Mánatré

Ég veit að þetta kann að hljóma eins og hver önnur flökkudsaga en þetta er dagsatt og margstaðfest þótt ótrúlegt kunni að virðast.

31. janúar 1971 þegar að Alan Shepard og Edgar Mitchell lentu á tunglinu á tunglferju Appolo 14. sat Stuart Roosa þriðji geimfarinn í þessari sögulegu ferð um borð í geimfarinu sjálfu á sporbraut um mánann með 500 tréfræ í vasanum.

Roosa hafði áður unnið sem "reykstökkvari" fyrir bandarísku Skógaþjónustuna og þegar geimförunum var gefið leyfi til þess að taka með sér nokkra persónulega muni í ferðina, ákvað hann að taka með sér fræ af algengum trjátegundum sem vaxa í Norður Ameríku. (Þeir sem kunna betur skil á heiti trjáa á íslensku mega gjarnan þýða þessi trjáheiti fyrir  mig. Loblolly pine, sycamore, sweetgum, redwood, og Douglas fir.)

Eftir heimkomuna fól Roosa Skógaþjónustunni að gróðursetja fræin víðs vegar um Bandaríkin sem þeir og gerðu og tókst að koma á legg a.m.k. 450 græðlingum. Þau voru nefnd Mánatré.

Sumum þeirra var plantað á vel þektum stöðum eins og Washington Square í Philadelphíu, Valley Forge og einnig við allmarga háskóla og NASA útibú. En saga þeirra féll fljótt í gleymsku.

 Allt fram að árinu 2000 þekktu afar fáir sögu Mánatrjánna. En loks rankað einhver hjá umræddri Skógaþjónustu við sér með að ekki var til nein skrá yfir staðsetningu þessara trjáa. Hafist var handa við að leita að þeim og merkja þau sérstaklega.

Mörg trjáana voru þá dauð en önnur fundust ekki. Alls tókst samt að finna 20 af þessum  trjám sem lifðu góðu lífi vítt, breytt um Bandaríkin.

Athugasemdir

[Svanur Gísli Þorkelsson, 13.1.2009 kl. 17:02]

Það er góðar fréttir Haukur og greinilega búið að finna fleiri en mínar heimildir segja til um.