veit skyn góðs og ills. Aðeins að hann rétti nú ekki út hönd sína og taki einnig af lífsins tré og eti, og lifi eilíflega!" Þá fyrst mundi nú kasta tólfunum. Þá mundi líka verða algjör óþarfi fyrir mig að fórna syni mínum þegar þar að kemur.

Og Adam var þess vegna ekki lengi í Paradís því Drottinn Guð lét hann í burt fara úr aldingarðinum Eden til að yrkja jörðina, sem hann var tekinn af. Og hann rak manninn burt og setti kerúbana fyrir austan Edengarð og loga hins sveipanda sverðs til að geyma vegarins að lífsins tré.

Köttur út í mýri, sett´upp á sig stýri, úti er ævintýri.

Hverju trúir Mitt Romney um tilgang hjónabands

Barack Obama styður hjónaband samkynhneigðra. Hann er frjálslyndur og leggur miklu frjálslegri túlkun í merkingu orðsins hjónaband og tilgang þess sem stofnunar, en gert var hér áður fyrr þegar fólk var enn að reyna að fara eftir anda og bókstaf Biblíunnar.

Obama fylgir þannig almennum "nútímalegum" viðhorfum kristinna mana til málsins, frekar en kenningum biblíunnar eins og þær koma þar fyrir. Þeir sem sækjast eftir hjónabandsvígslum eru ekki að sækjast eftir að grundvalla eilífa guðlega stofnun eins og Biblían lýsir hjónabandinu heldur er tilgangur þeirra oft afar persónulegur og því mismunandi. 

Flestir og þar með samkynhneigðir eru fyrst og fremst að sækjast eftir einhverskonar samfélagslegri viðurkenningu á sambandi sínu, sem hefur lítið sem ekkert með boðskap Biblíunnar að gera, jafnvel þótt sóst sé eftir blessun og yfirlagningu prests við athöfnina.

Mitt Mitt Romney, forsetaframbjóðanda Repúblikanaflokksins í USA tilheyrir Kirkju Jesú Krists hinna Síðari daga heilögu, en meðlimir hennar eru í daglegu tali er kallaðir Mormónar.

Innan þeirrar kirkju kveður við allt annan tón þegar kemur að hjónabandinu. Mormónar segjast fara alfarið eftir ströngustu túlkun Biblíunnar og bæta síðan aðeins við. Hér að neðan fer yfirlýsing þeirra um fjölskylduna og búast má við að Mitt Romney, komist hann til valda, muni beita sér fyrir að færa löggjöfina í Bandaríkjunum nær þeim viðhorfum sem þar koma fram, en hún er í dag.

Fjölskyldan: Yfirlýsing til heimsins frá  Æðsta forsætisráðið og ráð postulanna tólf í Kirkju Jesú Krists hinna Síðari daga heilögu.

Við, Æðsta forsætisráðið og ráð postulanna tólf í Kirkju Jesú Krists hinna Síðari daga heilögu, lýsum því hátíðlega yfir að hjónaband milli karls og konu er vígt af Guði og að fjölskyldan er kjarninn í áætlun skaparans um eilíf örlög barna hans. Allar mannlegar verur – karlar og konur – eru skapaðar í mynd Guðs. Hver þeirra er ástkær andasonur eða dóttir himneskra foreldra, og sem slík á sérhvert þeirra sér guðlegt eðli og örlög.

Kynferði er nauðsynlegur eiginleiki einstaklingsins, sem einkennir hann og samræmist tilgangi hans í fortilveru, jarðneskri tilveru og um eilífð. Í fortilverunni þekktu og tilbáðu andasynir og dætur Guðs hann sem eilífan föður og samþykktu áætlun hans, en samkvæmt henni gátu börn hans hlotið efnislíkama og öðlast jarðneska reynslu til að feta í átt að fullkomnun og að lokum gera að veruleika guðleg örlög sín sem erfingjar eilífs lífs. Hin guðlega sæluáætlun gerir fjölskylduböndin varanleg handan grafar. Helgiathafnir og sáttmálar í heilögum musterum gera mönnum mögulegt að komast aftur í návist Guðs og fjölskyldum að sameinast að eilífu.

Fyrsta boðorðið sem Guð gaf Adam og Evu varðaði mögulegt foreldrahlutverk þeirra sem eiginmanns og eiginkonu. Við lýsum því yfir að boðorð Guðs til barna hans um að margfaldast og uppfylla jörðina er enn í gildi. Við lýsum því jafnframt yfir að Guð hefur boðið að hinn helgi sköpunarkraftur skuli aðeins notaður milli karls og konu í löglega vígðu hjónabandi.

Við lýsum því yfir að leiðin til sköpunar jarðlífsins sé guðlega tilnefnd. Við staðfestum helgi lífsins og mikilvægi þess í eilífri áætlun Guðs. Eiginmaður og eiginkona bera þá helgu ábyrgð að elska og annast hvort annað og börn sín. ‘Synir eru gjöf frá Drottni, ávöxtur móðurkviðarins er umbuna (Sálm 127:3). Foreldrar bera þá helgu skyldu að ala börn sín upp í kærleika og réttlæti, að sjá fyrir líkamlegum og andlegum þörfum þeirra, að kenna þeim að elska hvert annað og þjóna hvert öðru, að virða boðorð Guðs og vera löghlýðnir þegnar, hvar sem þau búa.

Eiginmenn og eiginkonur og “ mæður og feður“verða ábyrg frammi fyrir Guði, ef þau bregðast þessum skyldum. Fjölskyldan er vígð af Guði. Hjónaband milli karls og konu er nauðsynlegt eilífri áætlun hans. Börn eiga rétt á því að fæðast innan hjónabandsins, vera alin upp af föður og móður sem heiðra hjónabandseiða sína af fullkominni tryggð. Hamingju í fjölskyldulífi hljótum við fyrst og fremst þegar við byggjum á kenningum Drottins Jesú Krists.

Farsælt hjónaband og fjölskyldulíf byggist og varðveitist á reglum trúar, bænar, iðrunar, fyrirgefningar, virðingar, kærleika, umhyggju, vinnu og heilbrigðrar dægrastyttingar. Samkvæmt guðlegri áætlun eiga feður að sitja í forsæti fjölskyldu sinnar í kærleika og réttlæti og bera þá ábyrgð að sjá henni fyrir nauðsynjum lífsins og vernda hana. Meginábyrgð mæðra er að annast börnin.

Við þessa helgu ábyrgð ber feðrum og mæðrum skylda til að hjálpa hvort öðru sem jafningjar. Sjúkdómar, andlát eða aðrar aðstæður geta gert persónulega aðlögun nauðsynlega. Ættingjar ættu að veita stuðning þegar með þarf. Við vörum við því að þeir sem rjúfa sáttmála skírlífis, sem misþyrma maka eða barni, eða sinna ekki ábyrgð sinni gagnvart fjölskyldunni, munu síðar meir verða að standa ábyrgir gerða sinna frammi fyrir Guði.

Enn fremur viljum við vara við því að sundrung fjölskyldunnar mun leiða yfir einstaklinga, samfélög og þjóðir þær hörmungar sem spámenn fyrr og nú hafa sagt fyrir um. Við biðjum alla ábyrga þegna og opinbera embættismenn alls staðar að efla þá þætti sem ætlaðir eru til að varðveita og styrkja fjölskylduna sem grundvallareiningu þjóðfélagsins.

Yfirlýsingu þessa gaf Gordon B. Hinckley forseti á aðalráðstefnu Líknarfélagsins sem haldin var 23. september 1995 í Salt Lake City, Utah

Gagnrýna Obama fyrir stuðninginn

10 leiðir til að nota dauð fóstur

Halda mætti að þessi framleiðsla Kínverja á barnslíka-dufti í töfluformi sé alveg einstæð villimennska. Því miður er það ekki svo. Eftir að fóstureyðingar urðu algengar og mannfóstur urðu fáanleg í miklu magni hafa mörg vestræn fyrirtæki freistast til að nýta sér þessa aukaafurð nútíma getnaðarvarna.

Einkum eru það fyrirtæki í fegrunarlyfja og snyrtivöru bransanum sem eru að sækjast eftir mennsku collageni, olíum og lífefnum til að blanda í anti-öldrunarsmyrsl sín og áburði. Ýmis lífverndarsamtök fullyrða að í dag sé á markaðnum fjöldi slíks varnigs.

Á áttunda áratugnum kom t.d. upp mál í Bandaríkjunum þar sem gámur fullur af fóstrum fannst í geymsluhúsæði sem tilheyrði fyrirtæki sem framleiddi skinnáburð fyrir hið virta Oil of Olay.

Fyrirtækið gerði sitt besta til að neita því að  mannleg fóstur væru notuð í framleiðslu þeirra. En glöggskyggnar konur fullyrtu að áhrifum fegrunarsmyrsla þeirra hafi hrakaði til muna eftir að þessi kvittur komst á kreik.

Elstu heimildir um iðnað sem byggir á nýtingu mennskra líkama eru líkalega að verða aldar gamlar. Í fyrri heimstyrjöldinni voru þýsk fyrirtæki ásökuð um að gera sápu úr mannslíkömum. Ákveðnar vísbendingar hafa einnig fundist um að Nasistar hafi framleitt sápu úr líkamsfitu fórnarlamba sumra útrýmingarbúðanna.

Á hinn bóginn ber þess að gæta að margir telja ekkert athugavert við að nýta það sem þeir sjá aðeins sem óhjákvæmilega aukaafurð þess sem í dag er álitin aðeins ein af mörgum leiðum til að koma í veg fyrir óæskilegar þunganir.

Nái þau sjónarmið fram að ganga og verða að almenn og viðurkennd siðræn viðmið, erum við ekki langt frá því sem ekki fyrir löngu var álitin framtíðar-fantasía og gerð voru skil t.d. í kvikmyndinni Soylent Green 1973.

Hevr er munurinn á að borða mennska líkami í duftformi eða bera hann framan í síg?

Barnslík þurrkuð og sett í töflur

Fertugsafmæli merkrar stofnunar

Að byggja upp nýja siðmenningu.

Nú um helgina verður þess minnst að 40 ár eru liðin frá því að andlegt þjóðarráð bahá'ía á Íslandi var fyrst kosið. Þjóðarráðið fer með yfirstjórn bahá'í samfélagsins hér á landi. Í því sitja níu meðlimir sem kosnir eru til eins árs í senn á landsþingi bahá'ía. Bahá'í (framber bahæ) trúin á sér langa sögu á Íslandi.

Höfundar hennar, Bahá'u'lláh, var hér fyrst getið á prenti árið 1908, er Þórhallur Bjarnarson, síðar biskup, fór um hann svofelldum orðum í Nýja kirkjublaðinu:

"Fyrir fjörutíu árum reis upp dýrlegur kennimaður og guðsvottur í Persalandi, og hét hann Baha Ullah. Eins og við mátti búast, dó hann píslarvættisdauða andaðist í tyrkneskri prísund 1892. Margir fylgjendur hans hafa látið lífið fyrir trúarskoðanir sínar, en þær breiðast því betur út. Kenningar hans eru að mörgu leyti svipaðar kenningum kristindómsins eins og mannúðlegast og göfugast er með þær farið."

Hólmfríður Árnadóttir, safnvörður í Listasafni Einars Jónssonar, varð fyrst Íslendinga til að taka bahá'í trú 1924 og hún þýddi fyrstu bahá'í bókina á íslensku.

Svæðisráð bahá'ía í Reykjavík var fyrst kosið 1965. Bahá'í hjónavígslur fengu löggildingu og fyrstu bahá'íarnir giftu sig hérlendis 1967.

Árið 1975 fékk bahá'í trúin formlega viðurkenningu dóms- og kirkjumálaráðuneytisins samkvæmt lögum um trúfélög utan þjóðkirkjunnar sem samþykkt voru það ár. Síðar fékkst opinber viðurkenning á bahá'í helgidögum fyrir skólanema. Upp úr 1970 var gert átak í kynningu bahá'í trúarinnar hér á landi og í september 1971 var haldin alþjóðleg bahá'í ráðstefna í Reykjavík, sem sótt var af rúmlega 800 manns frá 36 þjóðlöndum. Þessu kynningarstarfi hefur verið haldið áfram síðan og mikið af kynningarefni gefið út á íslensku.

Starf bahá'ía að skógrækt í landi Skóga í Þorskafirði hefur vakið nokkra athygli. Það hófst með starfi Jochums Eggertssonar sem var einn af brautryðjendum skógræktar hér á landi og meðal fyrstu bahá'íanna. Starfi hans hefur verið haldið áfram á þessum sögufræga stað.

Samkvæmt lögum um landshlutabundin skógræktarverkefni er stefnt að því að a.m.k. 5% láglendis á Íslandi verði þakið skógi árið 2040. Skógræktarverkefnið að Skógum er hluti af þessari heildarmynd og bahá'íar telja mikilvægt að láta ekki sinn hlut eftir liggja með öflugu skógræktarátaki.

Bahá'í samfélagið hefur fest kaup á landi undir tilbeiðsluhús á Kistufelli undir Esjunni. Skrifstofa þjóðarráðsins, bóksala og fundarsalur eru að Öldugötu 2 í Reykjavík. Fjár til allrar bahá'í starfsemi er aflað með frjálsum, leynilegum framlögum og aðeins bahá'íar geta gefið í sjóði trúarinnar.

Bahá'í heimssamfélagið tekur virkan þátt í umræðu um málefni framtíðar á vettvangi Sameinuðu þjóðanna. Fulltrúar íslenska samfélagsins sóttu ráðstefnur SÞ um umhverfi og þróun í Ríó 1992, um félagslega þróun í Kaupmannahöfn 1995 og um málefni kvenna í Peking sama ár.

Samfélagið hefur einnig tekið þátt í umræðu hér á landi í tengslum við ár SÞ og lagði á ári fjölskyldunnar fram yfirlýsingu um mikilvægi fjölskyldunnar í þjóðfélaginu. Gefnar hafa verið út á íslensku bahá'í yfirlýsingar um friðarmál, jafnrétti kynjanna, hagsæld mannkyns og framtíðarþróun SÞ.

Bahá'íar í Íran hafa um langt skeið verið ofsóttir af þarlendum yfirvöldum vegna trúar sinnar. Um 300 þeirra verið líflátnir á undanförnum áratugum og fjöldi verið hrakinn frá heimilum sínum, vísað úr skólum og meinað um atvinnu. Þungir dómar voru nýlega kveðnir upp yfir sjö helstu leiðtogum samfélagsins. Íslensk stjórnvöld hafa ávallt stutt ályktunir á vettvangi SÞ um mannréttindabrot í Íran þar sem bahá'ía er sérstaklega getið. Slíkur alþjóðlegur þrýstingur er ómetanlegur. Bahá'í samfélagið er rótgróið íslensku samfélagi, tekur þátt í þvertrúarstarfi og hefur átt gott samstarf við fjölmörg samtök og einstaklinga sem vinna að því að bæta íslenskt samfélag.

Á undanförnum árum hafa bahaí'ar um allan heim einbeitt sér að framgangi þjálfunarferlis, sem felur í sér gerð námsgagna, fræðslu og þjálfun fólks á öllum aldri. Þjálfunarferlið byggir á námsefni sem samið er með heildarmynd samfélags í huga og myndar þannig samfellu milli aldurshópa, barna, unglinga og fullorðinna. Tilgangurinn er að hafa áhrif til góðs í heiminum, stuðla að friði og farsæld mannlegs samfélags og vinna að menningu þar sem áherslan er fremur á andleg gildi en þau efnislegu.

Þetta felur m.a. í sér að hefja aftur til vegs og virðingar gildi eins og traust, heiðarleika, sannleiksást og aðrar manndyggðir sem virðast hafa fallið milli skips og bryggju á tímum efnishyggju og vantrúar. Unnið er með hugtök sem stuðla að friði, sáttum og raunverulegum framförum eins og jafnrétti, einingu og samráði. Baháí samfélög um allan heim vinna að sama markmiði óháð búsetu og aðstæðum.

Hér eins og annars staðar er þessi starfsemi opin öllum, hvaða trú eða lífskoðanir sem þeir kunna að aðhyllast. Öllum er boðið að taka þátt í þessu starfi hvort heldur um er að ræða bænastundir sem næra andann eða sjálft námsferlið sem miðar að því að byggja upp nýja siðmenningu.

Þessi grein eftir Eðvarð T Jónsson birtist í Morgunblaðinu 25. apríl s.l. og er birt hér með góðfúslegu leyfi höfundar.

Hinir ríku svína meira á í umferðinni

Á dögunum voru birtar í American journal Proceedings of the National Academy of Sciences niðurstöður úr könnun fékagsvísindamanna við Norður Ameríska háskóla sem benda til þess að auðugt fólk, sem gjarnan telur sjálft sig bústólpa samfélagsins,  er líklegra til að vera óheiðarlegra, lygnara og ólöghlýðnara en það sem fátækt er. - 

Hinir ríku svína frekar á aðra í umferðinni og tíma  sjaldnar að kaupa sælgæti handa börnum sínum.

Kristur boðaði að auðveldara væri úlfalda að fara gegnum nálarauga en auðmanni að komast inn í Guðs ríki.

Þessu trúa sjálfsagt flestir fátækir kristnir menn.

En kristnir auðmenn finna sér ætíð eitthvað sér til afsökunar. Þeir benda á að Kristur geti ekki haft rétt fyrr sér með þetta því þar sem fátæktin sé mest séu glæpirnir einnig algengastir eins og  alkunna sé með fátækrahverfi stórborganna. -

Eða til vara, að þeir sjálfir séu undantekningin sem sanni regluna.

Í könnuninni kemur fram að Því meira sem fólk hefur til að moða úr, því líklegra er það til að segja ósatt, stela, brjóta landslög og koma ver fram við börn sín en þeir sem minna hafa milli handanna.

Þetta er svo sem eitthvað sem flestir hafa á tilfinningunni að hljóti að vera satt í stórum dráttum.

Skýringin er sem sett er fram við þessari hegðun ríkra er að þeir hafi almennt jákvæðari viðhorf til græðgi. Græðgi er góð segja þeir.

Það vakti athygli mína við þessa könnun frekar en sjálfar niðurstöður hennar, var aðferðin sem rannsakendur notuðu til að greina á milli ríkra og fátækra.

En það var fyrst og fremst útlit viðkomandi og hvernig bifreið viðkomandi ók, sem réði því hvar í flokki hann lenti. -

Í fljótu bragði virðist þessi aðferð ekki vera sérstaklega nákvæm hvað þá vísindaleg. En í Kaliforníu sem var vettvangur könnunarinnar, ku bílaeignin einmitt gefa ágætlega til kynna fjárhagsstöðu viðkomandi.

Svona eins og þetta var á Íslandi, korter fyrir hrun. 

Allir muna hvernig nýríku plebbarnir með kúlulánin, höguðu sér eftir hrun, þegar enginn mátti berast á án þess að eiga það á hættu að vera úthrópaður bankaræningi og braskari af fokillum atvinnuleysingjum.

Þeir sem enn áttu fyrir því að fylla á tankinn en þjáðust af slæmri samvisku, neyddust  til að leggja jeppunum og skilja glæsikerrurnar eftir heima inn í bílskúr. -

Og fræg er sagan af einum af fóstbróður útrásarvíkinganna sem ekki gat hugsað sér að aka um á "einhverju drasli" og lét nægja að fjarlægja gullröndina af annars kolsvörtum lúxusjeppanum sínum, til að berast minna á.

Niðurstöður nefndrar könnunar gefa nefnilega einnig til kynna að ef hagur hinna fátæku vænkaðist skyndilega, t.d. ef þeir myndu vinna fúlgur fjár í happdrætti, var líklegra að siðferði þeirra versnaði.

Sem sagt, miklir peningar spilla fólki og siðferðisþrek þess minkar eftir því sem ríkidæmið er meira.

Ætli þetta virki öfugt líka. Að fólk sem verður fátækt, eftir að hafa verið ríkt, verði heiðarlegra?

Hver á að lifa og hver að deyja?

Fyrir tæpum 100 árum, þegar Titanic sökk 14. apríl, 1912, var hinum óskráðu lögum um að konur og börn skyldu hafa forgang þegar raðað var í björgunarbátana, fylgt út í hörgul.

Til dæmis voru tveir ítalskir karlmenn sem gerðu tilraun til að komast í bátana áður en börn og konur voru frá borði, skotnir.

Hlutfall kvenna, barna og karlmanna sem komust lífs af úr þessu frægasta sjóslysi sögunnar, ber því vitni að þeirra tíma hugmyndir um riddaramennsku, réði því hver lifði og hver dó. 75% kvenna komst lífs af, 52% barna (miðað við tólf ára aldur) en aðeins 20% karla.  Sumir af þeim karlmönnum sem lifðu voru sakaðir um ragmennsku fyrir það eitt að hafa komist af.

Hörmuleg endalok skemmtiferðaskipsins Costa Concordia hafa vakið nokkrar umræður um hvaða reglur eigi að gilda um forgangsröðun farþega og áhafnar þegar skip sökkva. Reyndar mætti heimsfæra þær vangaveltur upp á fjölda aðstæðna þar sem um líf og limi fólks er að tefla. 

Spurt er m.a.

1. Hvað gerir líf kvenna á öld jafnræðis og jafnréttis, meira virði en líf karla? 

2. Hvað gerir líf einstaklings sem er að hefja líf sitt verðmætara en líf annars í blóma lífs síns?

3. Hver á að ráða því því hver lifir og hver deyr?

Birti upptökur af samskiptum

Fordæmi báðar tegundir gyðingahaturs

Af síðustu færslu minni, sem fjallaði um gyðingahatur á Íslandi spunnust nokkrar umræður. Nokkrar af fyrstu athugasemdunum gáfu til kynna að lesendur höfðu misskilið efni hennar.

Henni var fyrst og fremst ætlað að vera háð um þá skoðun að öll gagnrýni á stjórnvöld í Ísrael skuli túlka sem gyðingahatur og hvernig hversdagslega hluti má túlka sem gyðingaandúð, ef vilji er fyrir hendi. - Þessi misskilningur var svo sem ágætis lexía fyrir mig, um að stóla ekki um of á skopskyn sumra lesenda minna þegar kemur að hitamálum sem þessum.

En svo það sé alveg á tæru, þá lýsi ég mig á móti gyðingahatri, báðum tegundunum. Ég sem sagt fordæmi hatur á gyðingum og einnig hatur gyðinga á öðrum.

Kynþátta og trúarlegir fordómar hafa eitt sterkt einkenni og því er ekki mikill vandi í sjálfu sér að greina þá. Einkennið er að sá sem þjáist af þeim og reynir að halda þeim á lofti í umræðu, fyrirgerir fljótlega öllum vitsmunalegum rökum og byggir málflutning sinn þess í stað á tilfinningum sínum. -

Þetta staðfestir að orsökin fyrir raunverulegum fordómum er ekki  "þekkingarskortur" eða "skilningsleysi" heldur tilfinningaleg innræting, sem getur verið erfitt að yfirstíga. 

Fólk segir oft t.d;  ég er ekki með neina fordóma. Ég dæmi ekkert fyrirfram. Ég veit bara að gyðingar eru ætíð til vandræða, hvar sem þeir eru. -  Eða það segir; allur stuðningur við málstað Palestínu er ekkert annað en gyðingahatur.

Alhæfingar sem þessar standast enga vitsmunalega skoðun, engin rök styðja þær. Aðeins tilfinning viðkomandi fyrir málefninu, fær hann til að staðhæfa svona lagað.

Broskarlarnir í Vantrú

Vantrú sakar stundakennara í HÍ um að segja eitthvað ósatt um Vantrú í tíma. Þeir senda mann á vettvang til að ná í gögn sem þeir telja sanna að kennarinn hafi sagt eitthvað ljótt um þá. Með gögnin í höndunum kæra þeir kennarann.

Kennarinn neitar öllum sökum og segir að vantrúarmenn leggi hann í einelti.

Til að sanna mál sitt hefur hann safnað á annað hundrað af greinum sem skrifaðar eru af Vantrúarfólki þar sem  farið er óvægum orðum um hann.

Auk þess komst hann yfir gögn af lokuðum spjallvef Vantrúar þar sem meðlimir Vantrúar skemmta sér við að rakka hann niður í einkasamræðum.

Vantrúarfólkið neitar að hafa lagt Kennarann í einelti eða sagt eitthvað ljótt um hann. Þeir vilja bara að einhver taki þá alvarlega og ekki sé talað illa um þá upp í  Háskóla.

Auk þess segja vantrúarmenn að gögnin sem kennarinn hafi undir höndum þar sem Vantrúarmeðlimirnir eru að segja eitthvað ljótt um hann,  hafi verið tekin ófrjálsri hendi. 

Þess vegna sé ekkert að marka þau.

Þetta voru orð töluð í trúnaði, einkasamræður á milli Vantrúarmeðlima þar sem þeir gátu sagt hug sinn allan og ekki þurft að slá í og úr eins og þeir gera oftast opinberlega.

Þetta verður fólk að hafa í huga þegar það dæmir Vantrúarfólkið.

Það sem þeir segja í trúnaði sín á milli, er ekki sannleikur, nema bara fyrir þá.

Vantrú svarar fyrir sig

Sturlaðir herramenn

Hermenn eru þjálfaðir til að drepa annað fólk. Það er atvinna þeirra og tilgangur. Bestu hermennirnir eru þeir sem geta drepið að boði yfirmanna sinna, án hiks eða vamms. Góðir hermenn þurfa að vera góðir manndráparar,  hlýðnir og tryggir yfirboðurum sínum.

En svo eiga þeir líka að vera siðprúðir, vammlausir og heilsteyptir einstaklingar, kurteisir og hjálpsamir, áreiðanlegir og snyrtilegir og hafa tileinkað sér allt það sem best má prýða skapgerð ungra manna, auk þess að vera dráparar. 

Þegar að hermenn gera árás á óvini sína vita þeir að almennir borgarar deyja. Í flestum styrjöldum deyja fleiri óbreyttir borgarar en hermenn. - Að drepa óbreytta borgara er því hluti af hernaði og dagsverkum hermanna.

Fall óbreyttra borgara í stríði er kallað "hliðarverkandi skaði" á hermannamáli. Það er gert ráð fyrir því í öllum hernaðaráætlunum. Þegar árásirnar á Hírosíma og Nagasaki voru gerðar, voru t.d. skotmörkin óbreyttir borgarar.

Af og til taka bandarísk stórnvöld sig samt til og rétta yfir hermönnum sínum fyrir að drepa óbreytta borgara. Þeir læsa þá inni í herfangelsum sínum eftir að hafa þjálfað þá til að drepa og sigað þeim fram á vígvellina sem oftar en ekki eru hýbýli hinna almennu borgara.  Fyrir sitt leiti finnst hermönnunum þeir aðeins vera að vinna vinnuna sína. -

Yfirmenn hermála halda að með þessu sanni þeir, að þeir sjálfir og "sakborningarnir"séu enn mennskir  

Í sturluðum hugarheimi sínum ímynda þeir sér að reglur mannlegs samfélags nái til hegðunar þeirra og verk þeirra dæmist eftir einhverjum sammannlegum mælikvörðum. 

Hvílík blekking! Hvílík sturlun! 

Safnaði fingrum af líkum sem sigurtákni