Ætla að vinna stríðið með friði

Refskák heitir leikurinn sem leikinn er þessa dagana í Líbíu. Margir óttast að hún endi með þrátefli. Fyrstu leikirnir voru ekki erfiðir. Nú blasa við ýmsir möguleikar. Hvað gerist til dæmis ef andstæðingar Gaddafis fara með vopnum gegn óbreyttum borgurum landsins, eins og reyndar þegar hefur gerst? 

Ætla þeir sem nú fylgja eftir flugbanninu og segjast ætla að fylgja samþykkt öryggisráðs sameinuðu þjóðanna um að gera allt sem mögulegt er til að vernda óbreytta borgara landsins, að beina sprengjuoddum sínum að óvinum Gaddafis.

Hvað verður um óvopnaðar sveitir íbúa Líbíu sem bíða í ofvæni eftir vopnasendingum frá Bretlandi, til að "verja hendur sínar"  ef engar þeirra komast alla leið en þær lenda í höndum stuðningsmanna Gaddafis, eins og þegar hefyr gerst? Voru sendingarnar kannski ætíð ætlaðar honum? - Munu sérsveitir og þjálfunarsveitir bandamanna nokkru sinni hætta á landgöngu á meðan Obama vill ekki koma meira að málinu en hann hefur þegar gert og Arababandalagið heldur áfram að draga fæturna, enda komu stuðningsyfirlýsingar þeirra aðeins eftir að óheyrilegum þrýstingi var beitt á þá.

Líklega er þráteflið skemur undan en marga grunar. Gaddafi semur nú við Kínverja og Indverja um olíuvinnslu landsins og BP menn gráta blóði. - Hann er ekki á förum, enda ekki á dagskrá neinna, nema örfárra óvopnaðra mótmælenda í fjarlægum borgum, sem honum er eiginlega orðið alveg sama um. - Gaddafi veit sem er að það er erfitt að vinna stríð með friði.

„Ég er hér enn"

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 23.3.2011 kl. 00:50]

 Þeir sem stunda dráp og eiðileggingu í Líbýu eru ekki að hjálpa almennum borgurum, heldur útskrifa sig frá samfélagi siðaðra í heiminum og eru ekkert skárri en Gaddafi og hans fólk! Þvílík hjálp?

 Nú kemur í ljós hvaða þjóðir eru valdasjúkastar, og verður ekki langt í að fari að birtast gögn um hvernig raunverulega er farið með fólk og byggingar. Það duga engin undanbrögð í þeim efnum. Við lifum á upplýsinga-tímum og svika-hjálp með drápum og eiðileggingum verður komið í heimsfréttir innan skamms. Þeir ættu að vera tilbúnir í slíka opinberun sem ekki eru raunverulega að hjálpa, heldur að sölsa undir sig annarra þjóða verðmætum á fölskum forsendum.

 Þarna er notaður vopnabúnaður í hamfaraskyni! Hver er raunverulega hjálpin?

 M.b.kv.

[Bjarne Örn Hansen (IP-tala skráð) 23.3.2011 kl. 13:38]

Þetta er enginn refskák, heldur dæmi um fólk sem hefur ekki getað barist fyrir sér í meir en 300 ár.  Þeir hafa ekkert vit á því, hvað þeir eru að berjast gegn, og enn síður hvernig þeir eiga að fara að því.  Hver sem hefur vit fyrir sér, veit að Ísralesmenn og Bandaríkjamenn eru með "insurgents" þarna til að setja á svið bardaga.  Hugmyndafræðin á bak við þetta er sjálfsagt sú, að gera fólkið í mið-austurlöndum "leiðtogalaust".  Með því að gera það "leiðtogalaust", þá er minni hætta á að þeir geti orðið stærri andstæðingar.

Heimska manna eins og Ghaddafi, Saddam, Hitler og annarra er að halda að "fólkið" geri eitthvað annað en að fylkja sér að baki sigurvegarans.  Þeir halda að ef fólkið rís upp, þá muni andstæðingar hætta baráttunni.  Þetta er eitthvað sem gerðist í Sovétríkjunum, Egyptalandi en ekki hinum stærri sigurvænlegri löndum.  Bandaríkjunum, Íslendingum og öðrum slíkum skjálkum er andskotans sama um fólkið í sjálfu sér.  Þeir notast við "PSYOPS" til að brjóta á bak aftur vilja fólks, og endalausra kvikmynda, utvarpsrása, internet samskipta, til að skapa skoðanir manna.

Fólk fer í bío, sér myndir af því hvað þjóðverjar voru ógeðslegir í síðari heimstyrjöldinni.  En loka augunum fyrir því að bandamenn myrtu margfalt fleiri saklausa borgara, en þjóðverjar.  Ímynda sér að það var heppni að þjóðverjar náðu ekki atom bombunni, þó að vitað sé að þeir vildu ekki beisla hana.

Nei, eina leiðin til að sigra stríð.  Ef þú ferð út í það, er að beita öllum þeim vopnum sem þú hefur til umráða. Efnavopnum, Kjarnavopnum ... allt, sem þú hefur til að sigra.  Ef þú á annað borð ert kominn í stríðið.  En allir þessir kauðar, eru ekki nema hálfkak ... þeir eru stórir í kjaftinum, en eru ekkert þegar til kastana kemur.  Bandaríkjamenn láta sem þeir séu ofsalega góðir strákar, og séu að frelsa menn ... það eina frelsi sem þeir veita mönnum, er frelsi frá lífinu.  Konum, börnum og ómögum, eins og best er vitað frá stríðinu í víetnam og má sjá af ótölulegum myndum sem af hroðaverkunum hafa verið gerð.

Það er alltaf sá sem er "verstur" sem sigrar stríð.  ALLTAF.