Gagnrýni óskast

Fyrir sex mánuðum heyrði ég Tom Corneill syngja og spila í fyrsta sinn. Hann var meðal sex annarra flytjenda á einskonar popp/þjóðalaga-kvöldi sem ég lét tilleiðast að sækja. Á meðal þeirra laga sem hann flutti var lagið "I go to pieces" sem hann hafði þá nýlokið við að semja og er mjög persónulegt en Tom er ungur upprennandi listamaður hér í Bath.  Eftir að hann hafði lokið spilamennskunni þetta kvöld, gaf ég mig á tal við hann og þannig hófst samvinna okkar.

Hér að neðan er myndbandið af I go to pieces sem verður formlega flutt í fyrsta sinn á Laugardag Í Chapel Art Centre hér í Bath ásamt lögunum af hljómdisk með sama nafni. Mig langar með birtingu og frumflutningi þessa lags og myndbands hér að kanna aðeins viðbrögðin hjá ykkur lesendur góðir og biðja ykkur gera mér og Tom þann greiða að vera ósparir á gagnrýni eða lof á myndbandið, lagið og flutninginn, þ.e. að segja nákvæmlega það sem ykkur finnst. Með fyrirfram þökkum.

 

Athugasemdir

[Sigrún Jónsdóttir, 11.12.2008 kl. 01:41]

Mér fannst þetta flott lag, flottur flutningur og mega flottur söngvari  Myndbandið var listrænt og fallegt

[Skattborgari, 11.12.2008 kl. 01:49]

Þetta er flott lag og söngvarinn á sennilega góða framtíðarmöguleika.

Kveðja Skattborgari.

[sigurvin (IP-tala skráð) 11.12.2008 kl. 03:56]

Sándið í tölvunni minni er ekki fullkomið, en ég skal gera mitt besta sem gamall hljómsveitagaur og poppari, þó ég tilheyri sennilega ekki markhópnum.

Sérstakt lag og mjög áhugavert, sjaldgæft að heyra trommu og bassalaus lög. Góður söngvari með frábæra rödd þó stundum megi hann draga endatóninn aðeins lengur.

Upphafsstefið heyrist mér spilað af einni fiðlu og selló (jújú, allt á hljómborð kannski en skiptir ekki máli) (er sellóið pínu falkst?). Hefði frekar viljað heyra þrjár fiðlur og eina þeirra hátt á stiganum. Góður kassagítarleikur en sándið mætti vera mýkra (tölvan?)

Mætti vera greinilegri skil milli kafla sem söngvarinn gæti afmarkað betur með áherslum (krafti). Mér þætti flott ef mjúkur snerill þyrlaði aðeins til áhersluauka í millikaflanum. Góð röddun með fiðlunni í millikaflanum, en mætti ekki gera þetta með þríradda bakraddasöngkonum?

Lokakaflinn er frábær, frá og með "how after all....." sem er sérstaklega góður auka millikafli, (kirsuberið á toppnum) sérstaklekga góð röddun með fiðlunni og smá strengir koma flott inn, og síðasti hlutinn, þegar allt fellur í ljúfa löð, er virkilega flott.

Myndbandið finnst mér mjög gott, enda finnst mér fátt fallegra en falleg náttúrufegurð. Finnst þessi uppsetning falla vel að laginu. Smá galli finnst mér of mikið "setup" af söngvaranum, frá því hann setur hringinn í hendina þar til hann hendir honum, er þar að auki ekki alveg í takt við stemninguna í laginu.

Nú er ég búinn að hlusta á lagið 6-7 sinnum og svei mér þá - þetta er mjög gott lag, verður alltaf betra og betra.

ÞÚ BAÐST UM ÞETTA!

kveðja

[Guðbjörg Erlingsdóttir (IP-tala skráð) 11.12.2008 kl. 08:21]

Hæ, hæ,

Já það er eitthvað við hann Tom Corneill, alger sjarmur og lagið er fínt. Myndbandið flott nema þetta með hringinn, æi smá ofnotað og dálítið boybandfílingur í því :)

Svo verð ég að segja að þessi hvíta skyrta og vesti er ekki að gera sig........passar heldur ekki við umhverfið og atmóið í myndbandinu!

Hlakka til að heyra og sjá meira af drengnum......greinilega efnilegur! Hef samt ekkert vit á tónlist eða myndböndum en veit hvað mér finnst flott :)

kær kveðja

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 11.12.2008 kl. 09:03]

Gagnrýni er ekki mín sérgrein. En fyrst þú biður svo vel, læt ég til leiðast.

Lagið er í raun betra, og vinnur á við hlustun - án myndbandsins.  Það er ekki vegna myndatöku eða klippingar. Lagið er mjög "mónotónt", en raddbeiting kappans bjargar því. En "talk of holiday" búturinn, þar sem hann gengur upp hlíðina, er falskur.

Lag með þennan titil á ekki að syngja út í fallegri náttúru, á kornökrum við á og rómanstíska myllu. Frekar á kaffihúsi. Svo þoli ég ekki myndbönd þar sem fólk labbar og Tom Corneill gengur dálítið einkennilega í myndbandinu. Eins og hann sé með steina í skónum.

Hálsklúturinn..... Hefur verið uppboð á gömlum klútum Gilbert O'Sullivans? Ber bringa lýsir betur manni sem er að fara í spað. Þá dugar ekki Gucci-tuska. Viku-skegg, rautt, fer ekki blondínum vel. Tattúið er handleggnum er fyllerístattú. Það passar ekki við ermar sem hafa verið brettar upp af mömmu. Svo stoppar hann á einum stað og horfir á blóm á þistli og manni sýnist að hann stingur sig. Já, fjandakornið hann stingur sig.

James Blunt er hann ekki, og getur örugglega aldrei sungið eins háa tóna og Blunt. En það eru miklar tilfinningar. Augun eru þung af keltneskri sorg, augabrýrnar þungar og ljósfælnar eins og á Bob Dylan. Ljósfælnir menn fara ekki út á akra á sólskynsdegi.

Þegar hann er orðinn ríkur og frægur, getur hann fengið sér tannhreinsun og látið gera við skemmdirnar í framtönnunum.

Nú hef ég hlustað á það 6 sinnum, og þetta er lag sem mér geðjast að.

[Anna Gísladóttir, 11.12.2008 kl. 13:56]

Eftir mikil leiðindi við að ná að hlusta og horfa á lagið (tæknileg vandamál við niðurhal) þá er lagið alveg biðarinnar og vesensins virði

Alveg ágætis lag með fallegu myndbandi  

[Hrafnhildur Ýr Vilbertsdóttir, 11.12.2008 kl. 15:22]

ég veit ekki hvort það er eitthvað að í minni tölvu en ég sé ekkert myndband undir textanum

[Svanur Gísli Þorkelsson, 11.12.2008 kl. 15:50]

Það er myndband þarna Hrafnhildur mín. Stundum tekur smá tíma fyrir það að birtast. Annars er að fara á youtube (ef þú nennir) og slá inn Tom Corneill og þá hlýtur það að koma upp.

[Jón Steinar Ragnarsson, 12.12.2008 kl. 00:14]

Ég get nú ekkert annað en talað út frá mínum smekk, svo það er enginn stóridómur sem ég segi. Mér finnst lagið fallegt og söngvarinn með fallega rödd. Hins vegar finnst mér ómstríðan í upphafi algerlega út úr kú og hljómar eins og einhverskonar kakófónía ofan í dós.  Það er allt allt of mikið klang í þessum gítar og hann er allt of framarlega í mixinu og mætti jafnvel missa sín. Píanó, Óbó, er eitthvað sem mér dettur í hug sem undirspil. Svona kassagítarglymjandi er annars eitthvað sem ég hef algert antípat á og ér kalla svona ringiriggi, það á heima á demóum og skrifast út við útsetningar. Angurvær rafmagnsgítar í anda Knoffler væri þó kannski málið hér. Melódískur og sentimental.

Semsagt frábært efni en rusl útsetning.

[Jón Steinar Ragnarsson, 12.12.2008 kl. 00:17]

Ég held að þessi piltur eigi að geta meikað það, því hann setur sálina í sönginn sinn og meinar það sem hann syngur, ef svo má segja. Það er fágætur eiginleiki.

[Jón Steinar Ragnarsson, 12.12.2008 kl. 00:32]

Við höfum svo eitthvað grautað í kvikmyndagerð og ég er viss um að við erum sammála um að umgjörðin harmónerar ekki alveg með laginu, þar tek ég undir það sem Villi segir. Myndefnið er ein allsherjar klysja. Hvert einasta skot. Og því andlaus sköpun. Sorry.

Veit ekki hvað skyldi leggja til. Kaffihús segir Villi og ég tel það hæfa betur en þetta.  Lagið virkar svolítið rigningalega á mitt sálarhró, svo kannski væri það málið að nota slíkt þema. Sjá hann gegnum rigningarrúðu, gráleitur blámi, contrast, chrome. Lækir pollar, dropar. Jafnvel regnhljóð í intrói og niðurlagi. Lagið er um söknuð, einmannaleika, ástarsorg. Kannski væri gott að sýna einhverja hluti sem minna á liðna nærveru astarinnar. Bara svona off the head..

Lagið vinnur á og var þó strax áheyrilegt.

[Svanur Gísli Þorkelsson, 12.12.2008 kl. 10:51]

Ég þakka kærlega það sem komið er af góðri og ærlegri krítík. Ég vissi að sjálfsögðu að ég var að setja hausinn sjálfviljugur í gapastokkinn með að biðja um gagnrýni en án hennar verður ekkert bætt og hún því nauðsynleg.

Það hefði kannski átt að upplýsa það í upp hafi að lagið er leikið á tvo kassagítara og eitt selló. Engin önnur hljóðfæri koma við sögu. Tom syngur og leikur að jafnaði einn á gítar. Sveitadrengurinn Tom Corneill (hann er alin upp á sveitabæ hér skammt frá Bath) reikar um í náttúrunni sem á endanum svelgir öll tár en þrátt fyrir náttúrufegurðina er hann dapur. Hann sér bara það sem vekur með honum depurð eins og álftina sem er ein en er venjulega trygglynd og einkvænistegund. Hann hendir hringnum (sem er klisja en fær "raunverulega" merkingu af því hringurinn var í alvörunni sami hringurinn og hann fékk gjöf frá stúlkunni sem hann saknar) í ána, Vatnið, áin og droparnir af vatnshjólinu áttu að koma í stað rigningarinnar sem Jón Steinar saknar. Skotin eru eins og Jón Steinar segir afar hefðbundin og einfaldleikinn var hafður í fyrirrúmi til að taka ekki frá einlægni söngsins. Þannig má segja að það sem lagt var af stað með í upphafi hafi tekist þótt vissulega hafi verið hægt að nálgast viðfangsefni á allt annan hátt eins og bæði Jón Ragnar og Vilhjálmur benda á.

[gp (IP-tala skráð) 13.12.2008 kl. 03:03]

Hann er soldið þú. Angurvær og sorgbitinn maður með eftirsjá og trega í hjarta. Laglegt lag en soldið rembingslegur í angurværðinni. Hefði dottið í hug að gítarspilið, testinn og lagið væri þitt en sungið af öðrum aðeins raddmeiri. Hvenær ætlar þú að halda áfram að semja og gefa eitthvað út eftir sjálfan þig? Tónlist eða ritlist? Núna þegar Rúnar Júl er allur þá gæturðu líka komið fram sem Rúnar Júl look alike. Eða ertu ákveðinn í að leggja fyrir þig produceringarlist öðrum listamönnum til framdráttar kæri Svanur? Gangi þér allt í haginn, hvað sem þú tekur þér fyrir hendur.