Reiði, harmur og sorg biskups

Biskupar landsins leitast nú við að sefa reiði fólks og hugga harm og sorg þá er mál Guðrúnar Ebbu hefur vakið meðal þjóðarinnar. Yfirlýsing þeirra bendir til að afstaða þeirra til málsins og kirkjunnar þar með, hafi lítið breyst .

Málsmeðferðin hefði verið sú sama, segir hann, þótt augljós mistök hafi átt sér stað. Reiðin, harmurinn og sorgin sem biskup talar um í yfirlýsingu sinni eru samt ekki hans, heldur einhverra annarra. Hvergi örlar á fordæmingu á biskupnum sem ódæðin vann, þrátt fyrir að ýjað sé að því að kirkjunnar þjónar trúi samt framburði Guðrúnar. -

Hugmynd þeirra er greinilega að hægt sé að sigla fram hjá þessu og lempa málið án þess að einhver einn, hvað þá kirkjan sjálf, verði kölluð til ábyrgðar.  Líklega eru þeir smeykir við að dæma svo þeir verði ekki dæmdir sjálfir. -

Kirkjunnar menn finna sig þó knúna til aðgerða af einhverju tagi og hafa gripið til ýmissa úrræða til að friða þá tilfinningu. Allar miða þær að því að bregðast rétt við næst þegar slíkt eða svipuð mál koma upp innan kirkjunnar, því ekki er hægt að búast við að þeir geti alfarið komið í veg fyrir að slíka verknaði. Þannig geta þeir huggað þeir sig við að þessi skelfilegi verknaður æðsta manns kirkjunnar verði að lokum til einhvers góðs. -

Hafði ekki áhrif á málsmeðferð

Sannleikur sannleiksnefnda

Fá mannhvörf á Íslandi hafa verið rannsökuð jafn rækilega og hvarf Geirfinns Einarssonar. Og það er fjarri mér að amast við upptöku þess máls ef það má verða til þess að linna sársauka þeirra sem verst urðu úti í tengslum við ásakanir um meinta glæpi tengda því. - Reyndar er þessi ráðstöfun samt allt of sein á ferðinni til að fólk geti vonast eftir að hún verði til að þau grói um heilt  sárin sem svo margir hlutu af hörmulegri málsmeðferð þessa máls.

Sannleiknefndir eru vinsælar erlendis, sérstaklega þegar grunur leikur á að sannleikanum hafi verið hagrætt af stjórnvöldum gagnvart almenningi.  -

Á Íslandi hafa aðeins tvær sannleiksnefndir starfað svo ég muni. Önnur á vegum Alþingis til að rannsaka bankahrunið og á niðurstöðum hennar er nú verið að lögsækja Geir Haarde. Það fer um mann aulahrollur í hvert sinn sem það mál ber á góma. 

Hin sannleiksnefndin var á vegum Kirkjunnar til að rannsaka viðbrögð hennar við ásökunum á hendur Ólafi Skúlasyni um kynferðisafbrot. Þar fannst vitanlega ekkert sem neinu breytti.

Verði tillagan um sannleiksnefnd til að rannsaka Geirfinnsmálið samþykkt, vona ég að niðurstöður hennar verði meira sannfærandi en niðurstöður þessara tveggja nefnda sem við höfum nú þegar reynslu af.

Á Bretlandi var af góðri og gildri ástæðu skipuð sannleiksnefnd til að rannsaka nákvæmlega aðkomu Bretlands að innrásinni í Írak. Þar komu fram upplýsingar sem sönnuðu að innrásin var gerð á fölskum forsendum og að ráðamenn innrásarþjóðanna vissu það vel. -

Þegar Ísland lýsti stuðningi við þá styrjöld og þær hörmungar sem ekki er séð fyrir endann á enn, var það á ábirgð tveggja manna að landið tapaði siðferðilegri stöðu sinni meðal þjóða heimsins. Það var ófyrirgefanlegt klúður sem er þess virði að rannsaka og setja í sannleiksnefnd. -

Vilja sannleiksnefnd um Geirfinnsmálið

Enga fjöldagröf að finna í Hardin Texas

Sem betur fer reyndist þessi frétt um fjöldagröf í Hardin í Texas vera ósönn. Engin lík eða líkamspartar fundust á þeim stað sem lögreglan fékk ábendingu um að slíkt væri að finna.

Auðvitað vakti það strax grunsemdir lögreglunnar þegar að persónan sem hringdi þessar fals-upplýsingar inn sagðist vera skyggn og hafa séð fjöldagröfina í sýn. Og nánari rannsókn leiddi í ljós að um gabb var að ræða.

Fréttamiðlar í Texas sáust ekki fyrir í kappi sínu um að verða fyrstir með æsifréttirnar og létu sem frásögn miðilsins væri sönn. Eftir það flugu fréttir þeirra eins og eldur í sinu um heimsbyggðina og enduðu uppi á mbl.is.

 

Tilkynnt um fjöldagröf í Texas

"Stríðið gegn eiturlyfjum" er gagnslaust

Eftir að flestar aðildarþjóðir Sameinuðu þjóðanna (SÞ) undirrituðu "sáttmálann um eiturlyf"   árið 1971,  lýsti Richard Nixon,  þá Bandaríkjaforseti, eiturlyfjum stríð á hendur. Sáttmálinn og stefnumótun Bandaríkjanna í stríðinu gegn eiturlyfjum, var í kjölfarið tekin upp af Bretlandi og flestum Evrópulöndum.

Fyrir nokkrum dögum lýsti alþjóðlega rannsóknarnefnd eiturlyfja,  sem verið hefur að störfum á vegum SÞ því yfir, að "stríðið gegn eiturlyfjum" hefði gjörsamlega misheppnast. Nefndin segir að "stríðið" hafi lítil áhrif á úbreiðslu eiturlyfja og komi ekki í veg fyrir að hundruðir þúsunda láti líf sitt af völdum af völdum alþjóðlegrar eiturlyfjaverslunar. Í nefndinni sátu m.a. fyrrverandi aðalritari SÞ, Kofi Annan, og fyrrverandi forsetar Brasilíu, Mexíkó og Kólumbíu.

Margir eru þeirrar skoðunar að skýrsla nefndarinnar geri lítið annað en að staðhæfa og undirstrika það sem öllum hefur verið lengi ljóst. Samt ganga niðurstöður hennar þvert á stefnu Bandaríkjanna, Bretlands og flestra Evrópuríka í eiturefjamálum og er eiginlega áfellisdómur á frammistöðu vestrænna ríkja. 

Sem dæmi um hversu misheppnaðar aðgerðir stjórnvalda á vesturlöndum hafa verið, má benda á hvernig haldið hefur verið á málum í Afganistan. Árið 2004 þegar að Hamid Karzai varð forseti yfir landinu, lagðist hann á sveif með innrásaraðilunum og fjölþjóðaliði NATO til að uppræta valmúgaræktun í Afganistan. Bretland eitt og sér hefur kostað tæpum milljarði breskra punda í þetta átak. - Í dag kemur 90% af öllu heróíni sem framleitt er í heiminum, frá Afganistan.

Þegar að Portúgal nam úr gildi lög sem gerðu það ólöglegt að neyta eiturlyfja árið 2001, héldu margir að landið mundi verða að megin áfangastað eiturlyfjaneytenda í stað Amsterdam borgar. Mikil andstaða var við lagabreytingarnar frá fólki sem óttaðist að illræmd eiturlyfja-hverfi eins og Canal Ventosa í Lissabon, mundu teygja áhrif sín niður á strendur landsins og inn í blómlegan ferðamannaiðnaðinn.

Frá 2001 hefur tala þeirra sem látist hafa af völdum heróín neyslu í Portúgal, lækkað um helming, og fjöldi þeirra sem sótt hafa afeitrunar og endurhæfingar-stofnanir, tvöfaldast.

Málið sem ekki vill hverfa

David Cameron forsætisráðherra Bretlands segist ekki sjá neinar góðar ástæður til að láta rannsaka dauða sýklavopnasérfræðingsins Dr David Kelly sem sagður er hafa framið sjálfsmorð árið 2003.

David Kelly var sá sem BBC bar fyrir því að skýrslan sem Tony Blair notaði til að réttlæta innrásina í Írak, hefði verið viljandi ýkt til að láta líta svo út að Saddam Hussain réði yfir sýklavopnum. (Sjá grein)

Afskipti Camerons af málinu sannar að málið er pólitískt en ekki lögreglumál eins og það ætti að vera. Einnig hefur verið bent á að David Cameron þyki mikilvægt og sjálfsagt að enduropna mál Madeleine McCann en sjái ekki neina þörf á því að vita fyrir víst hvað og hver var valdur að dauða Dr. Kellys.

Ummæli forsætisráðherrans hafa verið gagnrýnd af læknum og vísindamönnum sem berjast fyrir því að málið verði tekið upp að nýju og að í þetta sinn verði rannsókninni hagað í samræmi við réttarlækninga-lögin frá 1988 sem hin fræga Lord Hutton skýrsla gerði ekki.

Niðurstaða Hutton skýrslunnar er að David Kelly hafi framið sjálfsmorð með því að taka in stóran skammt af verkjatöflum og skera sig púls með vasahnífnum sínum.

Skýrslan lætur ósavarað fjölda spurninga um dauða Dr Kelly og þykir frekar illa unnið plagg.

Að auki hafa komið fram upplýsingar eftir að skýrslan var gefin út sem ástæða þykir til að rannsaka betur.

Atferli Kellys dagana fyrir "sjálfsmorðið" þykir ekki benda til að hann hafi verið í neinum slíkum hugleiðingum. Hann skipulagði vinafundi í næstu viku og bókaði far aftur til Írak til að halda áfram vinnu sinni þar.

Gagnrýnendur Hutton skýrslunar hafa margoft bent á að ekki er fjallað í henni um ástæður þess að engin fingraför fundust á þeim munum sem hann hafði á sér, né þá staðreynd að verkjatöflurnar sem hann tók gátu akki leitt hann til dauða.

Þá er ekki minnst á þyrluna sem Thames Valley lögreglan leigði til að fljúga á þann stað sem Dr Kelly lá, 90 mínútum eftir að líkami hans fannst. Þyrlan hafði viðdvöl í fimm mínútur og hvarf sían af vettvangi. Hvað hún ar að gera og hver var í þyrlunni hefur aldrei komið fram.

Bíður réttarhalda á Rikerseyju

Hinn sextíu og tveggja ára Dominique Strauss-Kahn gistir nú í fangelsinu á Rikerseyju. Á föstudaginn n.k. á hann að mæta fyrir rétti en hann hefur verið ákærður  fyrir að hafa reynt að nauðga Nafissatou Diallo. (Sem fyrstu fréttir nefndu Ofelíu. Sjá mynd) Lítið er enn vitað um hagi Diallo, annað en að hún sögð upprunalega frá Senegal, vera múlími og eiga 16 ára dóttur sem hún býr með  í Bronx. Hótelið sem hún vinnur fyrir ber henni góða söguna fyrir að vera áreiðanlegur starfskraftur.

Melissa Jackson dómari neitaði í fyrradag að láta DSK lausan gegn tryggingu jafnvel þótt einginkona hans hafi verið snögg að senda honum milljón dollara í reiðufé yfir til New York. Dómarinn tók þessa ákvörðun eftir að sækjandinn í málinu sagði að DSK hefði verið ásakaður um svipaðar árásir áður.

DSK verður því að dúsa á "klettinum" ásamt 13000 sakamönnum sem sem hann samt fær ekki að hafa samneyti við því hann var settur í einangrun. Það þýðir að hann má ekki yfirgefa klefa sinn nema í fylgd fangavarða. Rikersfangelsið er staðsett á eyju í Austurá rétt norður af Queens, ekki langt frá La Guardia flugvelli og er eitt af stærstu fangelsum í heiminum. Það getur hýst allt að 17.000 fanga.

Herra Benjamin Brafman verjandi DSK hefur í dag breytt vörn sinn frá því í gær þegar hann sagði að DSK hefði fjarvistarsönnun. Nú segir hann að vörnin verði byggð á þeirri staðreynd að það sem farið hafi á milli DSK og Nafissatou Diallo hafi verið með fullu samþykki hennar. Talið er að skýrsla lögreglunnar um lífsýni sem tekið var úr sakborningi og til rannsóknar og samanurðar við lífsýni úr Nafissatou Diallo hafi átt þátt í að breyta varnartaktíkinni.

Greiddi sjálfur fyrir hótelið

Líkurnar á að um samsæri sé að ræða

Samsærakenningasmiðir hafa nógu úr að moða þessa dagana. Þegar hafa komið fram nokkrar í tengslum við ásakanirnar á hendur Dominique Strauss-Kahn um að hann hafi reynt að nauðga 32 tveggja ára giftri afrísk-amerískri konu sem vinnur sem þerna á franska keðuhótelinu Sofitel í New York,  þar sem yfirmaður Alþjóðagjaldeyrissjóðsins dvaldist.

Þernan fór inn í svítuna sem hann dvaldist, því henni hafði verið sagt að hún væri mannlaus.  -

Lögfræðingur Dominique heldur því fram að DSK hafi fjarvistarsönnun. Lögfræðingurinn segir að Þernan, sem ekki sé neitt augnayndi, haldi því fram að árásin á hana hafi átt sér stað um klukkan 13:00 en Dominique hafi skilað lyklinum kl: 12:30 og farið af hótelinu til að snæða með dóttur sinni hádegisverð. -

Þegar að Verjandinn reyndi að fá  Dominique lausan fyrir eina milljón dollara tryggingu, benti hann einnig á að  Dominique hafði ekki reynt að flýja Bandaríkin eins og haldið hefur verið fram. Hann hafi verið fyrir löngu bókaður á þetta ákveðna flug. 

Hann sagði líka að  Dominique hefði hringt í öryggisverði hótelsins til að tilkynna að hann hefði skilið eftir síma á hótelherberginu og jafnframt sagt þeim að hann væri á leiðinni úr landi.  Það sé ekki háttarlag manns sem er að reyna að flýja lögregluna né beri það vitni um hugarfar manns sem viti að hann hefur gerst sekur um glæp.

Þrátt fyrir þessi rök var beiðninni um að láta Dominique lausan gegn tryggingu hafnað af dómaranum sem er kvenkyns.

En hverjar eru þá líkurnar á, eins og samsæriskenningarnar segja, að pólitískir andstæðingar hans í Frakklandi séu að leiða Dominique Strauss-Kahn í gildru?

 Vissulega má segja að þessar ásakanir komi fram á hentugum tíma fyrir andstæðinga DSK. Hann var langlíklegastur til að verða frambjóðandinn í forsetakosningunum 2012 sem átti besta möguleika á að vinna hinn óvinsæla Nicolas Sarkozy. Talið er að slíkir draumar eru að engu orðnir,  hver sem útkoman úr réttarhöldunum yfir DSK verður, en þeim skal fram haldið þann 20. þ.m.

DSK er nokkuð þekktur sem kvennaflagari af samstarfsfólki sínu. Það orðspor hefur verið opinbert leyndarmál í Frakklandi í mörg ár. Að auki hafa áður komið fram ásakanir á hendur honum fyrir að kynferðislega áreitni og árásir. Þær hafa ætíð verið þaggaðar niður. Margir voru samt á því að um leið og hann tilkynnti framboð sitt mundu margar af skápa-beinagrindum hans skjóta aftur upp höfðinu.

Samsæriskenningin sem virðist hafa mest kjöt á beinunum kom fram á vefsíðu LePost. Þar segir að sá sem fyrstur varð til að tweeta um handtökuna hafi verið Jonathan Pinet, franskur andófsmaður sem starfar fyrir franska hægriflokkinn UMP. Hann tweetaði um  handtökuna nokkru áður en hún átti sér stað.

Sá sem var fyrstur til að endur-tweeta um málið var Arnaud Dassier, franskur spunameistari sem áður hefur reynt að breiða út óhróður um DSK og lúxus-einkalíf hans.

Fyrsta vefsíðan sem skýrði frá handtökunni var franska hægri sinnaða bloggsíðan 24heuresactu. Grein birtist þar um handtökuna löngu áður en t.d. The New York Post birti fréttina fyrstur bandarískra fjölmiðla.

Pinet sagðist hafa fengið fréttirnar frá kunningja sínum sem vinnur á hótelinu.

 - Frönskum opinberum persónum er liðið ýmislegt þegar kemur að einkalífinu sem enn er virt að mestu. En þegar kemur að þessari meintu hegðun DKS, virðist franskir stjórnmálamenn margir hverjir vera þeirrar skoðunar að þetta hafi verið fyrirsjáanlegt. Og eins og vænta mátti, hefur önnur kona, frönsk blaðakona,  nú þegar gefið sig fram og hyggist stefna DSK fyrir kynferðislega árás sem á að hafa átt sér stað fyrir 10 árum.

Með fjarvistarsönnun?

Peningar og kynferðislegt ofbeldi

Dominique Strauss-Kahn, framkvæmdastjóri Alþjóðagjaldeyrissjóðsins er í afar vondum málum. Hann gerðu þau slæmu mistök að koma fram við konu, (þernu á hótelinu þar sem hann dvaldist)  á sama hátt og stofnunin sem hann vinnur fyrir kemur er þekkt fyrir að koma fram við þær þjóðir sem þurfa á aðstoð hans að halda.

Rétt eins og Dominique neyddi konuna til að fara að vilja sínum með ofbeldi, neyðir sjóðurinn þjóðirnar sem sóst hafa til eftir aðstoð hans,  til að gera allt eins og þeim þóknast.

Dominique  hagaði sér alveg eins og auðugur þrælahaldari á 19 öld. Hann sá þjónustustúlkuna, ágirntist hana og gerði hana svo að fórnarlambi sínu.

Hvatir AGS og framkoma sjóðsins gagnvart sínum skjólstæðingum er af nákvæmlega sama toga.  

Hér sannast eina ferðina enn, þótt margir eigi erfitt með að viðurkenna það, að persónubrestir og karaktersgallar þeirra einstaklinga sem veljast í miklar valdastöður,   móta hegðun þeirra og störf á lands og alþjóðlega vísu og endurspeglast þannig í samskipum þjóða og alþjóðlegra stofnana. -

Strauss-Kahn ákærður

Nár í karrí

Mannát er enn algengt víða um heim. Mest er það stundað í Afríku, einkum í Líberíu og Kongó þar sem seiðmenn sækjast eftir líkamshlutum af bækluðu fólki og albínóum til átu. Seiðmennirnir og þeir sem á þá trúa eru sannfærðir um að ákveðnir líkamshlutar vanskapaðs fólks og hvítingja hafi sérstakan lækningarmátt og gefi þeim sem af etur, yfirnáttúrulega krafta. -

Þá er mannát enn stundað  meðal sumra ættflokka í Malasíu við helgiathafnir. Yfirleitt er mannát tengt þeirri hjátrú að sá sem etur öðlist krafta þess sem etin er.

Í Pakistan eru flestir íbúar landsins múslímar. Mannát í Íslam er stranglega bannað. Þess vegna er athæfi þeirra bræðra Arif og Farman ekki hluti af menningu Pakistans. -

Fram kemur í greininni að bræðurnir séu ekki aðeins mannætur, heldur náætur, þ.e. þeir leggja sér munns lík sem búið er að grafa. Einnig að unga konan sem þeir grófu upp og átu í karrí rétti, lést úr krabbameini. Vitað er að drengirnir þekktu konuna enda bjó hún í sama þorpi og þeir. Malik Abdul Rehman lögreglustjóri heldur því fram að bræðurnir hafi stundað náát um nokkurt skeið. Hann segir þá hafa grafið upp lík af fjögra ára stúlku á síðasta ári og etið hana.

Ekkert hefur komið fram sem skýrt getur hegðun þessara ungu manna sem ekki koma illa fyrir á myndum og myndböndum sem birst hafa af þeim. - Hinar hefðbundnu skýringar á mannáti eiga hér ekki við, hvað þá nááti sem er mjög hættulegt.

Auðvitað er líklegast að hér sé um alvarlega brenglun að ræða eða geðröskun. Einhvern veginn finnst mér skýringar lögreglunnar í Pakistan ekki sérlega sannfærandi þegar þeir segja að "drengirnir virtust vera eðlilegir".

Bræður gripnir við mannát

Priyanka Thapa og miskunarlaus Útlendingastofnun

Það er eitthvað verulega bogið við stefnu stjórnvalda í innflytjendamálum. Ekki nema von að almenningur finnur sig knúinn til að reyna að grípa enn og aftur inn í atburðarásina og reyni að hindra að stefna stjórnvalda nái fram að ganga.

Hvað eftir annað vísar Útlendingastofnun burtu úr landinu ungu og gjörvulegu fólki sem hér hefur getið hefur sér gott orð og eignast góða vini og kunningja. - Hvaða lagabókstaf er svona mikilvægt fyrir Útlendingastofnun að fylgja, að allt tillit til mannúðar og almennrar skynsemi er látið lönd og leið bara til að framfylgja honum.

Það er erfitt að sjá hvaða upplýsingum Útlendingastofnun fer eftir í úrskurði sínum í máli  Priyönku Thapa. Útlendingastofnun segir í úrskurði sínum að ekki hafi verið sýnt fram á að Priyanka verði neydd í hjónaband snúi hún aftur til Nepal.

Þeir sem vinna fyrir stofnunina vita eflaust að í Nepal er það alsiða að gifta ungar stúlkur eldri mönnum til fjár og jafnvel selja þær úr landi.

Nú er ljóst að Priyanka er ekki trúlofuð syni íslensks þingmanns eða eitthvað svoleiðis, og því er henni miskunnarlaust vísað á dyr. 

Hvernig á Priyanka annars að sanna að slík verði örlög hennar snúi hún aftur heim? Bjóst Útlendingastofnun við að hún kæmi með undirritað skjal frá föður sínum um að hann mundi gefa hana nauðuga í hjónaband ef hún kæmi til baka?

6 þúsund manns lýst yfir stuðningi á Facebook