Æ ég veit það ekki...Nöldur á sunnudagsmorgni

Ég er búsettur um þessar mundir í miðbæ Reykjavíkur.Ákvað að gerast Latte lepjandi miðbæjarrotta eins og einhver orðaði það. Hugsaði með mér hversu þægilegt það gæti verið að þurfa ekki að sækja neitt langt að, geta skroppið á veitingastað og rölt heim.

Fyrir aðeins þremur árum, árið 2013 þegar ákvörðunin var tekin, var fjöldi ferðamanna í borginni svo til viðráðanlegur. Þá sóttu landið heim um 700.000 ferðamenn á ári. Nú hefur sú tala tvöfaldast og það sem gerði miðborgina eftirsóknarverða í mínum augum er horfið. Hver einasta hola er orðin að viðverustað túrista á öllum tímum sólarhringsins. Hvergi er afdrep að finna fyrir þá sem vilja rifja það upp hvernig á að eiga samræður á íslensku. Um alla miðborgina standa yfir byggingaframkvæmdir til að hýsa enn fleiri ferðamenn sem í vændum eru og jafnvel á sunnudagsmorgnum eru borvélarnar og högghamrarnir komnir í gang fyrir það sem áður var talinn almennur fótaferðatími. - 

Andrúmsloftið er mettað græðgi og minnir óneitanlega á ástandið á aflaárunum miklu þegar að mestu skipti að moka sem mestum fiski upp úr sjónum og hirt var lítið um gæðin. Bolfiskurinn í kösinni var stungin fyrir miðju og Skötuselnum hent. - 

Og auðvitað er það ekki bara miðbær Reykjavíkur sem er sprunginn á límingunum vegna ferðamannfjöldans. Á Hakinu á Þingvöllum troðast túristarnir upp á útsýnispallinn til að geta smellt af sér mynd með það sem þeir trúa að sé "Evrópa" í baksýn. Á Geysi lítur Kantínan út eins og veitingatjaldið á votri Þjóðhátíð í Eyjum og við Gullfoss keppast ferðamenn við að klofa yfir keðjur og skilti sem vara þá við hættunni að fara lengra. - Bílastæðið við Seljalandsfoss er eins og mauraþúfa, við Skógarfoss er það ófært svað sem heimamenn hafa ekki við að moka í. Við Sólheimajökul það sama og Reynisfjara  er nú orðin vinsæll áfangastaður adrenalíns fíkla.

Já margt er mannsins böl, en þetta er heimatilbúið. Og eftir höfðinu dansa limirnir. Stefnuleysi stjórnvalda í ferðamálum endurspeglast best í hversu staðföst þau eru í að neita því að beina fjármagni í uppbyggingu innviða landsins sem er nauðsynlegt til að taka á móti þessum fjölda ferðamanna. - Slíkt er í raun óskiljanlegt þegar að horft er til þeirra miklu tekna sem ríkið hefur af ferðamennskunni.- 

Er það furða þótt að fólk fari að spyrja sig hvort stefnan sé í raun sú að drepa af sér þessa atvinnugrein, en sjúga úr henni eins mikið og hægt er á meðan hægt er. Leyfa sinnuleysinu að grassera þangað til að úr verður algert öngþveiti og þá verður sjávarútvegurinn kannski aftur stærsta mjólkurkúin. Æ ég veit ekki...

Að lifa í núinu

Margir vina minna hafa sagt við mig að það sé best að "LIFA Í NÚINU". Þeir eiga við að best sé að vera ekki að velta sér of mikið upp úr fortíðinni og hafa ekki of miklar áhyggjur af framtíðinni. Eða það held ég alla vega. Fyrst tók ég þá alvarlega og reyndi bókstaflega að lifa í núinu. Mér tókst það aldrei og ég efast stórlega um að það sé hægt því mín reynsla er að jafnskjótt og þú lifir núið er það orðið að fortíð. Og jafnvel þótt núin hrannist upp, nær vitund mín aldrei að skynja "núið" öðruvísi en fortíð. Þetta varanlega "nú" er ekki til í þessum heimi. Kannski í öðrum heimi eða heimum þar sem tíminn er ekki til. -

Nú, nú segja þá einhverjir, hvar er þá "best" að lifa?

Varla dugar að lifa í fortíðinni eða núinu sem, eins og ég sagði áðan er í raun hluti af fortíðinni. Þrátt fyrir það segja margir að einhverjir aðrir séu fastir í fortíðinni. Þetta er oft notað um allskonar afturhaldsseggi og rétttrúaða pólitíkusa og mannkynslausnara. Ég hef reyndar hitt fólk sem telur sig lifa á öðrum tímum en þeir í raun og veru gera, það er eins og við hin sjáum það, en það hefur aðallega verið fólk illa haldið af einhverjum hrörnunarsjúkdómum.

Það virðist segja sig sjálft að "best" sé að lifa í framtíðinni. Og ekki bara best, heldur eina mögulega lífið sé í henni. Dagurinn í dag er síðasti dagurinn í lífi þínu fram að þessu. Jafnskjótt og núið kemur er það orðið að fortíð. Þnnig má segja að best sé að lifa í framtíðinni, því það sem ég á eftir af lífi verður eitt þar um slóðir. Að auki býður framtíðin upp á miklu meiri möguleika en fortíðin, alla vega á persónulegu nótunum, sem eru jú einu nóturnar sem skipta máli. Ég get velt fyrir mér hvernig heimurinn verður eftir 4000 ár, gert áætlun um að skrifa lærðar bókmenntir á næstu 10 árum og hvað ég ætla að hafa í matinn annað kvöld. Möguleikarnir virðast endalausir og eru það alveg þangað til að þetta bölvað nú takmarkar þá og setur þá inn í fortíðina.

Framtíðin er sem sagt málið. Allt sem hér er skrifað tilheyrir núna fortíðinni, bæði þinni og minni lesandi góður og því fer vel á því að það sé skrifað í sand hinnar iðandi eyðimerkur sem internetið er. 

Samsæri samsæriskenninganna

Bilið milli samsæriskenninga og rökréttra eðlilegra ályktanna virðist sífellt vera að styttast. Segja má að á vissan hátt hafi áramótaskaupið verið fullt af samsæriskenningum um það sem raunverulega bjó að baki helstu fréttum síðasta árs.

Biskupinn virðist að þessu leiti hafa þumalinn á púlsi þjóðarsálarinnar og segir í áramótaávarpi sínu; "Það er sama hvað sagt er og gert er. Það er allt dregið í efa og stutt er í hugs­an­ir um ann­ar­leg­an til­gang eða hags­muna­pot.“

Biskupinn endurómar þarna nokkuð ríkjandi skoðun sem er andsvar við skilgetnu afkvæmi spunameistara nútíma stjórnarhátta. Þeir vita manna best að besta leiðin til að fela vafasamar aðgerðir auðmanna og stjórnvalda (og oftast er ekki munur á þessu tvennu) er að koma á kreik samsæriskenningu um málið, og helst tveimur frekar en einni.

Á sama tíma undrast Forsetinn bölmóðinn í Íslendingum og segir í sínu áramótaávarpi;"Þótt umræðan um ár­ang­ur Íslend­inga sé hér heima lítt í tísku er merki­legt að á liðnu ári skyldu tveir af fremstu há­skól­um Banda­ríkj­anna og ein virt­asta efna­hags­stofn­un ver­ald­ar meta ár­ang­ur og stöðu Íslands á þann veg að skipa okk­ur á mörg­um sviðum ým­ist í fyrsta sæti eða meðal hinna efstu."

Það er kannski ekki að furða að óánægjuraddirnar ágerist þegar að forsetinn sjálfur segir við þjóðina á sinn kurteisilega hátt; Þið vitið ekki hvað þið hafið það gott. Reynið að hætta þessu væli og ná ykkur úr 2008 sjokkinu. Þið hafið það gott þrátt fyrir að þið getið ekki borgað reikningana. Þið hafið það gott því tveir háskólar í Bandaríkjunum og ein útlend efnahagsstofnun segir það.

Forsætisráðherra tók í sama streng og lagði áherslu á þann mikla árangur sem ríkisstjórn hans hefur náð eftir að hún komst til valda. Allt jákvætt og á uppleið og ljósleiðari í hvert hús. - Og fyrsta samsæriskenning ársins lét ekki bíða eftir sér.

Ræða forseta og forsætisráðherra var samin af sama manni.

Það er upplýsandi að taka eftir því hverjir fussa og sveia við samsæriskenningunum og hverjir halda þeim á lofti. Þeir sem fussa eru oftast þeir sem gætu hugsanlega upplýst allt um málin og hinir, þeir sem ekki enga hafa möguleika á að gera það.-

En stundum verða fussararnir að láta í minni pokann. T.d. samþykkti Allsherjarþing Sameinuðu þjóðanna nýlega að opna enn aftur rannsóknina á einni langlífustu samsæriskenningu síðustu aldar,þ.e. um dauða Dag Hammarskjold. (Og hér)

Og tíminn er vinur samsæriskenningamanna. Það hefur komið ljós að fjölmargar illræmdar samsæriskenningar hafa reynst sannar.  

Sterkustu rök samsæriskenninganna eru oftast "fylgið peningaslóðinni". Sú aðferð hefur reyndar reynst afar vel á Íslandi svo fremi sem fólk nennir að rekja hana. Reyndar er til enn betri leið til að rekja samsærin á Íslandi. Allar helstu íslensku samsæriskenningarnar eiga nefnilega eitt sameiginlegt; FRAMSÓKNARFLOKKINN!

Fyrir skömmu rakst ég á nýjan flöt á gamalli samsæriskenningu sem löngu er farið að slá í, þ.e. hversvegna var John F Kennedy myrtur. Hér kemur hún í stuttu máli. 

 

What got President John F. Kennedy murdered? Notice the top bill (newly printed courtesy of JFK in 1963), reads (on the very top) "United States Note", while the bottom bill reads "Federal Reserve Note" (as bills still read today).

On June 4, 1963, a virtually unknown Presidential decree, Executive Order 11110, was signed with the authority to basically strip the Federal Reserve Bank of its power to loan money to the United States Federal Government at interest. With the stroke of a pen, President Kennedy declared that the privately owned (and thus ILLEGALLY placed in control of our currency, 100 years ago) Federal Reserve Bank would soon be out of business.

Það gagnar að deila við dómarann

Það er af sem áður var er ekki þýddi að deila við dómarann. Þessu nýlunda að geta áfrýjað dómum eftir á, hlýtur að vekja upp enn á ný þá spurningu hvort ekki sé betra að fá endanlegan dóm strax, með því að taka upp svipað kerfi og lengi hefur verið notað í ameríska fótboltanum. þar er notast við video upptökur til að endurskoða leikatriðin á meðan leikurinn stendur enn yfir. Með því að fella niður rauða spjaldið eftir að leik er lokið er verið að viðurkenna að dómarinn hafi gert mistök og að Waynne hefði átt að fá að halda áfram leiknum. Ef að knattspyrnusambandið væri sjálfu sér samkvæmt, ætti leikurinn að spilast aftur.

Rauða spjaldið fellt niður

Who me worry?

Ég held að Íslendingar þurfi ekki að örvænta þótt þeir séu ekki allstaðar fremstir á blaði. Landið á enn þá mikið inni og einn tveir þættir af Game of Thrones með íslensku landslagi fara langt með að jarða auglýsingagildi þess að vera meðal 50 flottra staða að mati Travel Leisure.

Áhrifin af Interstellar fara að kikka inn, sérstaklega eftir að hún fær Óskarana, og svo á eftir að frumsýna nýju Star Wars myndina.

Ísland er en mjög ódýrt heim að sækja og líklega ódýrasta landið þar sem hægt er að sjá norðurljósin.

Svo opnum við bráðlega fyrir ferðir upp í Nornahraun og hvorki Noregur eða Svíþjóð eiga nokkurt svar við svoleiðis sjói.

Ísland komst ekki á lista Travel Leisure

Norðurljósin laða að, en....

Það er staðreynd að tugir þúsunda ferðamanna leggja leið sína til Íslands á þessum vetri til þess að sjá norðurljósin. Yfir vetrartímann eru norðurljósin helsta aðdráttarafl landsins ef marka má myndir,umfjöllun og áherslur erlendra ferðasala í bæklingum og á netsíðum sínum. Um þetta er aðeins gott eitt að segja.Norðurljósin eru því Íslandi mikil náttúruauðlind.

En það er samt undarlegt hversu fátæklegar upplýsingarnar eru sem fylgja áróðrinum. Vöntun á upplýsingum um þetta stórbrotna fyrirbæri kemur einkum fram í þeirri útbreiddu skoðun ferðamanna að þeir geti gengið hér að norðurljósunum vísum.

Þetta er til baga, því ferðþjónusta sem ekki nær að uppfylla væntingar fólks, hvort sem þær eru raunhæfar eða ekki, getur ekki þrifist til lengdar.

Á vinsælum ferða-einkunna síðum eins og Tripadvisor fá norðurljósferðir íslenskra ferðaskipuleggjenda einmitt hvað harðasta útreið.

 

Ísland er vissulega í hópi þeirra fáu landa sem norðurljósin sjást oftast yfir, en það er langt í frá að það sé hægt að reikna með að ljósin sjáist á tilteknum tíma, á tilteknum stað, vari í ákveðin tíma og hafi ákveðin styrkleika.

En einmitt þessi atriði telja margir ferðamenn sjálfsagaðan hlut, ef marka má spurningar þeirra og oft óánægju, þegar þeir gera sér grein fyrir að náttúran hagar sér ekki eins og þeir ímynduðu sér.

Norðurljós vekja athygli

Draugalegar endurtekningar

Það er merkileg árátta og um leið sérkenni hjá íslenskum draugum að endurtaka orð sín í enda setninga. En staðreyndin er sú að það hljómar mjög draugalega. Nærtækustu dæmin úr draugasögunum og þau kunnustu eru eflaust orð draugsins frá Myrká sem kvað;

Máninn lýður,

dauðinn ríður;

sérðu ekki hvítan blett 

í hnakka mínum,Garún, Garún?

Og útburðarins sem kvað;

Móðir mín í kví, kví,

kvíddu ekki því, því; 

ég skal ljá þér duluna mína

að dansa í og dansa í.

 

En það þarf ekki endilega íslenska drauga til að endurtaka sömu orðin í sömu setningu.

Malæjar hafa t.d. þennan sið þegar þeir vilja á tungu sinni segja nafnorð í fleirtölu. Þá endurtaka þeir einfaldlega eintölu orðsins. Þetta gengur ágætlega upp í flestum tilfellum en verður dálítið einkennilegt þegar að eintöluorðið er tvítekning sama orðs sem kemur stundum fyrir í málinu, eins og til dæmis orðið fiðrildi sem er á malísku í eintölu rama-rama. Fleiri en eitt fiðrildi verða því rama-rama rama-rama.

Malæjar hafa einnig þann sið að leggja áherslu á orð sín með því að endurtaka lýsingarorð. Að líka eitthvað mjög vel er t.d.; sukka sukka. Þetta er svo sem ekki óþekkt í máli lifenda á Íslandi. Eitthvað var svaka, svaka gaman...

Malæja sem líkar vel við fiðrildi gæti því sagt; Saya sukka sukka rama-rama rama-rama.

Ekki viðurkenning á bótaskyldu

Kínversku strandaglóparnir eru komnir til síns heima og það er vel. Gray Line menn gerðu allt sem í þeirra valdi stóð til að hjálpa þeim og langt umfram það sem upp á þá stóð. 

Eða eins og kemur fram í skrifum Þóris Garðarssonar í facebook færslu sinni;

Þrátt fyrir að ítrekað hafi þessar stúlkur farið með rangt mál gegn fyrirtækinu ákváðum við að reyna allt sem við gátum til að greiða leið þessara stúlkna. Þær áttu ekki fyrir gistingu og voru orðnar peningalitlar ákvað fyrirtækið að hjálpa þeim með það. Í því fellst ekki viðurkenning á bótaskyldu eða réttmætum kröfum gegn fyrirtækinu.

Stúlkunum hleypt inn í Bretland

Mundi páfinn svara ef Jón Gnarr væri forseti?

Brautryðjandinn og grínistinn Jón Gnarr segist vera volgur fyrir því að fara í framboð í næstu forsetakosningum. Það eru góðar fréttir fyrir alla landsmenn og sérstaklega þá sem enn eru að reyna að fyrirgefa sjálfum sér fyrir að hafa látið fagurgala stjórnmálamanns og spunameistara hans, blekkja sig illilega í síðustu alþingiskosningum.

Miðað við frammistöðu Jón Gnarr og vinsældir sem borgarstóra er víst að hann mun veita öllum öðrum sem ákveða að bjóða sig fram til forseta, afar harða samkeppni. 

Það er ekkert of snemmt að velta því fyrir sér núna, hvað Jón hefur til að bera til að sinna forsetembættinu, þótt hann telji sjálfur ótímabært að lýsa yfir framboði.

Jón Gnarr er mikill brautryðjandi og sannaði sem borgarstjóri að ekki þarf að hafa neina reynslu af stjórnmálum til að ná góðum árangri í því starfi. Hann sýndi jafnframt að til eru betri leiðir til að stjórna borg, en hefðbundnir flokkadrættir og spillingarpólitík sem  reyndar höfðu komið stjórnarfarinu í borginni á vonarvöl.

Forsetaembættið mundi að sjálfsögðu vera Jóni Gnarr æðri vettvangur en borgarstóraembættið, til að koma baráttumálum hans betur á framfæri. þar ber hæst umhyggja hans fyrir mannréttindum, ekki hvað síst réttindum samkynhneigðra. 

Bæði borgarstjórinn í Mosku og Páfinn sjálfur sáu t.d. ekki ástæðu á sínum tíma til að svara bréfum Jóns með áskorunum í barráttu hans fyrir réttindum samkynhneigðra.

Hann sagðist hafa ritað borgarstjóra Moskvu bréf í fyrra og beðið hann um að virða mannréttindi, en ekki fengið svar. Hann hafi líka ritað páfanum bréf vegna hommafælni Vatikansins, en heldur ekki fengið svar þaðan, þrátt fyrir að hafa ritað bréfið á latínu.

En mundu þeir þora að láta orð Jón Gnarr sem vind um eyru þjóta, ef hann kysi að senda þeim línu um sama efni sem Þjóðhöfðingi Íslands?

Jón „volgur“ fyrir forsetaframboði

Bulla út í loftið eins og þeim sé borgað fyrir það

Framburður þessara tveggja kínversku stúlkna er með ólíkindum og algerlega í beinni mótsögn við framburð bílstjórans og vitna sem fréttamaður sá ekki ástæðu til að hafa samband við. Bílstjórinn segir;

Ég var Bílstjórinn í þessari ferð og ég fór yfir Rútuna þegar ég lagði af stað til RVK, Og sagði við farðega 2 sinum við komu og brotför mina til RVK að taka allan farangur með sér inn því að ég kæmi ekki aftur Og Dóri Lax (Sá sem rekur hestaleiguna í Laxnesi) var sjálfur vitni af því þegar ég sagði bless við fólkið eftir 20 min stop í Laxnes , og ekki sá ég neinar töskur eða passa í Rútuni,.."

Fréttir af þessu tagi verða til að einhverjir gúbbar út í bæ byrja að fabúlera út um víðan völl eins og Jónatan Karlsson sem hefur þetta að segja;"

Það þarf ekki endilega að vera ökumaður Grey Line hafi litið á töskur stúlknana sem góss eða fundið fé, en það er þó erfitt að ímynda sé að hann hafi bara brunað í burt og losað sig við rútuna án þess að ganga úr skugga um að hún væri tóm og reiðubúin fyrir næstu ferð.

Loks er það furðulegt af starfsmanni þessa "rútufyrirtækis" að segja stúlkunum bara si svona að bíða bara rólegar fram yfir miðnætti, því það er ólíklegt að þær hafi hljómað poll rólegar, líkt og að um gleymdan trefil hefði hafi verið að ræða.

Ábyrgðin er í þessu tilfelli greinilega 100% hjá rútufyrirtækinu eða tryggingafélagi þess og álít ég þar fyrir utan að máttlausar og værukærar eftirlitsstofnanir mættu alveg taka þennan iðnað allan til rækilegrar skoðunar, því mig grunar að víða sé pottur brotinn.

Þá tekur Kristján H Kristjánsson í sama streng, án þess að hafa neitt vit á málunum og segir;

Mér finnst undarlegt að ferðamenn geta ekki geymt farangur sinn á öruggum stað á meðan þeir fara í hestaferð. Það væri sjálfsögð þjónustu hjá Greyline að læsa rútunni þar til ferðamenn koma til baka í stað þess að skipta um rútu. Athyglisvert að vita hvort aðrar ferðaþjónustur bjóða upp á betri þjónustu varðandi þetta þannig að hægt er að mæla með þeim í staðinn.

Hvorugir þessara herramanna nennir að kynna sér málin og bulla því bara út í loftið. Þeir vita ekkert um ferðina sem þessar tvær stúlkur fóru í eða hvernig staðið er að henni. Þeir vita ekkert um hvernig brugðist er við í svona tilfellum, hvað starfsfólk ferðaþjónustufyrirtækja leggur á sig til að koma í veg fyrir að svona nokkuð geti gerst og hvernig brugðist er við þegar svona kemur upp á.

Viðbrögð allra sem að komu í þessu máli að hálfu ferðaþjónustu fyrirtækjanna sem áttu hlut að máli voru til fyrirmyndar og urðu á endanum til þess að málið leystist á farsælan átt í sátt og samlyndi við alla sem að komu.

 

Fastar á Íslandi yfir jólin