Ár töfrandi hugsunnar

Um þessar mundir fer breska leikkonan Vanessa Regrave um Bretland og sýnir í öllum betri leikhúsum landsins einleikinn The year of Magical thinking (Ár töfrandi hugsunnar). Verkið er eftir  Bandaríska blaðkonu sem skrifar um lífsreynslu sína, einkum þá sem tengist andláti eiginmanns síns og dóttur. Verkinu er leikstýrt af David Hare og sem fyrr segir fer Vanessa Redgrave með hlutverk blaðakonunnar Joan Didion.

Hugmyndin var nú ekki að skrifa neina leikrýni hér, en ég var svo heppinn að sjá sýningu þessa í dag í Theatre Royal í Bath.

Vanessa situr á sviðinu og segir sögu sína í réttar 90 mínútur. Mér fannst þessi upplifun eins og að lenda við hliðina á afar ræðinni manneskju í langferðabíl eða flugvél.

Hún byrjar að kynna fyrir þér ytri umgjörð lífs síns en brátt ertu komin á kaf í allt það sem að baki býr. Lífið,gleðin ástin, dauðinn,sorgin,  allt það sem máli skiptir í lífshlaupi allra. - Sviðsetning þessa verks ber þess auðvitað merki að vera unnin upp úr bók,  ævisögu Joan Didion. En viðvera og nálægðin við Vanessu er svo sterk að þú finnur ekki fyrir monologískum textanum sem  rennur upp úr leikkonunni eins og ferskt sætt vatn úr lind.

Hrærandi reynsla sem ég vildi óska sem flestum að upplifa.

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 14.9.2008 kl. 10:07]

Svanur: Þú ert öfundsverður.  Hvergi í heiminum finnst mér leikhús betra en á Bretlandi og ég myndi nánast myrða fyrir að fá að sjá þetta verk.

Úff, þarf að safna mér fyrir leikhúsferð.

[Marta Gunnarsdóttir, 14.9.2008 kl. 11:46]

Oh, já öfundsverður, ég væri til í að sjá þessa sýningu og bloggin þín eru frábær. Takk.

[Svanur Gísli Þorkelsson, 14.9.2008 kl. 21:26]

Hversvegna koma svona sýningar sem ekkert þarf að hafa fyrir nema að flytja leikarann yfir hafið, aldrei til Íslands. Vanessa mundi fylla háskólabíó tvisvar allavega. Hvar eru allir þessi umboðsmenn Íslands?