Börnin neydd til að tyggja og gleypa smokka

Þetta er kort af næst stærstu eyju í heimi, á henni eru stærstu ókönnuðu svæðin í heiminum og þar er að finna fjölbreyttustu náttúru sem um getur.

Landið  sker sig úr frá öðrum þjóðlöndum jarðarinnar þar sem menningin verður einsleitari með hverju ári sem líður.

Á Nýju-Gíneu er að finna 1000 tungumál, 12.000 mismunandi menningarsamfélög, afar fjölbreytt landslag og plöntu og dýralíf. Fjallstopparnir eru snævi þaktir allt árið í kring, enda var hlegið af Hollendingnum sem fyrstur sagði frá því árið 1623 að til væru jöklar í hitabeltinu.

Nýlega var sýnd fræðslumynd um Nýju-Gíneu á BBC þar sem sjá mátti ómannfælnar risarottur narta í laufblöð,(komst í heimspressuna)  fossa sem féllu út úr hellum og ár sem runnu inn í þykkan regnskóg sem virtist ósnertur af manna höndum með öllu. Það var auðvelt að ímynda sér að þarna væri í það minnsta kosti eitt land á jarðríki sem mennirnir hefðu ekki eyðilagt með græðgi sinni, mengað árnar með kvikasilfri og spillt dýralífinu.

En sannleikurinn er að það er sótt að Nýju-Gíneu og íbúunum sem nú telja 7.1 millj. úr öllum áttum. Hitnun jarðar veldur því að jöklarnir eru að bráðna, skógarhögg gengur nær skógunum en nokkru sinni fyrr og andi nýlenduþjóðanna svífur yfir vötnunum.

Landið skiptist í tvö ríki. Vestur Papúa er vestri hluti eyjarinnar sem áður var nýlenda Hollendinga, en þar ræður Indónesía.

Eystri hluti hennar Papúa í Nýju Gíneu fékk sjálfstæði frá Ástralíu  (og Bretlandi) 1975 þótt drottningin sé þar enn þjóðhöfðinginn. 

Eins og segir í fréttinni hér að neðan herja farsóttir á innfædda um þessar mundir, sérstaklega í Papúa á Nýju Gíneu. En það hafa aðrar plágur, öllu alvarlegri, herjað á þá íbúa Papúa sem minnst mega sín, þ.e. börnin. Því miður hefur farið lítið fyrir þeim í fréttum fjölmiðla heimsins.

Mannréttindavakt SÞ hefur nýlega látið semja sérstaka skýrslu um þessa plágu sem grafið hefur um sig einkum á meðal lögreglu landsins. Í henni er fullyrt að Lögreglan í Nýju Gíneu stundi að fangelsa börn, berja þau, nauðga þeim og pynda þau.

Mannréttindavaktin hefur farið þess á leit við stjórnvöld að þau grípi þegar til aðgerða til að stöðva miskunnarlaust ofbeldi gegn börnum í vörslu lögreglunnar.

Í skýrslunni er að finna heimildir um börn bæði stúlkur og drengi, sem hafa verið skotin, sparkað í, og barin með; byssuskeftum. járnrörum, trékylfum, hnefum og gúmíslöngubútum. Sum þeirra voru neydd til að tyggja og gleypa smokka.

Vitni lýsa í skýrslunni nauðgunum á börnum á lögreglustöðum, í bifreiðum, svefnskálum og annarsstaðar. Þau eru einnig fangelsuð til langs tíma og neitað um læknishjálp eða aðstoð.

Mannréttindavaktin hefur einnig skorað á stjórnvöld Ástalíu sem veita allmiklu fé í þróunarhjálp til landsins, að beita sér fyrir að stjórnvöld í Nýju-Gíneu  taki á þessum óhugnanlegu málum.

Neyðarástand á Papúa Nýju-Gíneu vegna farsótta

Japanir taka af lífi gamalmenni á áttræðis aldri.

Eftir að hafa borðað morgunmat á jóladag árið 2006 var þremur öldruðum japönskum föngum og miðaldra fyrrum leigubílstjóra tilkynnt að þeir yrðu hengdir eftir klukkustund. Þeim var skipað að hreinsa klefa sína, biðja bænir sínar og skrifa erfðaskrár sínar. 

Einn þeirra, Fujinami Yoshio, 75 ára fangi á dauðdeildinni skrifaði á snepil sem hann sendi til stuðningsfólks síns, áður en honum var ekið að gálganum í hjólastól; "Ég get ekki gengið sjálfur, ég er veikur, samt getið þið fengið ykkur til að drepa slíkan mann. Ég ætti að vera sá síðasti."  

Japanir hafa löngum haft orð á sér fyrir að vera ólinir við sakamenn. Í Japan enda 99% af málum sem koma fyrir dóm með sakfellingu hins ákærða. Þá er einnig til þess tekið að stærsti hluti ákærðra játar á sig glæpinn. 

Í Japan er dauðarefsing enn við lýði og nýtur mikils fylgis meðal almennings en 102 fangar bíða nú aftöku á dauðadeildum ríkisins. Margir þeirra eru háaldraðir og hafa verið geymdir í einangrun í tugi ára.

Aðstaða þeirra er svo skelfileg að Amnesty International  (AI) hefur nýlega sent frá sér greinagerð þar sem fullyrt er að margir þeirra séu þegar orðnir geðveikir af vistinni. AI fer fram á að öllum aftökum í landinu verði frestað og gengið verði úr skugga um geðheilsu fanganna þar sem alþjóðleg lög kveða á um að ekki megi taka af lífi geðveika einstaklinga. Þá geri japönsk lög ráð fyrir hinu sama.

Talsmaður IA telur að meðferð fanganna á dauðdeildunum einkennist af "þögn,einangrun og algeru tilvistarleysi".

Fangar eru látnir vita af aftöku sinni með mjög skömmum fyrirvara. Þeir fá aðeins að hreyfa sig þrisvar í viku en verða þess á milli að sitja kyrrir í klefum sínum. Samskipti við aðra fanga eru engin. Af þessum sökum þjást þeir af geðsjúkdómum og ímyndunum.

Frá 1. janúar 2006 til 1. Janúar  2009 hafa 32 fangar verið teknir af lífi Japan. 17 þeirra voru eldri en 60 ára. Fimm voru á áttræðisaldri.

He he he..Kongó

Það er fróðlegt að bera saman viðbrögð fólks og fjölmiðla við þessari frétt af norsku málaliðunum í Kongó og fréttinni þegar að Lockerbie tilræðismanninum var sleppt. Þær virðast í fljótu bragði vera alls óskildar en eru samt tengdar á ákveðin hátt.

Í Kongó var verið að dæma tvo málaliða til dauða fyrir morð og njósnir. Af því landið heitir Kongó þar sem siðgæðið er ekki upp á marga fiska, er þetta allt sagt einhver sýndarmennska og lítt dulbúnar tilraunir til að kúga fé út úr norsku ríkistjórninni. Einhver lögmaður var svo vitlaus að setja allt of háa upphæð í lausnargjaldskröfuna, eða sem nam tekjum Norðmanna af olíuauðlindum sínum og varð aðhlátursefni fyrir bragðið.

Hins vegar þótti það ekkert fyndið þegar ljóst varð að líbýska leyniþjónustumanninum sem grandaði farþegum þotunnar fyrir ofan Lockerbie í Skotlandi, var skilað heim í staðinn fyrir réttindi BP til að vinna gas og olíu í Líbýu.

Eins og við vitum, hafa Bretar sett heimsstaðalinn í hvað er spilling og hvað ekki. Þar á bæ þykir ekki mikið að fórna réttlæti ættingja og aðstandenda fórnarlamba Lockerbie morðanna, fyrir aðgang að olíu. Líbýa var tilbúin að greiða umtalvert lausnargjald fyrir sinn mann og Bretar tilbúnir að horfa fram hjá rétti sinna þegna.

Er nokkur furða að Kongóbúar hugsi sem svo; svona gerast kaupin á eyrinni.

 

 

Norðmenn dæmdir til dauða í Kongó

Kona til að kúga konur

Hversu margar harðlínu kvensur getur Mahmoud Ahmadinejad, forseti Írans, sem er slóttugur pólitíkus, fundið til að gegna embætti menntamálaráðherra? Sú sem hann útnefndi áður var hafnað af þinginu en  hann er greinilega staðráðin í að fá konu til að halda uppi stefnu misréttis og kúgunar gegn konum í Íran.

Írönsk stjórnvöld hafa  lengi verið gagnrýnd fyrir að vera skeytingarlaus um réttindi kvenna. Það er ekki langt síðan að þau létu hengja konur fyrir það eitt að kenna börnum sínum að lesa, þegar þeim hafði verið neitað um að ganga í skóla rétttrúaðra múslíma. - Nú ætlar Ahmadinejadn en að freista þess að slá vopnin úr höndum gagnrýnenda sinna og fá konu þ.e.  Fatemeh Alia til að stjórna kúgun kvenna í Íran.

Ahmadinejad útnefnir aðra konu

Auglýst eftir "Nýja Íslandi"

Núverandi stjórnvöldum er tíðrætt um að þeirra helsta verkefni sé að "moka flórinn" eftir langvarandi óstjórn fyrri ríkisstjórna og "slökkva eldanna" sem ógna þjóðarskútunni og kveiktir voru af hálfri þjóðinni, miðað við öll krosstengslin sem eru að koma upp úr kafinu.

Að bjarga því sem bjargað verður er auðvitað göfugt verkefni og þarft. Fram að þessu hefur verið nóg að gera við að fá það samþykkt að flórinn og eldarnir verði yfirleitt meðhöndlaðir á einhvern hátt. Orkan og tíminn sem farið hafa í þetta verk fram að þessu hafa ekki skilið eftir mikið til að sinna öðrum og ekki síður brýnni málum. Það sem um ræðir er stefnumótun fyrir nýja þjóðarsátt og viðreisnarsýnar fyrir þjóðina.

Því miður sér ekki enn fyrir endann á björgunarstarfinu og ef fer sem horfir, munu stjórnmálflokkarnir halda áfram að nálgast lausnirnar sem ákveðið verður að beita, út frá sínum þröngu flokkspólitísku  hagsmunum.

Áður en gengið var til kosninga fyrr á árinu, voru margir vongóðir um að mikilla endurbóta í þjóðfélaginu væri að vænta. Þannig töluðu stjórnmálamenn þá og almenningur talaði um "Nýja Ísland" og nýja sýn sem sameina mundi þjóðina í að endurreisa efnahagslíf hennar á réttlátari grunni. Þessi sýn, hafi hún nokkru sinni verið til í huga stjórnmálamanna, hefur horfið í þoku flokkspólitískra þræta og sundurlyndi.

Agnar Kristján Þorsteinsson (AK-72) skrifaði fyrir skemmstu afar góða grein sem hann nefnir "Hugleiðingar Ísþræls".

Í niðurlagi greinarinnar setur höfundar fram kröfur sem bergmála vel þær hugmyndirnar um betra og réttlátara samfélag sem svo mikið var haldið á lofti fyrir kosningar og kominn er tími til að minna kröftuglega á aftur því þær virðast hafa gleymst fljótlega eftir að stjórnmálaflokkunum var aftur gefið umboð til að stökkva niður í kunnuglegar skotgrafir sínar í meðhöndlun allra mála. Kröfur Agnars eru m.a. sem hér segir; 

Ég krefst þess og tel það algjört skilyrði, að hér verði myndað nýr samfélagssáttmáli eða hið „Nýja Ísland“ og það verði ekki andvana fætt eða kæft í þinghúsinu eftir að róast í samfélaginu. Það skal verða stjórnlagaþing, það skal verða ný stjórnarskrá skrifuð af almenningi og fyrir þjóðina alla.

Ég krefst þess að þingmenn, ráðherrar og stjórnsýslan öll verði látin gangast undir strangar siðareglur sem hafi hagsmuni almennings að leiðarljósi og að Alþingi verði ekki lengur skúffufyrirtæki valdaætta, viðskiptablokka, auðmanna eða Viðskiptaráðs heldur Alþingi verði fyrir alla borgara landsins.

Ég krefst þess að það verði tryggt með lögum að siðferði verði látið ríkja í viðskiptum og þrengt verði að því frelsi sem orsakaði hrunið, frelsinu til að mega vera siðblindur og iðka slíkt í viðskiptum og hörð viðurlög verði sett við brotum þar.

Og að lokum krefst ég þess, að hér rísi upp réttlátt samfélag,  gott samfélag sem ég get og vil búa í, samfélag þar sem maður getur horft framan í spegilinn og sagt:“Ég þraukaði, ég barðist og ég uppskar samfélag vonar, virðingar og sáttar öllum til handa.“ Ef það gengur eftir og þetta haft að leiðarljósi, þá er ég tilbúinn til þess að þrauka þorrann. Ef ekki þá er bara eitt sem hægt er að segja:

„Guð blessi Ísland, ég er farinn!“

Löglegt að svelta konuna ef hún neitar bóndanum um kynlíf

Því er stundum haldið fram að innrásin í Afganistan hafi m.a. verið til þess að frelsa konur þar í landi undan ánauð og skelfilegu óréttlæti sem viðgekkst undir stjórn Talibana. Sé eitthvað til í því hefur innrásin að þessu leiti litlu breytt. 

Löggjöf sem heimilar giftum karlmönnum að svelta konur sínar ef þær neita að eiga við þá mök, hefur verið birt í lögbirtingablaði landsins og öðlast þannig gildi.

BBC fréttasíðan skýrir frá þessu í kvöld og þar kemur fram að þegar lögin voru kynnt fyrr á árinu hafi forseti landsins neyðst til að draga þau til baka vegna mótmæla. En nú hefur lagfrumvarpið  lítið breytt, verið hljóðlega gert að lögum.  

Herra Karzai, forseti landsins, er sakaður um að selt málstað kvenna landsins fyrir stuðning Shia múslíma í komandi forsetakosningum.

Lögin eru sérstaklega ætluð fjölskyldum Shia minnihlutans í landinu.

Kynferðislegar kröfur

Í upphaflega frumvarpinu var gert ráð fyrir að Shia konur væru skyldaðar til að hafa mök við menn sína minnst fjórum sinnum í viku og þannig var nauðgun þeirra gerð lögleg þar sem vilji þeirra til samræðis þurfti ekki að vera til staðar.

Fyrri útgáfa frumvarpsins olli kröfugöngum í Afganistan og  mótmælum víða um heim.

Þessi útfærsla á lögunum var fordæmd af leiðtogum vesturlanda þar sem hún þótti afturför til þeirra tíma er Talibanar réðu landinu.  

Nú er lítið breytt útgáfa af sama frumvarpi orðin að lögum með samþykki  Karzai forseta.

Forsetkosningar verða haldnar í landinu á fimmtudag og mannréttindahópar segja að tímasetning laganna sé ekki tilviljun.

Frumvarpið leifir eiginmanni að svelta konu sína ef hún neitar honum um samræði, konan verður að fá leifi bónda síns til að sækja vinnu utan heimils síns og feður og afar barna hafa einir umráðarétt yfir þeim.

Stjórnkerfið sjálft er ónýtt

Á meðan vonast er til að þjóðin venjist ýldufnyknum sem leggur frá skilanefndum bankanna sem eru í óða önn að skipta milli vina sinna og kunningja því sem eftir er af hræjunum og tryggja að sama fólkið og slátraði kúnni fái í það minnsta greitt fyrir að farga hræinu, undirstrikar ríkistjórnin það í með skipunum sínum í nefndir, að hún er skilgetið afkvæmi úrkynjaðra stjórnarhátta og súr ávöxtur pólitísks sifjaspells.

Þingflokkarnir skipa enn og aftur í nefndirnar, afdankaða og hæfleikalausa stórnmálamenn og konur sem þeir vilja sjá fyrir bitlingum. Engum í plokkspólitík dettur í hug að ráða í stjórn seðlabankans fólk sem hefur vit á fjármálum, frekar en fólk í Þingvallanefnd sem hefur áhuga, jafnvel þekkingu,  á menningu og náttúru landsins.

Og það sem er verst er að allir sjá hversu ótrúlega spillt þessi flokkspólitíska hugsun er, líta jafnvel undan af blygðun,  þegar óforskammaðir flokksforingjar hygla sér og sínum á kostnað þjóðarinnar sem berst í bökkum við að borga óráðsíuna eftir þá og þessa vini þeirra.

Jú, bloggarar og fréttastofur eru fullir vanþóknunar, en neita samt að fordæma sjálft meinið sem er fullt af grút og viðurkenna að núverandi stjórnkerfi þar sem stjórnmálaflokkar fara með völdin er ónýtt og óbætanlegt.

Þeir sem vilja ekki að þetta haldi áfram, verða að rjúfa sig frá flokks-pólitíkinni og leita annarra leiða.  Stjórnarskipti hafa engin áhrif á grunneðli stjórnmála í dag. Að því leiti er sami rassinn undir þeim öllum.

Eina leiðin er að leggja niður flokkskerfið með öllu sem því tilheyrir. Þangað til að tekið verður upp óflokksbundið persónukjör munu krossvenslaðir flokksgosar halda áfram að sjúga merginn úr beinum þjóðarinnar og koma henni á kaldann klaka líkt og raunin er á í dag.

Hið kristna siðferði og tvískinnungurinn í sambandi við samkynhneigð

 Og leggist maður með karlmanni sem kona væri, þá fremja þeir báðir viðurstyggð. Þeir skulu líflátnir verða, blóðsök hvílir á þeim. Þriðja Mósebók 20.13. 

Eigi skalt þú leggjast með karlmanni sem kona væri. Það er viðurstyggð. Þriðja Mósebók 18.22.

Þetta er vitaskuld tilvitnanir sem teknar eru úr Biblíunni, nánar tiltekið gamla testamentinu, sem er trúarbók Gyðinga og einnig kristinna manna.

Því hefur stundum verið haldið fram að siðferði Íslendinga sé "kristið", þ.e. mótað af kristnum gildum.

Hvað samkynhneigð varðar, verður vart séð að svo sé. Nýja testamentið bergmálar Gamla testamentið í þessu eins og svo mörgu öðru þótt ekki sé gerð þar bein krafa um að samkynhneigðir verði líflátnir.

Villist ekki! Hvorki munu saurlífismenn né skurðgoðadýrkendur, hórkarlar né kynvillingar, 10 þjófar né ásælnir, drykkjumenn, lastmálir né ræningjar Guðs ríki erfa. FYRRA  BRÉF  PÁLS  TIL  KORINTUMANNA 6.9-11

 Þess vegna hefur Guð ofurselt þá fýsnum hjartna þeirra til saurlifnaðar, til þess að þeir svívirtu líkami sína hver með öðrum. 25 Þeir hafa skipt á sannleika Guðs og lyginni og göfgað og dýrkað hið skapaða í stað skaparans, hans sem er blessaður að eilífu. Amen.

26 Þess vegna hefur Guð ofurselt þá svívirðilegum girndum. Bæði hafa konur breytt eðlilegum mökum í óeðlileg, 27 og eins hafa líka karlar hætt eðlilegum mökum við konur og brunnið í losta hver til annars, karlmenn frömdu skömm með karlmönnum og tóku út á sjálfum sér makleg málagjöld villu sinnar.Rómverjabréfið 1.24-28.

Ég hef stundum undrað mig á því hvernig prestar og kennimenn kirkjunnar geta hugsað sér að veita samkynhneigðum blessun sína sérstaklega þegar höfð eru í huga þessi eindregna fordæming trúarritanna á slíkum lifnaðarháttum. Allt sem Kristur hefur að segja um miskunnsemi og fordómaleysi, rýrir ekki gildi eða dregur úr alverleika þessara skýlausu ummæla sem ég vitna í bæði út Gamla og Nýja testamentinu. -

En ég spyr mig ekki síður að því hversvegna samkynhneigðir sækjast eftir blessun fulltrúa trúarbragða sem ótvírætt fordæmir þessa tegund lífernis.

Hver er tilgangur XO í dag?

Þingfólk XO verður að fara að gera það upp við sig hvað það ætlar að vera. Í dag er það hvorki fugl né fiskur þrátt fyrir djörf loforð um annað á sínum tíma.  Það var kosið á þing vegna vegna mikillar óánægju með gamla fokkkerfið (flokkskerfið) og eljumikils starfs fólks sem sameinaðist í Borgarhreyfingunni.

Þeir sem buðu sig fram á hennar vegum voru hvattir til að halda sínum eigin skoðunum enda var framboðinu stefnt gegn hefðbundnu flokksræði og klafa-pólitík. Hver og einn þingfulltrúi átti að fá að kjósa eins og samviska hans segði honum og reyndar er gert ráð fyrir í stjórnarskránni, en flestir virða að vettugi. 

Þessi tilraun hefur gengið dálítið brösuglega svo ekki sé meira sagt. Samt ætla ég að segja meira;

Fyrstu mistökin áttu sér stað þegar að þingfólkið myndaði með sér þingflokk sem síðan átti að starfa eftir reglum þingflokka. Þau fengu sér kennitölu og gátu þar með þegið opinbera styrki til þingflokksins. Betra hefði verið að láta þingflokkinn lönd og leið og þau hefðu hvert og eitt starfað og kosið í samræmi við sannfæringu sína.

Næst rottuðu þrjú þeirra sig saman og splundruðu þingflokknum með því að reyna selja atkvæði sín í pólitískum hrossakaupum. Þessi Þrjú vildu reyna sig í pólitískri refskák og töpuðu. Þau viðurkenndu vissulega að þau hefðu gert mistök, en reyndu samt að réttlæta sig með þessu gamla góða; betra smá vont núna en voðalega vont seinna.

Samhliða þessari óheillaþróun myndaðist smá saman gjá milli þingfólksins og "hreyfingarinnar" sem þrátt fyrir allt talið um að hnekkja flokksræðinu, var farin að líta svo á að hún ætti að  hafa eitthvað um það segja hvernig þingfólkið varði atkvæðum sínum inn á þingi. - En formleysið og markmiðið, að fúnkera ekki eins og stjórnmálaflokkur en vilja samt hafa áhrif, þvældist fyrir.

Loks var kallaður fundur í hreyfingunni þar sem átti að ræða hversvegna Birgitta sem var tilbúin til að selja atkvæði sitt í ESB málinu ef  Icesave samningurinn yrði felldur, sagðist nú vera tilbúin til að samþykkja samningin með smávægilegum breytingum.

Svo átti kannski líka að ræða hvers vegna enginn talaði við Þráinn og hversvegna skáldið talaði bara við fjölmiðla en ekki aðra af þingfólki listans. 

Ef tími væri til átti svo að minnast á hvers vegna þingfólkið talaði ekki við meðlimi hreyfingarinnar sem lagt hafði svona mikið á sig til að koma þeim á þing.

Því er skemmst frá því að segja að enginn af þingfólkinu mætti á fundinn og fáir úr hreyfingunni.

Nú er spurning hvort ekki sé orðið einsýnt með að þessi tilraun til nýrra starfshátta á alþingi og þeirra sem standa að framboðum til þess, hefur misheppnast.

Eitt af fáum skýrum stefnumálum hreyfingarinnar var að hún mundi leggja sig niður eftir að tilgangi hennar væri lokið. Er ekki kominn tími til að efna það loforð eða hver er tilgangur hreyfingarinnar og þingfólks hennar í dag?

Að taka Heiðu

Í gær mælti ég mér mót við blogg-vinkonu mína Heiðu Heiðars. Við ætluðum að hittast á Austurvelli þar sem hún sagðist vera að taka þátt í mótmæla-aðgerðum. Þegar ég mætti á Austurvöll var Heiðu hvergi að finna. Mér var sagt að hún hefði verið handtekin fyrir að sitja á götunni fyrir framan alþingishúsið. Þar sem ég hef aðeins fylgst með mótmælunum úr fjarlægð þessa mánuði sem þær hafa staðið yfir, rak mig í rogastans.

Mér virtist nefnilega úr fjarlægðinni sem stefna lögregluyfirvalda væri fyrst og fremst að forða því að að mótmælendur yllu eignaspjöllum og meiðingum, en að öðru leiti ættu þeir að halda sig til hlés og leyfa friðsamleg mótmæli. En nú spyr ég mig hvort  það geti verið að það sem virtust vera mild og yfirveguð vinnubrögð lögreglunnar fram að þessu, hafi aðeins verið taktískar aðgerðir sem beitt var vegna þess að þeir áttu við ofurefli að etja.

En um leið og "andstæðingurinn" var orðin viðráðanlegur, er  lögreglusamþykktum borgarinnar beitt af fullri hörku. Hver önnur getur ástæðan verið að litlum hópi pottaglamursfólks á Austurvelli, sem ekkert gerðu af sér sem ekki hefur verið gert hundrað sinnum áður á sama stað, er smalað upp í lögreglubíl og það sektað um 10.000 krónur eða gert ella að sitja 2 daga í fangelsi.

Heiða veitti enga mótspyrnu þegar hún var handtekin en tók það skýrt fram að þegar hún neitaði að færa sig af götunni, væri um að ræða borgaraleg óhlýðni til að mótmæla óréttlæti í samfélaginu. -  Hún var tekin á lögreglustöðina og stungið inn í klefa þar sem hún mátti dúsa í tvo tíma, eftir að belti og skór höfðu verið fjarlægð.

Fram að þessu hefur hafa yfirvöld ekki handtekið Heiðu enda þótt hún hafi verið í fararbroddi mótmælanna frá upphafi. Hún hefur marg-oft gert það sama og hún gerði í gær og var handtekin fyrir. Hversvegna lét lögreglan til skarar skríða gegn henni núna? Vegna þess að hún sá að mótmælendur voru fámennir og að stærstum hluta úr nánustu fjölskyldu Heiðu. - Hugmyndin hefur sem sagt verið að nota tækifærið og kenna henni lexíu. Lexían sem heitir; Við höfum valdið og þótt það sýnist svo að við séum samvinnuþýðir, þá er það bara takttík. Við munum láta til skarar skríða gegn hvers konar borgaralegri óhlýðni um leið og hópurinn þynnist.