Ef til er Guð, hver skapaði þá Guð?

Það eru um það höldur hvort þurfi meiri trúarsannfæringu til að halda því fram að tilviljun ein ráði og hafi ráðið allir framvindu í mótun alheimsins og þróun lífsins í honum eða til að álíta að baki liggi áform vitsmunalegs frumafls. 

Og það er gömul saga og glæný þegar að trúmál eru rökrædd að trúlausir sjá tilviljanir einar þar sem trúaðir sjá guðlega forsjá og fyrirhyggju. Flestir trúleysingjar vilja beita skynsemi, rökum og vísindalegum aðferðum til að skilja alheiminn. Hinir trúuðu telja sig hins vegar hafa fundið sannleika sem er ofar allri rökhyggju og vísindalegri þekkingu.

Það samræmi sem sjá má mili vísinda og trúarbragða þegar litið er á trúarbrögð sem opinberuð sannindi og  vísindi sem uppgötvuð sannindi er hunsað af bæði trúuðum og trrúlausum af ótta við að þeir séu að svíkja sannleikann. Vísindaleg aðferð eru svo ný leið til að skoða alheiminn að margir þeir sem fylgja trúarbrögðum sem grundvölluð er á fornum trúartextum sem ekki gerðu mun á trúarlegum og veraldlegum sannindum, telja sannleikanum ógnað og þar með trú þeirra. Þeir sem hallir eru eingöngu undir vísindalegar aðferðir til að skoða alheiminn verða að sætta sig við að leið þeirra tekur aðeins til þeirra hluta sem hægt er að vega, meta og mæla og fær þar með suma til að ætla að annað sé ekki til. Kannski eru þeir haldnir óþarfa fordómum sem rekja má till rimmunnar sem varð á milli vísindahyggju-manna og kristinna í kjölfar erfiðara fæðingarhríða alvöru vísinda inn í heiminn.

Það er afar algengt að heyra trúleysingja spyrja trúaða rökleysu-spurninga eins og "ef Guð er til, hver skapaði þá Guð?" eða "getur Guð skapað svo stóran stein að  hann geti ekki lyft honum", sem er sama spurningin og "hvað gerist þegar ómótstæðilegt afl mætir óhagganlegri fyrirstöðu." Spurningarnar eru vitaskuld rökleysa því Guð er "apsolut" hugtak sem gerir ráð fyrir að ekkert sé æðra eða meira. Það er ekki hægt að hugsa sér alheim þar sem tvö "apsolut" öfl eru til samtímis.

Eins falla trúaðir oft í þá gryfju að reyna færa sönnur á mál sitt með því að vitna til trúarlegra sanninda eða sagna, sem ætlað er að koma á framfæri trúarlegum eða siðferðislegum boðskap, eins og um vísindalega sannaðar staðreyndir sé að ræða eða að trúarrit þeirra séu áreiðanlegar sögulegar heimildir. Sem dæmi er algengt að heyra "vel menntað" fólk halda því fram að jörðin sé rétt sex þúsund ára gömul og sköpunarsögurnar í GT séu bókstaflega sannar og vísindalega réttar.

 

 

 

 

Athugasemdir

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 2.3.2008 kl. 19:29]

Þversögn Epikurusar hefur hinsvegar ekki verið svarað...

Ef guð er viljugur að stöðva illsku, en getur það ekki,þá er hann ekki almáttugur.Ef hann getur, en vill það ekki,þá er hann vondur.Ef hann bæði getur og vill,hvaðan kemur þá illskan?Ef hann hvorki getur né vill,hvers vegna á þá að kalla hann guð?

[Svanur Gísli Þorkelsson, 2.3.2008 kl. 20:01]

Sæl Anna.

Illska er afstætt hugtak og fær aðeins merkingu í samhengi við mannlega hegðun og siðferðilegt mat mannsins.  Náttúrulegum fyrirbrygðum er ekki hægt að gefa siðferðilegt gildi. Aðeins þeim sem hefur kost á að velja er hægt að halda ábyrgum fyrir gjörðum sína og vali á  "góðu" eða "illu".

Aðeins maðurinn hefur þetta frjálsa val svo að við vitum. Guð þarf ekki að velja. Hann stendur ofar sköpun sinni og ofar mannlegu mati og skilningi. Sköpunin er "góð" og aðeins "góð" í ljósi þess tilgangs sem Guð hefur gefið henni sem er að vera vettvangur þroska mannsins. Þroski getur aðeins orðið í gegnum það sem við skynjum sem þjáningu. Þjáning í formi erfiðleika, veikinda og harðinda sem við oft skilgreinum sem hið "illa", en er í þessum skilningi forsjón Guðs svo að við getum vaxið sem andlegar verur. Fullkominn heimur krefst fullkominna vera og það erum við ekki.  - Styrjaldir, hungursneyðar og mannanna hryðjuverk eru ekki verk Guðs heldur afleyðing óhlýðni mannsins við boðorð hans.

[Halla Rut , 3.3.2008 kl. 00:44]

Þekki margt gott fólk sem er trúað. Það notar trú sína til að lifa í sátt og samlyndi við aðra og til að gefa af sér og lifa góðu lífi. Þannig á trú að vera.

Góðar stundir. 

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 3.3.2008 kl. 10:22]

Sæll Svanur,

Gott svar, en svona guð þarf alls ekki að vera til, hans er ekki þörf!  Auðvitað getur hann verið til í trúnni, og er það eflaust, en ef trúna vantar er lítið eftir af honum? 

[Svanur Gísli Þorkelsson, 3.3.2008 kl. 12:01]

Sæl Aftur Anna.

Ef að afleiðing þarf ekki orsök er staðhæfing þín rétt. Í mínum heimi þarf afleiðing að hafa orsök. Þótt ég viti t.d. að spurningin um "hvað gerðist á undan stóra hvelli" sé merkingarlaus vegna þess að um það geta ekki fengist neinar upplýsinar segir  rökvísin segir mér samt að jafnvel stóri hvellur hafi átt  sínar orsakir.  

Ég kýs að skilgreina trú sem afstöðu til hins óþekkta eða óþekkjanlega og ef afstaða þín til hins óþekkjanlega er sú að af því þú þekkir það ekki sé það ekki til eða þurfi ekki að vera til, ertu að útiloka alla nálgun við það.

"Svona Guð" er einnig nauðsynlegur ef skoða á alheiminn í ljósi þess sem nefnt hefur verið tilgangur. Sé tilgangur ekki til, er Guð ónauðsynlegur.

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 3.3.2008 kl. 12:51]

Sæll,

Ég þekki hvorki orsök og uppruna alheimsins né lífsins, en það þýðir ekki endilega að guð sé til eða ekki til?

[conwoy (IP-tala skráð) 7.3.2008 kl. 21:16]

Um aldir hafa menn lesið ritningar Gamla testamenntinsins, og séð hvaða afl veldur því illa í heimi vorum . Við getum valið um að hjálpa til við framgang þess góða, þar til að endapunktinum kemur . ( Þegar Jésú kemur aftur ) Sá sem kýs að vera hlutlaus í því að kynna heiminum fagnaðarerindið, sundurdreifir . Og er því með því illa, og hlýtur dóm eftir því .

P.s Guð hefur sagt í orði sínu, að hann mun að lokum sigra satann, og með því binda endi á allt það vonda á jörðu .

Guð er á móti því illa, og er við það að stöðva það fyrir fullt og allt . Hjálpum því við að kynna fagnaðarerindið öllum þjóðum, því þegar því er lokið, er fyrst hægt að enda tíma þess illa á jörðinni fyrir fullt og allt . 

[Svanur Gísli Þorkelsson, 8.3.2008 kl. 13:50]

Sæll Conwoy.

Það er óhugsandi að algóður Guð geti skapað eitthvað sem er í eðli sínu illt.

Persónugervingar hins illa í GT, eru kallaðir mörgum nöfnum, Lafjatan, Satan, Lúsífer og Belsibub og eru samkvæmt mínum skilningi táknrænir fyrir lægra eðli mansins þ.e. hinar dýrslegu hvatir. Þær há stöðuga orrustu við æðra eðli okkar (guðsmyndina) sem þráir að þekkja og elska Guð. Frjáls vilji okkar sker úr um hvoru eðlinu við fylgjum.

Sigur Guðs yfir Satan er skírskotun til þeirra tíma sem vissulega munu koma þegar guðleg siðmenning mun breiðast út um jörðina. "Fagnaðarerindið" er af mörgum talið hafa verið boðað öllum þjóðum árið 1844 og kemur það ártal heim og saman við spádóma GT.

[conwoy (IP-tala skráð) 8.3.2008 kl. 18:20]

Á árinu 1844 er ekki lokið við að kynna fagnaðarerindið öllum þjóðum . Því annars væri satann ekki enn að störfum .

Munum svo að allar okkar lægri hvatir og óeðli ýmiskonar, er komið frá satann. Og eina leiðin til að flæma það frá okkur, er að stunda bænalíf og Biblíulestur . Og með því að viðurkenna Jésú krist sem son Guðs, má líka losna við margar árásir frá þeim vonda .

[Svanur Gísli Þorkelsson, 8.3.2008 kl. 20:40]

Þú ert greinilega ekki sáttur við útreikninga 19. aldar biblíufræðinga um endurkomu-árið Conwoy og það eru svo sem margir aðrir, einkum þeir sem búast við heimsendi af gamla skólanum.

Þú átt líka í einhverjum erfiðleikum með að greina í sundur það sem við köllum getum kallað eðlislægar hvatir og það sem er okkur innrætt eða blásið í brjóst af öðrum aðila.

Settu dæmið upp huganum, gott er ljós, hið illa myrkur. Ljós á sér auðsæja uppsprettu, myrkrið ekki. Myrkur er því betur skilgreint sem skortur á ljósi, frekar en virkt afl. Hið illa er skortur á ljósi og á sér ekki aðra uppsprettu en mannseðlið sjálft. (lægra eðlið) Og það getur aðeins talist illt ef það yfirtekur vitsmuna og tilfinningalíf mannsins.

[conwoy (IP-tala skráð) 8.3.2008 kl. 22:57]

Árið sem slíkt er ekki hægt að reikna út . Það var ekki minnsta vísbending gefin af Frelsaranum um slíkt . Aðeins er hægt að styðjast við vísbendingar um ástand tímans er endurkoman mun eiga sér stað .

Það á til dæmis eftir að þvinga heiminn til að versla með ákveðnum hætti, þ.e.a.s að menn þurfa einhverskonar merki til að geta verslað . Þetta er tæknilega hægt á þessum tímum sem við lifum á núna . Allt myrkur skilgreini ég sem afl satans . Ljósið er maðurinn skynjar innra með sér, er tilkomið vegna sambands hans við Guð Jahve . Og þá fyrir milligöngu Jésú sonar hans .

Menn geta túlkað á margvíslegann hátt, ljósið og myrkrið, en ofangreind túlkun hentar mér ágætlega . 

[Svanur Gísli Þorkelsson, 10.3.2008 kl. 13:31]

Conwoy.

Ef þér leikur hugur á að kynna þér útreikningana sem benda til ársins 1844 er hér ágætis linkur sem fjallar um William Miller. http://en.wikipedia.org/wiki/Great_Disappointment

Spekuleringar um útfærslu á spádómum Opinberunarbókarinnar eru svo ekki nýjar af nálinni og margar benda á að dýrið og tala þess eigi við rómverska heimsveldið.

Ef þú skilgreinir allt myrkur sem "afl satans", ertu um leið að segja að það afl megi sín einskis fyrir ljósinu, sem er rétt. En ég bendi þér aftur á að myrkur á sér enga uppsprettu, heldur er aðeins skortur á ljósi. Rétt eins og vanþekking er skortur á þekkingu o.s.f.r. "

[. (IP-tala skráð) 10.3.2008 kl. 22:38]

Sæll Svanur,

Flott grein og skemmtilegar umræður :)

Thomas Tai Seal leggur til í bók sinni, Thy Kingdom Come, að margir spádómar opinberunarbókarinnar vísi til þeirrar togstreitu sem varð mill, minnir mig, Ummayyad veldisins og Imamana tólf. Er ekki búinn að lesa bókina mjög vel en hún er áhugaverð fyrir þá sem hafa áhuga á spádómum Bíblíunnar.

Bestu kveðjur,
Jakob

[Svanur Gísli Þorkelsson, 10.3.2008 kl. 23:25]

Takk fyrir innlitið Jakob.

Ég segi það sama, ég hef aðeins gluggað í bókina sem þú nefnir og einnig The  Apocalypse Unsealed sem er soldið flókin en frábær engu að síður.