Ég og ófullnægði homminn

Í raun þekkti ég Martin ákaflega lítið. Ég hafði hitt hann nokkrum sinnum á þessu kaffihúsi og telft við hann skák.  Nú sátum við þarna, búnir að tefla nægju okkar í bili. Hann gaut á mig stórum grásprengdum augunum yfir brúnina á bollanum um leið og hann dreypti á kaffinu. Umræðuefnið fram að þessu hafði verið vandræðalegt, um eitthvað sem hvorugur okkar hafði áhuga á að halda gangandi.

Hann dæsti, setti fæturna upp á einn stólinn sem stóð við borðið og hóf að tala eins og hann væri að hugsa upphátt.

"Jamm, það er svo skrýtið. Maður þarf víst að vera svo pólitískt rétthugsandi að maður þorir varla að orða svona pælingar. Ég meina, þú veist að ég er hommi, er það ekki? Ekki eins og það leyni sér eitthvað, við höfum jú oft séð hvorn annan áður. En að maður geti talað um hugsanir sínar, opinskátt. Maður heyrir bara; God, þetta er þitt mál og hvað, er kynhneigð ekki bara einkamál hvers og eins, og  allt í einu er maður komin út í eitthvað sem ekki er pólitískt rétt. Kynlífsbyltingin er búin, allt orðið gott og ekkert meira um það að segja. Allt er svo sjálfsagt og eðlilegt, sem svo þarf ekkert að vera svo sjálfsagt, alla vega ekki fyrir mig."

"Ok ég er hommi og ég veit ekki betur en að ég hafi alltaf verið hommi, öll fjörutíu árin eða þannig. Fæddur svona. Úbs, er maður nokkuð að tala af sér. Lít ég ekki út fyrir að vera soldið yngri? -  En öll þessi umræða samt, hvað er eðlilegt og hvað ekki, á bak við mann þegar maður er ekki á staðnum. En ég spyr; hvernig getur eitthvað ekki verið sjálfsagt eða verið óeðlilegt ef það er hluti af mannlegum kenndum, hluti af náttúrunni og allt það. - Svo var ég að lesa grein fyrir stuttu sem fjallaði um hvernig við sem lifum í dag erum sönnun þess að gen forfeðra okkar voru þau sterkustu sem völ var á og að í okkur birtist það besta sem þessi gen hafa getað búið til fram að þessu. Og að öll genin í gegn um tíðina hafi haft það eitt að markmiði að skapa hæfari einstaklinga sem verða stöðugt hæfari til að lifa. En svo þegar kemur að mér og þá, hm,  þá fremja þau erfðafræðilegt sjálfsmorð. Ef ég fylgi mínum eðlilegu hvötum, einsog ég hef gert fram að þessu, munu gen mín enda með mér, ekki satt. Sjálfsmorð, ekkert annað. Og hvað þýðir það? Að ég sé í raun líffræðilega úrkynjaður í fyllstu merkingu þess ljóta orðs? Með mér er allt í einu öllu lífslögmálinu kippt úr sambandi. Vegna þess að ég get ekki, ef ég er eðlilegum tilfinningum mínum trúr,  getið af mér afkvæmi nema með einhverjum tæknibrellum. Ég get ekki skilað genunum áfram, ég er, moi, will be no more.  Rétt eins og óbyrja eða ófrjór maður. En hjá þeim ráða auðvitað einhverjir náttúrulegir gallar, eða sjúkdómar. Hjá mér, ekkert, ekkert óeðlilegt. Ég er eðlilegur að öllu leiti og... ég er hommi. Samt eru gen mín  dæmd til að ljúka milljóna ára þróun sinni með mér."

"Og svo er það annað. Auðvitað veltir maður fyrir sér hlutunum á marga vegu. Hvað er ást og til hvers er ástin? Mig langar að finna einhvern til að elska, einhvern, fallegan og góðan mann sem sem er ímynd karlmennskunnar líka. Alveg eins og þú vilt vera með konu sem er ímynd alls þess sem er kvennlegt. Og þarna lendi ég líka í hvað sem þú vilt kalla það, sjálfskoðunarlegri eða heimspekilegri sjálfsheldu. Sannur karlmaður er auðvitað gagnkynhneigður og vill vera með konu en ekki öðrum karlmanni. Í því felst karlmennska hans í kynferðislegu tilliti ekki satt? Ég verð því að gera mér að góðu að finna einhvern annan homma sem einnig er staddur á sama stað og ég. Manni sem finnst hann vera eitthvað annað en sannur karlmaður í þessari merkingu. Sérðu ekki að þetta virkar ekki fræðilega. Ég er karlmaður sem finnst ég vera kona og ég vil ekki vera með öðrum manni sem finnst hann líka vera kona. Auðvitað gerir maður málmiðlun, en af hverju þarf ég að gera málamiðlun en þú ekki? Af hverju get ég ekki verið fullnægður með það sem til boða stendur?"

"Þetta verður öllu flóknara að sjálfsögðu þegar við ætluðum að flokka homma og lesbíur á sömu forsendum og við flokkum gagnkynhneigða karla og konur. Til dæmis þegar ég fer í sund, fer ég auðvitað í klefa með körlum eins og lesbíurnar fara með konunum. En hvers vegna? Hver er munurinn á mér og konu, ég meina með tilliti til minnar kynhneigðar? Ætti ég ekki að fá sér klefa? Það mundi ekki einu sinni duga, ég meina þá á sömu forsendum og körlum og konum er skipt niður í klefa, að vera með öðrum hommum í klefa."

Martin þagnaði allt í einu og byrjaði að flauta eitthvað lag sem ég kannaðist ekki við og horfði á mig af og til eins og hann byggist við einhverjum andsvörum. Ég reyndi að hvað ég gat að finna einhverja veika hlekki í rökleiðingum hans, en kom ekki í augnablikinu auga á neina þótt ég vissi að þeir hlytu að vera þarna.  

Athugasemdir

[Kristján Helgason (IP-tala skráð) 4.2.2009 kl. 01:07]

Vegna fyrri starfa komst ég í kynni við bæði homma og lesbíur og get fullyrt að aldrei hef ég kynnst heilsteyptara fólki en því. Samkynhneygt fólk er það heilsteypsasta fólk sem að ég hef kynnst.  Við hjónin (þ.e.a.s. ég og hún) teljum homma og lesbíur meðal okkar beztu vina.

[Snjólaug A. Sigurfinnsdóttir, 4.2.2009 kl. 01:11]

Merkileg tilviljun að þú skrifar þennan pistil núna. Eitthvað álíka var umtalsefni mín og strfsfélaga minna í dag. 

[Örn Ólafsson (IP-tala skráð) 4.2.2009 kl. 06:54]

Eru erfðaeiginleikar svo einstakir? Álíti Martin það, held ég hann ætti að gefa sig fram við sæðisbanka. En allur þessi pistill ómar af ófullnægju manns sem ekki er sáttur við sjálfan sig, vegna þess að hann skoðar sig utanfrá, með augum einhvers ímyndaðs meirihluta. Það sést best á þessu rugli um að hommar séu einskonar konur. Þeir hommar sem ég hefi kynnst voru jafnmargvíslegir og aðrir karlmenn og síst kvenlegri, almennt talað.

[DoctorE (IP-tala skráð) 4.2.2009 kl. 07:50]

Charles Darwin og tré lífsins.... við erum búin til af náttúrunnar hendi... ef guðir hefðu búið okkur til þá væru ekki til samkynhneigðir.... svona ef maður miðar við að guðirnir hata þá.... og mig, og bara alla sem eru ekki í sama vitleysisgír og þeir sem skrifuðu bækurnar
Yfirnáttúra skemmir náttúrulegt dæmi krakkar
http://doctore.blog.is/blog/doctore/entry/794333/

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 4.2.2009 kl. 08:34]

Sagðir þú ekki neitt við aumingja Martin?  T.d. að á Íslandi væri forkætisáðherrann líka gay.

Eins og Kristján hér að ofan, vildi ég sagt hafa: Við hjónin, það er konan og ég, eigum marga vini sem eru "öfugir", afsakið hinsegin. Er ekki erfitt að komast hjá því? Einhvern tíma las ég að 25% allra væru gay. Þetta er kannski ekki eins merkilegt og menn vilja vera láta. 

[Jón Steinar Ragnarsson, 4.2.2009 kl. 11:27]

Tek undir með Villa að þetta sé ekki eins merkilegt og menn vilja vera láta. Merkilegra finnst mér þó að maðurinn skuli vera með grásprengd augu.

[Svanur Gísli Þorkelsson, 4.2.2009 kl. 12:46]

Það eru ekki aðeins hár eða jakkaföt sem geta verið grásprengd Jón Steinar.

Já, ég næ því alveg Vilhjálmur að þú ert gagnkynhneigður. Jóhanna var bara ekki orðin stýra. En almennt er stuðst við 2%-7% þegar hlutfall samkynhneigðra í samfélaginu er áætlað.

Ég veit ekkert um trúarsannfæringu Martins Dr.E, en hann eins og þú virtist sannfærður um að hann væri búinn "til af náttúrunnar hendi".´

Örn Ólafsson;Honum voru tæknilegu leiðirnar (Sæðisgjöf o.s.f.r.) að fullu ljósar held ég, en það var ekki inntak hugrenninga hans. Þvert á móti, að hann hafi verið að skoða sig utanfrá, var hann að skoða sig innanfrá og setja sig í samhengi, ekki við álit fjöldans, heldur hvernig hann álítur að heimurinn virki raunverulega. Martin er mjög karlmannlegur í útliti, en það segir ekkert um tilfinningar hans og það er varla maklegt að kalla það "rugl" að einstaklingur í karlmannslíkama geti fundist hann tilfinningalega vera kona.

Snjólaug; Hvað kom út úr þessum umræðum ykkar starfsfélagana?

Kristján; Kannski er samkynhneigt fólk "heilsteyptara" af því að það þarf að glíma við spurningar sem gagnkynhneigðir þurfa ekki að svara, öllu jöfnu.

[Margrét St Hafsteinsdóttir, 4.2.2009 kl. 19:49]

Þeir hæfustu hafa lifað af eins og vísindin segja og þar með samkynhneigðir.  Þegar við verðum víðsýnni þá fara hommar og lesbíur að eiga börn með því fólki sem það vill, til að flytja þessi frábæru gen áfram. Reyndar eru sumir farnir að gera það. Ég veit um homma og gagnkynhneigða konu sem eiga yndislegt barn saman sem þau hugsa bæði mjög vel um og einnig veit ég um gagnkynhneigðan mann og lesbíu sem eiga yndislegt barn líka og þau sinna þvi bæði í sátt og samlyndi.

[Svanur Gísli Þorkelsson, 4.2.2009 kl. 22:20]

Það sem þú veist ekki um Margrét  

[Kolbrún Stefánsdóttir, 4.2.2009 kl. 23:38]

Sæll Svanur Gísli. Ofsalega finnst mér alltaf mikið í pakkanum hjá þér. Maður fer að pæla svo mikið. Fyrst þá er þetta afar skemmtilega skrifaður pistill. Annað sem stakk mig var að hann (Martin) virðist hugsa eins og kona eða kannski stúlka. Vill finna einhvern sem er ímynd einhvers staðlaðs fyrirbæris. Þriðja dæmið er þessir fordómar um að aðrir séu sjúkir eða gallaðir en ekki hann. Í fjórða lagi þá er hann samt eins og karl að því leiti að það er svo mikilvægt að endurnýja sig þ,e, eiga afkomendur út af genunum stórkostlegu. Svo í síðasta lagi þá veit hann ekki hvað ástin er, fjörutíu ára gamall. Þetta er náttúrulega bilun Kveðja Kolla.

[Árný Leifs (IP-tala skráð) 12.2.2009 kl. 11:58]

Ég gúddera það alls ekki að samkynhneygðir séu heilsteyptari en annað fólk.  Öll erum við fólk með okkar kosti og galla, vandamál og hamingju.  Öll erum við mannleg.  Samkynhneygð, gagnkynhneygð, Íslendingar, Bretar, gyðingar, palestínumenn o.s.frv.

Það sem gerir einstakling heilsteyptan er hvernig hann spilar úr sinni hönd, ekki kynhneygðin eða þjóðernið.