Dr. Phill segir augljóst hverjir vinni leikinn á eftir.

Nú, rúmlega  klukkustund fyrir úrslitaleikinn út í Bejiing voru mér að berast skilaboð frá Dr. Phill sem er staddur út í Níse í Frakklandi ásamt sinni konu. Hann segir í skilaboðunum að hann viti að ég ætli að fylgjast með útsendingunni á netinu og að hann sé vaknaður til að gera það sama. Í fyrsta sinn á ævinni ætlar hann að fylgjast með handboltaleik. Hann segist hafa legið yfir tölfræðinni í handboltanum á þessum leikum og það sé augljóst eftir henni hverjir vinni leikinn og fáni þess lands sé blár, hvítur og rauður.  

Franska handboltaliðið kallar sig nú les Experts.

Franska liðið, mótherjar Íslendinga í úrslitum um Ólympíumeistaratitilinn í Handknattleik 2008, kalla lið sitt Les Experts (Sérfræðingana) sem er heitið á Bandarísku sakamálaþáttunum CSI í Frakklandi. Spurningin er hvort þeir eru nægilega miklir sérfræðingar til að leggja "strákana" frá Íslandi af velli. Fimm leikmanna þeirra leika með liðum í Þýskalandi og tveir með spænskum liðum og restin með frönskum.

Leikmenn þeirra eru;

• 1 Yohan Ploquin (Toulouse Union Handball),  France) (goalkeeper)
• 12 Daouda Karaboué (Montpellier HB,  France) (goalkeeper)
• 16 Thierry Omeyer (THW Kiel,  Germany) (goalkeeper)
• 2 Jérôme Fernandez (Barcelona,  Spain)
• 3 Didier Dinart (BM Ciudad Real,  Spain)
• 4 Cédric Burdet (Montpellier HB,  France)
• 5 Guillaume Gille (HSV Hamburg   Germany)
• 6 Bertrand Gille (HSV Hambourg,  Germany)
• 8 Daniel Narcisse (Chambéry Savoie Handball   France)
• 11 Olivier Girault (Paris Handball   France)
• 13 Nikola Karabatić (THW Kiel   Germany)
• 14 Christophe Kempe (Toulouse Union Handball,  France)
• 18 Joël Abati (Montpellier HB   France)
• 19 Luc Abalo (US Ivry,  France)
• 20 Cédric Sorhaindo (Paris Handball,  France)
• 21 Michaël Guigou (Montpellier HB   France)
• 22 Geoffroy Krantz (VfL Gummersbach,  Germany)
• 23 Bertrand Roine (Chambéry Savoie Handball,  France)
• 24 Sébastien Ostertag (Tremblay-en-France Handball,  France)
• 26 Cédric Paty (Chambéry Savoie Handball,  France)
• 30 Fabrice Guilbert (US d'Ivry Handball   France)

Auðvitað eru Frakkar stórveldi í handbolta þótt þeir hafi átt skrautlegan feril frá því að liðið fór að láta kveða að sér fyrir alvöru á alþjóðavettvangi upp úr 1990.

Þeir fengu sín einu Ólympíuverðlaun árið 1992 og urðu þá þekktir undir nafninu les Bronzés eftir að hafa lent í þriðja sæti. Íþróttin er afar vinsæl í Frakklandi og landsliðið hefur æ síðan verið með þeim bestu í heiminum.

Árið eftir að þeir unnu Ólympíubronsið eða 1993,  töpuðu þeir úrslitaleiknum á heimsmeistaramótinu gegn Rússum. Á næsta heimsmeistaramóti, sællar minningar, sem haldið var á Íslandi 1995 komust þeir líka í úrslitin gegn Króatíu og unnu í það skiptið og urðu heimsmeistarar. Það var í fyrsta sinn sem Frakkar eignuðust heimsmeistara í hóp-íþrótt. Það lið var þekkt undir nafninu les Barjots vegna þess að allir leikmenn liðsins voru með klikkaðar hárgreiðslur en barjot er slanguryrði á frönsku yfir klikkun.

Á Ólympíuleikunum 1996 hafnaði franska landsliðið í fjórða sæti og urðu það töluverð vonbrigði því þeir töpuðu leiknum um þriðja sætið gegn Spáni, liði sem þeir höfðu burstað í undanriðlunum.

Ári síðar 1997 lentu þeir í þriðja sæti á heimsmeistaramótinu en fengu enga verðlaunapeninga 1999 eða á Ólympíuleikunum 2000.

Liðið var að bíða þar til á heimsmeistaramótinu 2001 til að vinna til alþjóðlegra verðlauna aftur og það gerðu þeir eftir að hafa unnið leiki sína gegn Þýskalandi og Svíþjóð svo naumlega eftir að hafa verið undir mest allan leiktímann, að þér voru kallaðir les Costauds (hinir sterku eða seigu) en þeir stóðu  uppi sem  heimsmeistarar það árið.

2003 urðu þeir þriðju á heimsmeistaramótinu og komu heim verðlaunalausir frá Ólympíuleikunum í Sydney 2004.

2005 lentu þeir aftur í þriðja sæti heimsmeistarakeppninnar og 2006 urðu þeir í fyrsta sinn Evrópumeistarar. Þeir tóku þá Spán þáverandi heimsmeistara í  bakaríið og eftir það nefndu þeir sig les Euros.

Fyrr á þessu ári lentu þeir í þriðja sæti á Evrópumótinu en voru ósigraðir þar til þeir töpuðu fyrir Króatíu í undanúrslitum.

 

Dr. Phill sendir hamingjuóskir

Dr. Phill hefur reynst sannspár um íslenska handboltaliðið og segir það hafa haft slíka yfirburði yfir Spánverjum að þeir hljóti að að vinna gullið.

 

Ég get ekki lengur efast um spámannsleika hans og undirbý mig núna undir að fagna fyrsta Ólympíugulli Íslendinga.

Dr. Phill verður vitanlega í heiðurssessi, enda vel að því kominn eftir að hafa verið svona sannspár um leik Íslands og Spánverja.

Enn sem fyrr eru ástæður hans fyrir velgengninni, "af því bara". 

Pete Doherty hefur E-andi áhrif á útisamkomugesti

Það á ekki af þessum strák að ganga. Síðastliðin laugardag átti hann að spila á útihátíð í Salsburg í Austurríki,  en missti af flugvélinni svo aðrir liðmenn hljómsveitarinnar hans Babyshambles, þurftu að afsaka fjarveru hans fyrir þúsundum óánægðra gesta.

Hljómsveitin og Pete áttu því næst að leika á útihátíðinni Moonfest í Westbury 29-31 Ágúst en nú hafa yfirvöld þar um slóðir sett bann á samkomuna á þeirri forsendu að Pete og bandið hans hafi svo "E-andi" áhrif á gestina. "Þeir gefa fyrst allt í botn,  róa svo liðið niður og mynda einskonar hringiðu effect. " segir lögreglumaðurinn sem var sérstaklega fenginn til að taka saman skýrslu um áhrif Petes á útihátíðargesti. Babyshambles og Pete hafa verið að spila á útihátíðum í allt sumar og þetta er í fyrsta sinn sem yfirvöld setja sig beint gegn því að hljómsveitin komi fram.

Eftir að lögreglu-úttektinni á Babyshambles g-áhrifunum var lekið í fjölmiðla hefur lögreglan borið því við að þeir sem geri út hátíðina hafi ekki ráðið nægilega marga til gæslu, en gert var ráð fyrir að um 5000 mans sæktu hátíðina.  "Málið er akki atriðið sjálft, heldur liðið sem fylgir honum. Wiltshire lögreglan er ekki á móti Pete Doherty eða Babyshambles en aðbúnaður á staðnum er algjörlega ófullnægjandi" er haft eftir yfirlögregluþjóni sýslunnar.

Rokkhátíðir og fjölmennar útisamkomur hafa tíðkast hér í Bretlandi frá 1967 og allir vita að þar fara saman mikil eiturlyfjaneysla og rokktónlist. - Það er gengið að því sem gefnu - Þess vegna minna þessi viðbrögð yfirvalda nokkuð á viðbrögð fullorðins fólks seint á sjötta áratugnum, þegar fyrst var farið að leika rokk í útvarpi. Tónlist djöfulsins var það kallað. -

Við vinnum í Bejiing samkvæmt Dr. Phill

Veistu að Íslendingar eru komnir í fjögra liða úrslitin á Ólympíuleikunum spurði skurðlæknirinn Phill mig á pubbanum í gærkveldi. Þeir voru að vinna Pólverja, bætti hann við. Hvernig vissir þú það, spurði ég undrandi. Handbolti er ekki íþrótt sem nokkur Breti kann skil á hvað þá sýnir hinn minnsta áhuga á.

 Ég sá það á textavarpinu, svaraði Phill, heldurðu að þeir vinni ekki til gulls?

Íslendingar hafa aldrei fyrr unnið gull á Ólympíuleikum, en þeir hafa verið í þessari stöðu áður, spilað um úrslitaleikinn, tapað, spilað um bronsið og tapað.

Hva, hafið þið aldrei unnið til gullverðlauna....í neinu, spurði Kim (kona Phills)

Nei ekki á Ólympíuleikum, svaraði ég. Aldrei gull, bara tvö brons og eitt silfur, silfur fyrir þrístökk karla, og brons fyrir stangarstökk kvenna og  Júdó.

Hvað eru íslendingar aftur margir, hélt Kim áfram.

300.000, svaraði ég.

Þögn.

Ég held að þið vinnið núna, sagði Phill hróðugur.

Hvers vegna, spurði ég undrandi á þessum löngu umræðum um handbolta.

Bara, svaraði hann og byrjaði svo að segja okkur frá hvernig hann var sleginn í andlitið af einum sjúklingnum.

Ég hugleiddi þetta svar um stund og sá svo að líklega hefði enginn líklegri skýringu á væntanlegum sigri Íslendinga. Tölfræðin er á móti okkur og hefðin. Ef við vinnum, vinnum við af því bara.

 

 

 

Smáhestarnir á Dartheiði

Íslendingum finnst heldur óviðeigandi þegar þeir heyra enskumælandi fólk kalla íslenska hestinn "pony." Hér í suðvesturhluta Englands er að finna smáhesta-kyn á stærð við það íslenska og er það kennt við Dartmoor. Ekki  dettur nokkrum manni í hug að kalla þá "hesta" og eru flestir hreyknir af því að geta enn kallað þá "Ponies". 

Í grennd við Dartmoor (heiðlendi) voru  fyrrum miklar tinnámur og voru Dartmoor smáhestarnir sérstaklega ræktaðir á miðöldum til að bera þungar klyfjar úr námunum. Námurnar voru pyttir og það þurfti smá og um leið harðger burðadýr til að komast upp úr pyttunum með þungar byrðar. Á árunum 1789 - 1832 reyndu menn að gera kynið enn smávaxnara með því að blanda kynið smáhestum frá Shettlandi með það fyrir augum að búa til hinn fullkomna pytthest.

Eftir að námurnar lögðust af voru hestarnir nokkuð notaðir við bústörf en flestum var sleppt lausum á heiðina. Á síðustu öld blönduðust Dartmoor smáhestarnir allmikið öðru kyni, þar á meðal Fell-smáhestum sem eru frá Norður Englandi og jafnvel arabísku og welsku blóði.

Eftir að heimstyrjöldinni síðari lauk jókst áhuginn á þessu sérstaka smáhestakyni en þá var svo komið að afar fáir hestar fundust sem talist gætu óblandaðir. Upp úr 1950 fór þeim samt aftur að fjölga og eru nú taldir vera um 5000 talsins.

Dartmoor smáhestarnir eru svipaðir á hæð og þeir íslensku (11.1-12.2 hh) og eru bleikir, brúnir, svartir eða gráir á lit.

Taminn er hann einkum notaður sem æfingahestur fyrir börn en einnig af fullorðnum til veiða og útreiða.

Götu-tónlistin í Bath

Bath er fögur og litrík borg, ekki hvað síst hvað mannlífið varðar. Fyrr í sumar var haldin hin árlega tónlistarhátíð (The Bath music Festival) og þar komu saman margir frægir og góðir listamenn. Í tilefni af sextíu ára afmæli hátíðarinnar voru gerðar nokkrar 60 sekúnda langar kvikmyndir um hátíðina en ég kaus að fara aðra leið og gera kvikmynd um þá sem ekki komu þar fram en eru engu síður hluti af tónlistarlífinu hér í borg. Hér kemur einnar mínútu tónlistar-póstkort  frá Bath. 

Ensk þjóðasaga

Kevan Manwaring, sögumaður og rithöfundur segir gamla þjóðsögu af tilurð eins af mörgum steinhringjum sem finna má í suðvestur Englandi.

Ólympíuleikarnir í Aþenu 1896

Fyrstu endurreistu Ólympíuleikararnir  voru eins og kunnugt er haldnir í Panaþeníu leikvanginum í Aþenu árið 1896. Þá voru liðin 1503 ár frá því að síðustu Ólympíuleikar voru haldnir. 80.000 áhorfendur sóttu leikana sem voru settir á mánudagsmorgun eftir páska þann 6. Apríl.  Á nýju leikunum var aðeins keppt í níu greinaflokkum en fjöldi keppenda var 311 frá 13 löndum. Grikkir voru lang-fjölmennastir eða 230.

Allir keppendur voru  karlar því konum var ekki leyft að taka þátt í Ólympíuleikum fyrr en á öðrum leikunum í París árið 1900. Á fyrstu leikunum var enginn ólympíukindill og það var ekki fyrr en í Amsterdam 1928 að hann notaður og ekki tíðkaðist að hlaupa með hann um götur fyrr en 1936 í Berlín.  

Fyrsti Ólympíumeistarinn sem var krýndur á leikunum í Aþenu var grikkinn Leonidas Pyrgos og hlaut hann gullverðlaun fyrir skylmingar. Hann var borinn um götur Aþenu á háhesti og hylltur af fjöldanum.

Í Aþenu var í fyrsta sinn keppt í maraþonhlaupi. Sigurstranglegastur var talinn frakkinn Albin Lermusiaux sem digurbarkalega hafði lýst því yfir að enginn af hinum 12 þátttakendunum mundi hafa roð í sig. Einn þátttakendana var grískur bóndi sem hét Louis Spyridon.Viðurnefni hans var "vatnsberinn" þar sem hann hafði vatnsburð að aukastarfi og af því að hann þjálfaði sig með því að hlaupa um með fötur fullar af vatni. Hlaupið lá m.a um þorpið Pikermi og þar staldraði Lois við og fékk sæer vínsopa. Hann kvaðst engar áhyggjur hafa af hinum hlaupurunum því hann mundi fara fram ú þeim öllum áður en yfir lyki.  Eftir 32 km. gafst Albin hinn franski upp, örmagna af þreytu. Um tíma leiddi Ástralinn Teddy Flack hlaupið, en svo fór á endanum að hann gafst upp líka og Louis tók forystuna.

Þegar að það fréttist að Louis hafði tekið forystu í  hlaupinu, byrjaði áhorefndaskarinn að hrópa Hellene, Hellene. Hann kom lang-fyrstur í mark (tími hans var 2:58:50) og grísku prinsarnir; Konstantín og Georg þustu inn á leikvanginn og hlupu með honum síðasta hringinn.

Louis hafði á meðan hlaupinu stóð innbyrt, vín, mjólk, bjór, egg og appelsínusafa. Við sigur hans brutust út mikil fagnaðarlæti og hann var hylltur á marga lund. Sagt er að konungur hafði boðið Louis að þiggja af sér hvað sem hann ósakaði sér og að Louis hafi beðið hann asna og kerru til að auðvelda sér vatnsburðinn.

Fagnaðarlætin urðu ekki minni þegar að tveir næstu hluparar til að koma í mark,  voru líka grikkir. Reyndar var sá þriðji dæmdur úr leik þegar í ljós kom að hann hafði tekið sér far með hestvagni hluta leiðarinnar og þriðja sætið var dæmt ungverjanum Gyula Kellner.

Louis var verðlaunaður í bak og fyrir af löndum sínum. Hann fékk að gjöf skartgripi og frýja klippingu ævilangt hjá rakara einum. Hvort hann nýtti sér það er ekki vitað en hann snéri aftur í þorpið sitt með nýja kerru og keppti aldrei aftur í hlaupi af nokkurri tegund.  Hann hélt áfram að vinna fyrir sér sem bóndi og vatnsberi og seinna sem lögreglumaður þorpsins.

Árið 1926 var hann samt handtekinn og sakaður um að hafa falsað gögn um herþjónustu sína. Hann sat í fangelsi eitt ár en var síðan sýknaður af öllum sakargiftum. Sú uppákoma olli miklu fjaðrafoki í Grikklandi á sínum tíma, eins og von var.

Louis kom síðast fram opinberlega á sumarleikjunum í Berlin 1936. Honum var boðið þangað sem fánabera fyrir gríska liðið og tók við ólívugrein frá Ólympíufjalli úr hendi Adólfs Hitlers sem friðartákni.

Louis lést nokkrum mánuðum áður en Ítalir réðust inn í Grikkland. Fjölmargir leikvangar í Grikklandi og öðrum löndum eru nefndir eftir honum, þ.á. m. Ólympíuleikvangurinn í Aþenu þar sem leikarnir voru haldnir 2004.

Á Grikklandi er til orðatiltækið Yinome Louis, (að verða Louseraður) sem merkir að "hverfa á harða hlaupum."

 

 

Elsti Ólympíu-verðalaunahafinn strákar, enn er von!

Á Ólympíuleikunum í Andverpen í Belgíu 1920 var skoska skyttan Óskar Swahn næstu búinn að næla sér í gullverðlaun en endaði með silfrið. Það sem geri það afrek enn merkilegra er að Óskar var þá sjötíu og tveggja ára gamall.

Greinin var; Dádýr á hlaupum, tvímenningur. Já, þið lásuð rétt, dádýr á hlaupum, tvímenningur,  var skotkeppni þar sem fjórar riffilskyttur reyndu að hitta skotmark á hreyfingu sem leit út eins og dádýr. Keppt var í slíkri skotkeppni á ólympíuleikunum frá 1908 - 1924 og aftur 1936 og 1948.  

Óskar var sérfræðingur í dádýrum á hlaupum. Hann hafði unnið til gulls á Ólympíuleikum þegar hann var sextíu og fjögurra ára, þá elsti ólympíumeistari allra tíma, met sem enn stendur. Og á Ólympíuleikunum þar áður, þá sextugur, hafði hann einnig unnið til verðlauna, í sömu grein að sjálfsögðu. Sonur hans Alfreð, var einnig skytta mikil og deildi verðlaununum með föður sínum í bæði skiptin auk þess sem hann vann til margra verðlauna sjálfur