Hvernig stjórn Sleipnis hyggist bæta laun atvinnubílstjóra....eða ekki

„Nei, þetta snýst ekki um peninga. Þetta snýst fyrst og fremst um laun og að menn komi sér saman með einhverjum öðrum hætti og fái meira í umslagið sitt" svaraði Óskar Jens Stefánsson formaður Sleipnis í viðtalið við sjónvarpið þegar hann var inntur eftir því hversvegna félaginu hefði verið slitið.

Það er undarleg leið til að bæta kjör bílstjóra að neita þeim um inngöngu í félag sem sérstaklega var stofnað fyrir stéttina, og slíta því síðan til að geta stungið fjármununum félagsins í eigin vasa. 

Eru þessir menn ekki með réttu ráði?

Eftirfarandi er úr bréfi sem Óskar sendi lögmanni félagsins eftir að hann frétti af nýjum umsóknum.

"Málvextir eru þeir að fyrir um fimmtán árum síðan þá fóru margir úr félaginu þegar að við stóðum í erfiðri kjarabaráttu. Tuttugu til þrjátíu manns ákváðu að fara hvergi og hafa greitt til félagsins lögboðin gjöld, þrátt fyrir það að margir eru hættir sem rútubílstjórar og komnir til annara starfa. Þessir aðilar hafa séð til þess að halda félaginu gangandi og þar með haldið við eignum þess.
Nú er svo komið að þessir einstaklingar og er ég í þeirra hópi eru ekki tilbúnir að afhenda nýjum félagsmönnum eignir félagsins án þess að fá eitthvað fyrir sinn snúð. Eftir útgöngu félagsmanna fyrir fimmtán árum síðan var fjórðu grein félagsins breitt: "Til að verða fullgildur félagsmaður þarf skrifleg umsókn að hafa borist félaginu og hljóta samþykki stjórnar og trúnaðamannaráðs." og hafa félagsmenn hótað að beita þessu ákvæði nema til komi einhverjar bætur fyrir halda félaginu gangandi sem fyrr sagði."

Lögfræðingurinn svararði:

Lög félagsins kveða ekki á um heimild til þess að greiða út arð eða bæta hluta eða öllum félagsmönnum það, að hafa haldið félaginu gangandi um nokkurt skeið. Í lögum stéttarfélaga almennt eru mér að vitandi ekki ákvæði um slíka útgreiðslu á eignum eða fjármunum viðkomandi félaga.

Samkvæmt grein 16.1 í lögum félagsins þarf samþykki meirihluta félagsfundar, ef fara á þá leið sem þú nefndir hér að neðan, þ.e. að greiða tilteknum félagsmönnum út hlutdeild í eigum félagsins, enda hér um meiriháttar ráðstöfun á eigum félagsins að ræða. Þetta er sú leið sama ég tel að fara þyrfti, ef úr verður að útdeila verðmæti eigna félagsins til núverandi félagsmanna. Í lagalegum skilningi væri litið á það sem gjöf, ef greiða ætti einstaka félagsmönnum út hlutdeild í eignum félagsins, ef ekkert endurgjald kemur á móti. Slíkar gjafir eru þá skattskyldar í samkvæmt ákvæðum skattalaga.

Ykkur virðist ekki hugnast það að slíta félaginu og því þarf ekki að skoða grein 18.1, þar sem fjallað er um útlagningu eigna við slit félagsins.

Eins og komið hefur fram í fréttum hefur stjórn verkalýðsfélagsins Bifreiðastjórafélagsins Sleipnis, ákveðið að slíta félaginu, frekar enn að samþykkja inngöngu nýrra félagsmanna í það.

Með þessum hætti halda þeir kumpánar; Óskar Jens Stefánsson formaður, Þórarinn Sigurðsson Varaformaður, Karl Bjarnason gjaldkeri sem mynda stjórn félagsins, að þeir geti komist upp með að skipta með sér því sem eftir er af eigum félagsins, sjóðum þess og lausafjármunum. -

Þessir menn telja sig eiga félagið og hafa rekið það eins og einkafélag, allt frá því þeir samþykktu að hleypa engum inn í það nema með samþykki þeirra sjálfra. Þannig brutu þeir bæði landslög um félagafrelsi og lög félagsins sjálf. 

Á hverju ári hafa þessir menn skipt á milli sín öllum rekstrarafgangi félagsins rétt eins og um arðgreiðslur í einkafélagi væri að ræða og á sama tíma meinað öllum öðrum frá því að ganga í félagið.

Miklir hugsjónamenn þeir Óskar, Þórarinn og Karl.

Þegar að nýjar umsóknir frá 40 bifreiðastjórum bárust á vormánuðum 2014 var kallað til félagsfundar í Sleipni til að ákveða örlög þeirra. Félagsfundurinn á kvað að fela stjórninni að sjá um inngönguferlið. Fulltrúar umsækjenda funduðu með stjórninni sem sagðist vilja kalla til aðalfundar (sem ekki hafði verið haldinn á árinu) sem síðan mundi vera frestað til að nýir meðlimir gæti tekið þátt í stjórnarkosningu.

Allt þetta var fært til bókar í fundargerðabók félagsins og staðfest með emailum sem ég hef undir höndum.

Þessir 40 umsækjendur líta því á sig sem félaga í Sleipni og telja að slit félagsins og fundurinn sem ákvað þau slit og þeir voru ekki boðaðir til, hafi verið ólöglegur með öllu. 

 

Athugasemdir

[Pétur D. (IP-tala skráð) 11.11.2014 kl. 11:08]

"Þessir 40 umsækjendur líta því á sig sem félaga í Sleipni og telja að slit félagsins og fundurinn sem ákvað þau slit og þeir voru ekki boðaðir til, hafi verið ólöglegur með öllu."

Eitt er að líta á sig sem félaga og annað að vera það. Ég get ekki séða að aðild þessara 40 hafi neitt verið samþykkt. Og það er undir meirihluta þeirra félaga sem þegar eru í félaginu (og aðeins þeirra) og sem mæta á næsta aðalfund sem ákveða hvort félagið verður lagt niður eða ekki. Hvað gert skuli við eignir félagsins stendur í samþykktum þess og að sjálfsögðu er það skattskylt. En það er ekki vandamál.

Sönn saga: Það var einu sinni félag sem var komið til ára sinna þannig að félögunum hafði fækkað vegna aldurs. Félagið átti drjúgan pening í bankanum svo og veðmætan skíðaskála. Svo einn daginn kom hópur manna og vildi ganga í félagið, en þessi hópur var stærri en fjöldi meðlima sem voru fyrir. Stjórnin var himinlifandi, því að hún hélt, að margir nýir meðlimir myndu styrkja félagið á margan hátt. Svo var haldinn félagafundur og það sem gerðist var að nýi hópurinn henti út gömlu stjórninni, ákvað að slíta félaginu, selja skálann, hirða féð af reikningnum og sóuðu öllu á fáeinum vikum í veizluhöld og fylliríi.

Stjórnir allra félaga sem eiga eignir vilja auðvitað ekki að þetta gerist hjá þeim. En þar sem reglur Fyrirtækjaskráningar hjá skattstjóra setur skorður á útilokun meðlima, þá á Sleipnir engra kosta völ en að slíta félaginu. Ég er ekki meðlimu í Sleipni, en í þeim félögum þar sem ég er meðlimur, myndi ég ekki vilja missa allt vegna yfirtöku hóps manna. Viðbrögð Svans benda til þess að þeir hugsuðu sér gott til glóðarinnar, vildu taka stjórnina yfir og eignast hlutdeild í því sem fégarnir höfðu byggt upp yfir marga áratugi.

En það er enginn sem bannar Svani Gísla og vinum hans að stofna nýtt stéttarfélag með sínum eigin framlögum, enda er félagafrelsi í landinu.

[Svanur Gísli Þorkelsson, 11.11.2014 kl. 15:52]

Hér r viðurkenning Óskars formanns á að nýir umsækjendur hafi verið viðurkenndir. Varla fer Óskar að rukka fyrir einhverja sem ekki eru í félaginu, eða er að?

24 Okt.2014

Sæll Svanur.
Meðf. er listinn yfir þá aðila sem sótt hafa um. Vinsamlegast farðu yfir hann og e.t.v. þarf að leiðrétta hann eitthvað.
Þessi listi verður sendur á fyrirtækið Allrahanda, bt. Rúnars strax eftir helgi og miðast við inngöngu 1. okt. Þú lætur mig vita hvernig launaseðill þeirra sem sótt hafa um lítur út, hvort það sé vísað til Sleipnis á seðlinum. Ef svo verður ekki mun ég umsvifalaust óska eftir fundi með forráðamönnum fyrirtækisins og óska skýringa.
Verðum í sambandi.
Kv. Óskar St.

Aðdróttanir þínar um að einhver hugsi sér gott til glóðarinnar, þegar fólk leitar eftir lögbundnum rétti sínum til að velja sér og ganga í verkalýðsfélag, eru fáránlegar. Gögnin sýna einnig að enginn mótmælti því að þessir gömlu félagsmenn tækju það út úr félaginu sem þeir töldu að sér bæri, svo fremi að lögin leyfðu það. Til þess fannst engin leið önnur en að slíta félaginu og þess vegna gerðu þeir það.

[Svanur Gísli Þorkelsson, 11.11.2014 kl. 15:59]

Gögnin sem ég vísa til er m.a. þessi umsögn Óskars til lögfræðings síns;

"Ég hef rætt þetta opinskátt við fulltrúa þeirra bifreiðastjóra, Svan Þorkelsson sem hyggjast sækja um inngöngu og hafa þeir alveg fullkomin skilning á þessum sjónarmiðum núverandi félagsmanna og hafa sagt að þeirra markmið sé að sameina stéttina og ná fram betri kjörum. Bílstjórar telja sig hafa orðið eftir í launakapphlaupinu og vilja sameina sig á ný."